Luka 20
1 Jednog dana dok je naučavao narod u Hramu i naviještao evanđelje, ispriječe se glavari svećenički i pismoznanci sa starješinama
| اَتھَیکَدا یِیشُ رْمَنِدَرے سُسَںوادَں پْرَچارَیَنْ لوکانُپَدِشَتِ، ایتَرْہِ پْرَدھانَیاجَکا اَدھْیاپَکاح پْرانْچَشْچَ تَنِّکَٹَماگَتْیَ پَپْرَچّھُح |
2 pa mu dobace: “Reci nam kojom vlašću to činiš ili tko ti dade tu vlast?”
| کَیاجْنَیا تْوَں کَرْمّانْییتانِ کَروشِ؟ کو وا تْواماجْناپَیَتْ؟ تَدَسْمانْ وَدَ۔ |
3 On odgovori: “Upitat ću i ja vas. Recite mi:
| سَ پْرَتْیُواچَ، تَرْہِ یُشْمانَپِ کَتھامیکاں پرِچّھامِ تَسْیوتَّرَں وَدَتَ۔ |
4 krst Ivanov bijaše li od Neba ili od ljudi?”
| یوہَنو مَجَّنَمْ اِیشْوَرَسْیَ مانُشاناں واجْناتو جاتَں؟ |
5 A oni smišljahu među sobom: “Reknemo li 'od Neba', odvratit će 'Zašto mu ne povjerovaste?'
| تَتَسْتے مِتھو وِوِچْیَ جَگَدُح، یَدِیشْوَرَسْیَ وَدامَسْتَرْہِ تَں کُتو نَ پْرَتْیَیتَ سَ اِتِ وَکْشْیَتِ۔ |
6 A reknemo li 'od ljudi', sav će nas narod kamenovati. Ta uvjeren je da je Ivan prorok.”
| یَدِ مَنُشْیَسْییتِ وَدامَسْتَرْہِ سَرْوّے لوکا اَسْمانْ پاشانَے رْہَنِشْیَنْتِ یَتو یوہَنْ بھَوِشْیَدْوادِیتِ سَرْوّے درِڈھَں جانَنْتِ۔ |
7 I odgovore da ne znaju odakle.
| اَتَایوَ تے پْرَتْیُوچُح کَسْیاجْنَیا جاتَمْ اِتِ وَکْتُں نَ شَکْنُمَح۔ |
8 I Isus reče njima: “Ni ja vama neću kazati kojom vlašću ovo činim.”
| تَدا یِیشُرَوَدَتْ تَرْہِ کَیاجْنَیا کَرْمّانْییتاتِ کَرومِیتِ چَ یُشْمانْ نَ وَکْشْیامِ۔ |
9 Zatim uze narodu kazivati ovu prispodobu: “Čovjek posadi vinograd, iznajmi ga vinogradarima i otputova na dulje vrijeme.”
| اَتھَ لوکاناں ساکْشاتْ سَ اِماں درِشْٹانْتَکَتھاں وَکْتُماریبھے، کَشْچِدْ دْراکْشاکْشیتْرَں کرِتْوا تَتْ کْشیتْرَں کرِشِیوَلاناں ہَسْتیشُ سَمَرْپْیَ بَہُکالارْتھَں دُورَدیشَں جَگامَ۔ |
10 “Kada dođe doba, posla slugu vinogradarima da mu dadnu od uroda vinogradskoga. No vinogradari ga istukoše i otposlaše praznih ruku.
| اَتھَ پھَلَکالے پھَلانِ گْرَہِیتُ کرِشِیوَلاناں سَمِیپے داسَں پْراہِنوتْ کِنْتُ کرِشِیوَلاسْتَں پْرَہرِتْیَ رِکْتَہَسْتَں وِسَسَرْجُح۔ |
11 Nato on posla drugoga slugu. Ali oni i toga istukoše, izružiše i otposlaše praznih ruku.
| تَتَح سودھِپَتِح پُنَرَنْیَں داسَں پْریشَیاماسَ، تے تَمَپِ پْرَہرِتْیَ کُوْیَوَہرِتْیَ رِکْتَہَسْتَں وِسَسرِجُح۔ |
12 Posla i trećega. A oni i njega izraniše i izbaciše.”
| تَتَح سَ ترِتِییَوارَمْ اَنْیَں پْراہِنوتْ تے تَمَپِ کْشَتانْگَں کرِتْوا بَہِ رْنِچِکْشِپُح۔ |
13 “Nato reče gospodar vinograda: 'Što da učinim? Poslat ću im sina svoga ljubljenoga. Njega će valjda poštovati.'
