Job 39
1 Znaš li kako se legu divokoze? Vidje li kako se mlade košute?
Nahibalo ka ba sa panahon nga ig-alanak sa kanding sa bato? Kun makatimaan ba ikaw ug mga lagsaw nga baye nga nanganak?
2 Izbroji li koliko nose mjeseci, znaš li u koje doba se omlade?
Naisip ba nimo ang gidaghanon sa bulan sa ilang pagpanamkon? Kun nasayud ka ba sa adlaw sa ilang pagpanganak?
3 Sagnuvši se, polegu lanad svoju i breme usred pustinje odlažu,
Sila modungo sa ilang kaugalingon, lanak nila ang ilang mga gagmay, Magahaw-as sila sa ilang mga kasakit.
4 a kad im porod ojača, poraste, ostave ga i ne vraćaju mu se.
Ang ilang mga anak mahimong kusgan, sila sa kalibonan nanagtubo; Sila manlakaw ug dili na mamalik pag-usab.
5 Tko dade divljem magarcu slobodu i tko to oglav skinu njemu s glave?
Kinsa ba ang nagbuhi sa asno nga ihalas? Kun kinsa ba ang nagbadbad sa pisi nga gigapusan sa asno nga matulin,
6 U zavičaj mu dadoh ja pustinju i polja slana da ondje živuje.
Kang kansang pinuy-anan maoy gihimo ko nga kamingawan, Ug ang yuta nga asin maoy iyang puloy-anan?
7 Buci gradova on se podruguje i ne sluša goničevih povika.
Siya nagayam-id sa kagahub sa ciudad, Ni mamati siya sa pagsinggit sa mag-aabog.
8 Luta brdima, svojim pašnjacima, u potrazi za zeleni svakakvom.
Ang lungbay sa kabukiran maoy iyang sibsibanan, Ug siya magapangita sa tanang butang nga lunhaw.
9 Možeš li slugom učinit' bivola, zadržat' ga noć jednu za jaslama?
Mahimuot ba ang vaca nga ihalas sa pag-alagad kanimo? Kun buot ka ba nga siya mopabilin sa imong pasungan?
10 Možeš li njega za brazdu prikovat' da ralo vuče po docima tvojim?
Ikagakud ba nimo ang vaca nga ihalas sa iyang pisi diha sa tudling? Kun modaro ba siya sa mga walog sa imong likod?
11 Možeš li se osloniti na njega jer je njegova snaga prevelika i prepustit' mu težak svoj posao?
Mosalig ka ba kaniya tungod kay siya makusganon kaayo? Kun ibilin ba nimo kaniya ang imong bulohaton?
12 Misliš li tebi da će se vratiti i na gumno ti dotjerati žito?
Igasalig ba nimo kaniya, nga siya maoy magdala sa binhi ngadto sa imong balay, Ug tigumon ang trigo sa imong salug nga giukan?
13 Krilima svojim noj trepće radosno, iako krila oskudnih i perja.
Ang mga pako sa avestruz mokapakapa uban ang garbo; Apan maaghup ba ang iyang mga pako ug mga balhibo?
14 On svoja jaja na zemlji ostavlja, povjerava ih pijesku da ih grije,
Tungod kay iya man nga biyaan ang iyang mga itlog sa yuta, Ug painitan sila diha sa balas,
15 ne mareć' što ih zgazit' može noga ili nekakva divlja zvijer zgnječiti.
Ug hikalimtan nila nga kini madabok sa tiil, Kun katumban ba sila sa mananap nga ihalas.
16 S nojićima k'o s tuđima postupa; što mu je trud zaludu, on ne mari.
Mabangis siya sa iyang mga kuyabog, ingon nga daw sila dili iya: Bisan makawang ang iyang kabudlay, siya dili mahadlok;
17 Jer Bog je njega lišio pameti, nije mu dao nikakva razbora.
Tungod kay gikuhaan siya sa Dios ug kaalam, Ni gihatagan siya ug salabutan.
18 Ali kada na let krila raširi, tada se ruga konju i konjaniku.
Sa panahon nga siya molupad sa itaas, Siya magayam-id sa kabayo ug sa nagkabayo niini.
19 Zar si ti konja obdario snagom zar si mu ti vrat grivom ukrasio?
Nahatagan mo ba ang kabayo sa iyang kakusog? Gibistihan mo ba ang iyang liog sa lambungay nga nagakurogkurog?
20 Zar ti činiš da skače k'o skakavac, da u strah svakog nagoni hrzanjem?
Ikaw ba ang naghimo kaniya nga makalukso sama sa dulon? Ang himaya sa iyang pagpangusmo makalilisang.
21 Kopitom zemlju veselo raskapa, neustrašivo srlja na oružje.
Diha sa walog siya nagakakha, ug nalipay tungod sa iyang kusog: Siya mogula aron sa pagpakighibalag sa mga tawong sangkap sa hinagiban.
22 Strahu se ruga, ničeg se ne boji, ni pred mačem uzmaknuti neće.
Ang kalisang iyang ginatamay, ug dili siya kapugdawan; Ni motalikod siya sa pinuti.
23 Na sapima mu zvekeće tobolac, koplje sijeva i ubojna sulica.
Ang baslayan nagkagalkal batok kaniya, Ang bangkaw nga nagpangidlap ug ang salapang.
24 Bijesan i nestrpljiv guta prostore; kad rog zasvira, tko će ga zadržat':
Iyang itulon ang yuta tungod sa kabangis ug kaligutgut; Ni motagad siya sa tingog sa trompeta.
25 na svaki zvuk roga on zarže: Ha! Izdaleka on ljuti boj već njuši, viku bojnu i poklič vojskovođa.
Sa masubsob nga ang trompeta patingogon, siya magaingon: Aha! Ug siya makabaho sa panag-away gikan sa halayo, Sa dalugdug sa mga punoan, ug sa singgitay.
26 Zar po promislu tvojem lijeće soko i prema jugu krila svoja širi?
Maglupad ba ang banog tungod sa iyang kaalam, Ug magtuy-od sa iyang mga pako padulong sa habagatan?
27 Zar se na nalog tvoj diže orao i vrh timora gnijezdo sebi vije?
Maglupad ba ang agila sa itaas tungod sa imong pagmando, Ug magbalay sa iyang salag sa kahitas-an?
28 Na litici on stanuje i noćÄi, na grebenima vrleti visokih.
Siya sa ibabaw sa pangpang nagapuyo, ug tua didto ang iyang pinuy-anan: Sa kinatumyan sa pangpang, ug sa dapit nga malig-on.
29 Odatle na plijen netremice vreba, oči njegove vide nadaleko.
Gikan didto siya magalantaw sa iyang dalagiton; Ang iyang mga mata makatan-aw niana gikan sa halayo.
30 Krvlju se hrane njegovi orlići; gdje je ubijenih, tamo je i on.”
Ang iya usab nga kuyabog mosupsop ug dugo: Ug hain gani ang mga patay, atua man siya.
