< Psalmi 102 >

1 Molitva nevoljnika koji je klonuo pa svoju tugu izlijeva Jahve, usliši molitvu moju, i vapaj moj k tebi da dođe!
دعای شخص مصیبت دیده، که نالۀ خود را به حضور خداوند می‌ریزد. ای خداوند، دعای مرا بشنو و به فریادم گوش فرا ده!
2 Nemoj sakrivati lice od mene u dan moje nevolje! Prigni k meni uho svoje: kad te prizovem, brzo me usliši!
وقتی که در زحمت هستم، روی خود را از من برنگردان! به من توجه فرما، و هرگاه دعا کنم بی‌درنگ مرا اجابت فرما!
3 Jer moji dani nestaju poput dima, a moje kosti gore kao oganj.
عمرم چون دود به سرعت ناپدید می‌شود و استخوانهایم همچون چوب خشک می‌سوزد.
4 Srce mi se suši kao pokošena trava i kruh svoj zaboravljam jesti.
دل من مانند گیاهی است که کوبیده و خشک شده باشد. غذا خوردن را از یاد برده‌ام.
5 Od snažnih jecaja mojih kosti mi uz kožu prionuše.
با صدای بلند می‌نالم؛ جز پوست و استخوان چیزی در بدنم نمانده است.
6 Sličan sam čaplji u pustinji, postah k'o ćuk na pustoj razvalini.
همچون پرنده‌ای وحشی، آوارهٔ صحرا شده‌ام و چون جغد خرابه‌نشین، بی‌خانمان گشته‌ام.
7 Ne nalazim sna i uzdišem k'o samotan vrabac na krovu.
مانند گنجشکی بر پشت بام، تنها مانده‌ام؛ خواب به چشمانم نمی‌رود.
8 Svagda me grde dušmani moji; mnome se proklinju što bjesne na me.
هر روز دشمنانم مرا تحقیر می‌کنند و مخالفانم مرا لعنت می‌نمایند.
9 Pepeo jedem poput kruha, a piće svoje miješam sa suzama
به سبب خشم و غضب تو ای خداوند، غذای من خاکستر است و نوشیدنی‌ام با اشکهایم آمیخته است. زیرا تو مرا برداشتی و به کنار انداختی.
10 zbog tvoje ljutine i gnjeva, jer si me digao i bacio.
11 Moji su dani k'o oduljena sjena, a ja se, gle, sušim poput trave.
عمرم چون سایه‌های عصر، زودگذر است؛ همچون علف خشک پژمرده شده‌ام.
12 A ti, o Jahve, ostaješ dovijeka i tvoje ime kroza sva koljena.
اما تو ای خداوند، تا ابد پادشاه هستی؛ ذکر تو در تمام نسلها باقی خواهد ماند.
13 Ustani, smiluj se Sionu: vrijeme je da mu se smiluješ - sada je čas!
تو برخاسته، بر اورشلیم ترحم خواهی فرمود؛ اکنون زمان آن رسیده است که بر اورشلیم رحمت فرمایی.
14 Jer milo je slugama tvojim kamenje njegovo, žale ruševine njegove.
بندگان تو سنگها و خاک اورشلیم را دوست دارند!
15 Tad će se pogani bojati, Jahve, imena tvojega i svi kraljevi zemlje slave tvoje
قومها از نام خداوند خواهند ترسید و همه پادشاهان جهان از قدرت و عظمت او هراسان خواهند شد.
16 kad Jahve opet sazda Sion, kad se pokaže u slavi svojoj,
او شهر اورشلیم را دوباره بنا خواهد کرد و با جلال و شکوه فراوان ظاهر خواهد شد.
17 kad se osvrne na prošnju ubogih i ne prezre molitve njihove.
به دعای قوم درمانده خود توجه نموده، ایشان را اجابت خواهد نمود.
18 Nek' se zapiše ovo za budući naraštaj, puk što nastane neka hvali Jahvu.
آنچه که خداوند انجام می‌دهد برای نسل آینده نوشته خواهد شد تا ایشان نیز او را ستایش کنند:
19 Jer Jahve gleda sa svog uzvišenog svetišta, s nebesa na zemlju gleda
«خداوند از مکان مقدّس خود در آسمان، به زمین نظر انداخت تا ناله اسیران را بشنود و آنها را که به مرگ محکوم شده بودند، آزاد سازد.»
20 da čuje jauke sužnjeva, da izbavi smrti predane,
21 da se na Sionu navijesti ime Jahvino i njegova hvala u Jeruzalemu
بنابراین وقتی قومها در اورشلیم گرد هم بیایند تا خدا را در خانهٔ او پرستش کنند، نام خداوند در اورشلیم ستوده و سراییده خواهد شد.
22 kad se narodi skupe i kraljevstva da služe Jahvi.
23 Putem je istrošio sile moje, skratio mi dane.
خداوند در جوانی‌ام توان مرا از من گرفته و عمرم را کوتاه ساخته است.
24 Rekoh: “Bože moj, nemoj me uzeti u sredini dana mojih! Kroza sva koljena traju godine tvoje.
ای خدای من، نگذار در جوانی بمیرم! تو تا ابد زنده هستی!
25 U početku utemelji zemlju, i nebo je djelo ruku tvojih.
تو از قدیم بنیاد زمین را نهادی و آسمانها را به دست خود ساختی.
26 Propast će, ti ćeš ostati, sve će ostarjeti kao odjeća. Mijenjaš ih poput haljine i nestaju:
آنها فانی می‌شوند، اما تو باقی هستی. همهٔ آنها همچون جامۀ کهنه، پوسیده خواهند شد. تو آنها را مانند لباس عوض خواهی کرد و به دور خواهی افکند.
27 ti si uvijek isti - godinama tvojim nema kraja.
اما تو جاودانی هستی و برای تو هرگز پایانی وجود ندارد.
28 Djeca će tvojih slugu živjeti u miru i potomstvo će njihovo trajati pred tobom.
فرزندان بندگانت، همیشه در امان خواهند بود و نسل آنها از حمایت تو برخوردار خواهند شد.

< Psalmi 102 >