| تَدا کْشیتْرَپَتِ رْوِچارَیاماسَ، مَمیدانِیں کِں کَرْتَّوْیَں؟ مَمَ پْرِیے پُتْرے پْرَہِتے تے تَمَوَشْیَں درِشْٹْوا سَمادَرِشْیَنْتے۔ |
14 Ali kada ga vinogradari ugledaju, stanu među sobom umovati: 'Ovo je baštinik. Ubijmo ga da baština bude naša.'
| کِنْتُ کرِشِیوَلاسْتَں نِرِیکْشْیَ پَرَسْپَرَں وِوِچْیَ پْروچُح، اَیَمُتَّرادھِکارِی آگَچّھَتَینَں ہَنْمَسْتَتودھِکاروسْماکَں بھَوِشْیَتِ۔ |
15 Izbaciše ga iz vinograda i ubiše.” “Što će dakle učiniti s njima gospodar vinograda?
| تَتَسْتے تَں کْشیتْرادْ بَہِ رْنِپاتْیَ جَگھْنُسْتَسْماتْ سَ کْشیتْرَپَتِسْتانْ پْرَتِ کِں کَرِشْیَتِ؟ |
16 Doći će i pogubiti te vinogradare i dati vinograd drugima.” Koji ga slušahu rekoše: “Bože sačuvaj!”
| سَ آگَتْیَ تانْ کرِشِیوَلانْ ہَتْوا پَریشاں ہَسْتیشُ تَتْکْشیتْرَں سَمَرْپَیِشْیَتِ؛ اِتِ کَتھاں شْرُتْوا تے وَدَنْ ایتادرِشِی گھَٹَنا نَ بھَوَتُ۔ |
17 A on ih ošinu pogledom i reče: “A što ono piše: Kamen što ga odbaciše graditelji postade kamen zaglavni?
| کِنْتُ یِیشُسْتانَوَلوکْیَ جَگادَ، تَرْہِ، سْتھَپَتَیَح کَرِشْیَنْتِ گْراوانَں یَنْتُ تُچّھَکَں۔ پْرَدھانَپْرَسْتَرَح کونے سَ ایوَ ہِ بھَوِشْیَتِ۔ ایتَسْیَ شاسْتْرِییَوَچَنَسْیَ کِں تاتْپَرْیَّں؟ |
18 Tko god padne na taj kamen, smrskat će se, a na koga on padne, satrt će ga.”
| اَپَرَں تَتْپاشانوپَرِ یَح پَتِشْیَتِ سَ بھَںکْشْیَتے کِنْتُ یَسْیوپَرِ سَ پاشانَح پَتِشْیَتِ سَ تینَ دھُولِوَچْ چُورْنِیبھَوِشْیَتِ۔ |
19 Pismoznanci i glavari svećenički gledahu da istog časa stave ruke na nj, ali se pobojaše naroda. Dobro razumješe da o njima kaza tu prispodobu.
| سوسْماکَں وِرُدّھَں درِشْٹانْتَمِمَں کَتھِتَوانْ اِتِ جْناتْوا پْرَدھانَیاجَکا اَدھْیاپَکاشْچَ تَدَیوَ تَں دھَرْتُں وَوانْچھُح کِنْتُ لوکیبھْیو بِبھْیُح۔ |
20 Vrebajući na nj, poslaše uhode koji su se pravili pravednicima da ga uhvate u riječi pa da ga predaju oblasti i vlasti upraviteljevoj.
| اَتَایوَ تَں پْرَتِ سَتَرْکاح سَنْتَح کَتھَں تَدْواکْیَدوشَں دھرِتْوا تَں دیشادھِپَسْیَ سادھُویشَدھارِنَشْچَرانْ تَسْیَ سَمِیپے پْریشَیاماسُح۔ |
21 Upitaše ga dakle: “Učitelju, znamo da pravo zboriš i naučavaš te nisi pristran, nego po istini učiš putu Božjem.
| تَدا تے تَں پَپْرَچّھُح، ہے اُپَدیشَکَ بھَوانْ یَتھارْتھَں کَتھَیَنْ اُپَدِشَتِ، کَمَپْیَنَپیکْشْیَ سَتْیَتْوینَیشْوَرَں مارْگَمُپَدِشَتِ، وَیَمیتَجّانِیمَح۔ |
22 Je li nam dopušteno dati porez caru ili nije?”
| کَیسَرَراجایَ کَروسْمابھِ رْدییو نَ وا؟ |
23 Proničući njihovu lukavost, reče im:
| سَ تیشاں وَنْچَنَں جْناتْواوَدَتْ کُتو ماں پَرِیکْشَدھْوے؟ ماں مُدْرامیکَں دَرْشَیَتَ۔ |
24 “Pokažite mi denar.” “Čiju ima sliku i natpis?”
| اِہَ لِکھِتا مُورْتِرِیَں نامَ چَ کَسْیَ؟ تےوَدَنْ کَیسَرَسْیَ۔ |
25 A oni će: “Carevu.” On im reče: “Stoga dajte caru carevo, a Bogu Božje.”
| تَدا سَ اُواچَ، تَرْہِ کَیسَرَسْیَ دْرَوْیَں کَیسَرایَ دَتَّ؛ اِیشْوَرَسْیَ تُ دْرَوْیَمِیشْوَرایَ دَتَّ۔ |
26 I ne mogoše ga uhvatiti u riječi pred narodom, nego umuknuše zadivljeni njegovim odgovorom.
| تَسْمالّوکاناں ساکْشاتْ تَتْکَتھایاح کَمَپِ دوشَں دھَرْتُمَپْراپْیَ تے تَسْیوتَّرادْ آشْچَرْیَّں مَنْیَمانا مَونِنَسْتَسْتھُح۔ |
27 Pristupe mu neki od saduceja, koji niječu uskrsnuće. Upitaše ga:
| اَپَرَنْچَ شْمَشانادُتّھانانَنْگِیکارِناں سِدُوکِناں کِیَنْتو جَنا آگَتْیَ تَں پَپْرَچّھُح، |
28 “Učitelju! Mojsije nam napisa: Umre li bez djece čiji brat koji imaše ženu, neka njegov brat uzme tu ženu te podigne porod bratu svomu.
| ہے اُپَدیشَکَ شاسْتْرے مُوسا اَسْمانْ پْرَتِیتِ لِلیکھَ یَسْیَ بھْراتا بھارْیّایاں سَتْیاں نِحسَنْتانو مْرِیَتے سَ تَجّایاں وِوَہْیَ تَدْوَںشَمْ اُتْپادَیِشْیَتِ۔ |
29 Bijaše tako sedmero braće. Prvi se oženi i umrije bez djece.
| تَتھاچَ کیچِتْ سَپْتَ بھْراتَرَ آسَنْ تیشاں جْییشْٹھو بھْراتا وِوَہْیَ نِرَپَتْیَح پْرانانْ جَہَو۔ |
30 Drugi uze njegovu ženu,
| اَتھَ دْوِتِییَسْتَسْیَ جایاں وِوَہْیَ نِرَپَتْیَح سَنْ مَمارَ۔ ترِتِییَشْچَ تامیوَ وْیُواہَ؛ |
31 onda treći; i tako redom sva sedmorica pomriješe ne ostavivši djece.
| اِتّھَں سَپْتَ بھْراتَرَسْتامیوَ وِوَہْیَ نِرَپَتْیاح سَنْتو مَمْرُح۔ |
32 Naposljetku umrije i žena.
| شیشے سا سْتْرِی چَ مَمارَ۔ |
33 Kojemu će dakle od njih ta žena pripasti o uskrsnuću? Jer sedmorica su je imala za ženu.”
| اَتَایوَ شْمَشانادُتّھانَکالے تیشاں سَپْتَجَناناں کَسْیَ سا بھارْیّا بھَوِشْیَتِ؟ یَتَح سا تیشاں سَپْتانامیوَ بھارْیّاسِیتْ۔ |
| تَدا یِیشُح پْرَتْیُواچَ، ایتَسْیَ جَگَتو لوکا وِوَہَنْتِ واگْدَتّاشْچَ بھَوَنْتِ (aiōn g165) |
35 No oni koji se nađoše dostojni onog svijeta i uskrsnuća od mrtvih niti se žene niti udaju. (aiōn g165)
| کِنْتُ یے تَجَّگَتْپْراپْتِیوگْیَتْوینَ گَنِتاں بھَوِشْیَنْتِ شْمَشاناچّوتّھاسْیَنْتِ تے نَ وِوَہَنْتِ واگْدَتّاشْچَ نَ بھَوَنْتِ، (aiōn g165) |
36 Zaista, ni umrijeti više ne mogu: anđelima su jednaki i sinovi su Božji jer su sinovi uskrsnuća.”
| تے پُنَ رْنَ مْرِیَنْتے کِنْتُ شْمَشانادُتّھاپِتاح سَنْتَ اِیشْوَرَسْیَ سَنْتاناح سْوَرْگِییَدُوتاناں سَدرِشاشْچَ بھَوَنْتِ۔ |
37 “A da mrtvi ustaju, naznači i Mojsije kad u odlomku o grmu Gospodina zove Bogom Abrahamovim, Bogom Izakovim i Bogom Jakovljevim.
| اَدھِکَنْتُ مُوساح سْتَمْبوپاکھْیانے پَرَمیشْوَرَ اِیبْراہِیمَ اِیشْوَرَ اِسْہاکَ اِیشْوَرو یاکُوبَشْچیشْوَرَ اِتْیُکْتْوا مرِتاناں شْمَشانادْ اُتّھانَسْیَ پْرَمانَں لِلیکھَ۔ |
38 A nije on Bog mrtvih, nego živih. Ta svi njemu žive!”
| اَتَایوَ یَ اِیشْوَرَح سَ مرِتاناں پْرَبھُ رْنَ کِنْتُ جِیوَتامیوَ پْرَبھُح، تَنِّکَٹے سَرْوّے جِیوَنْتَح سَنْتِ۔ |
39 Neki pismoznanci primijete: “Učitelju! Dobro si rekao!”
| اِتِ شْرُتْوا کِیَنْتودھْیاپَکا اُوچُح، ہے اُپَدیشَکَ بھَوانْ بھَدْرَں پْرَتْیُکْتَوانْ۔ |
40 I nisu se više usuđivali upitati ga bilo što.
| اِتَح پَرَں تَں کِمَپِ پْرَشْٹَں تیشاں پْرَگَلْبھَتا نابھُوتْ۔ |
41 A on im reče: “Kako kažu da je Krist sin Davidov?
| پَشْچاتْ سَ تانْ اُواچَ، یَح کھْرِیشْٹَح سَ دایُودَح سَنْتانَ ایتاں کَتھاں لوکاح کَتھَں کَتھَیَنْتِ؟ |
42 Ta sam David veli u Knjizi psalama: Reče Gospod Gospodinu mojemu: 'Sjedi mi zdesna
| یَتَح مَمَ پْرَبھُمِدَں واکْیَمَوَدَتْ پَرَمیشْوَرَح۔ تَوَ شَتْرُونَہَں یاوَتْ پادَپِیٹھَں کَرومِ نَ۔ تاوَتْ کالَں مَدِییے تْوَں دَکْشَپارْشْوَ اُپاوِشَ۔ |
43 dok ne položim neprijatelje tvoje za podnožje nogama tvojim!'
| اِتِ کَتھاں دایُودْ سْوَیَں گِیتَگْرَنْتھےوَدَتْ۔ |
44 David ga dakle naziva Gospodinom. Kako mu je onda sin?”
| اَتَایوَ یَدِ دایُودْ تَں پْرَبھُں وَدَتِ، تَرْہِ سَ کَتھَں تَسْیَ سَنْتانو بھَوَتِ؟ |
45 I pred svim narodom reče svojim učenicima:
| پَشْچادْ یِیشُح سَرْوَّجَناناں کَرْنَگوچَرے شِشْیانُواچَ، |
46 “Čuvajte se pismoznanaca, koji rado hodaju u dugim haljinama, vole pozdrave na trgovima, prva sjedala u sinagogama i pročelja na gozbama,
| یےدھْیاپَکا دِیرْگھَپَرِچّھَدَں پَرِدھایَ بھْرَمَنْتِ، ہَٹّاپَنَیو رْنَمَسْکارے بھَجَنَگیہَسْیَ پْروچّاسَنے بھوجَنَگرِہَسْیَ پْرَدھانَسْتھانے چَ پْرِییَنْتی |
47 proždiru kuće udovičke, još pod izlikom dugih molitava. Stići će ih to oštrija osuda.”
| وِدھَواناں سَرْوَّسْوَں گْرَسِتْوا چھَلینَ دِیرْگھَکالَں پْرارْتھَیَنْتے چَ تیشُ ساوَدھانا بھَوَتَ، تیشامُگْرَدَنْڈو بھَوِشْیَتِ۔ |
