< Job 29 >

1 Job nastavi svoju besjedu i reče:
Maka Ayub melanjutkan uraiannya:
2 “O, da mi je prošle proživjet' mjesece, dane one kad je Bog nada mnom bdio,
"Ah, kiranya aku seperti dalam bulan-bulan yang silam, seperti pada hari-hari, ketika Allah melindungi aku,
3 kad mi je nad glavom njegov sjao žižak a kroz mrak me svjetlo njegovo vodilo,
ketika pelita-Nya bersinar di atas kepalaku, dan di bawah terang-Nya aku berjalan dalam gelap;
4 kao u dane mojih zrelih jeseni kad s mojim stanom Bog prijateljevaše,
seperti ketika aku mengalami masa remajaku, ketika Allah bergaul karib dengan aku di dalam kemahku;
5 kada uz mene još bijaše Svesilni i moji me okruživahu dječaci,
ketika Yang Mahakuasa masih beserta aku, dan anak-anakku ada di sekelilingku;
6 kada mi se noge u mlijeku kupahu, a potokom ulja ključaše mi kamen!
ketika langkah-langkahku bermandikan dadih, dan gunung batu mengalirkan sungai minyak di dekatku.
7 Kada sam na vrata gradska izlazio i svoju stolicu postavljao na trg,
Apabila aku keluar ke pintu gerbang kota, dan menyediakan tempat dudukku di tengah-tengah lapangan,
8 vidjevši me, sklanjali bi se mladići, starci bi ustavši stojeći ostali.
maka ketika aku kelihatan, mundurlah orang-orang muda dan bangkitlah orang-orang yang sudah lanjut umurnya, lalu tinggal berdiri;
9 Razgovor bi prekidali uglednici i usta bi svoja rukom zatvarali.
para pembesar berhenti bicara, dan menutup mulut mereka dengan tangan;
10 Glavarima glas bi sasvim utihnuo, za nepce bi im se zalijepio jezik.
suara para pemuka membisu, dan lidah mereka melekat pada langit-langitnya;
11 Tko god me slušao, blaženim me zvao, hvalilo me oko kad bi me vidjelo.
apabila telinga mendengar tentang aku, maka aku disebut berbahagia; dan apabila mata melihat, maka aku dipuji.
12 Jer, izbavljah bijednog kada je kukao i sirotu ostavljenu bez pomoći.
Karena aku menyelamatkan orang sengsara yang berteriak minta tolong, juga anak piatu yang tidak ada penolongnya;
13 Na meni bješe blagoslov izgubljenih, srcu udovice ja veselje vraćah.
aku mendapat ucapan berkat dari orang yang nyaris binasa, dan hati seorang janda kubuat bersukaria;
14 Pravdom se ja kao haljinom odjenuh, nepristranost bje mi plaštem i povezom.
aku berpakaian kebenaran dan keadilan menutupi aku seperti jubah dan serban;
15 Bjeh oči slijepcu i bjeh noge bogalju,
aku menjadi mata bagi orang buta, dan kaki bagi orang lumpuh;
16 otac ubogima, zastupnik strancima.
aku menjadi bapa bagi orang miskin, dan perkara orang yang tidak kukenal, kuselidiki.
17 Kršio sam zube čovjeku opaku, plijen sam čupao iz njegovih čeljusti.
Geraham orang curang kuremuk, dan merebut mangsanya dari giginya.
18 Govorah: 'U svom ću izdahnuti gnijezdu, k'o palma, bezbrojne proživjevši dane.'
Pikirku: Bersama-sama dengan sarangku aku akan binasa, dan memperbanyak hari-hariku seperti burung feniks.
19 Korijenje se moje sve do vode pruža, na granama mojim odmara se rosa.
Akarku mencapai air, dan embun bermalam di atas ranting-rantingku.
20 Pomlađivat će se svagda slava moja i luk će mi se obnavljati u ruci.'
Kemuliaanku selalu baru padaku, dan busurku kuat kembali di tanganku.
21 Slušali su željno što ću im kazati i šutjeli da od mene savjet čuju.
Kepadakulah orang mendengar sambil menanti, dengan diam mereka mendengarkan nasihatku.
22 Na riječi mi ne bi ništa dometali i besjede su mi daždile po njima.
Sehabis bicaraku tiada seorangpun angkat bicara lagi, dan perkataanku menetes ke atas mereka.
23 Za mnom žudjeli su oni k'o za kišom, otvarali usta k'o za pljuskom ljetnim.
Orang menantikan aku seperti menantikan hujan, dan menadahkan mulutnya seperti menadah hujan pada akhir musim.
24 Osmijeh moj bijaše njima ohrabrenje; pazili su na vedrinu moga lica.
Aku tersenyum kepada mereka, ketika mereka putus asa, dan seri mukaku tidak dapat disuramkan mereka.
25 Njima ja sam izabirao putove, kao poglavar ja sam ih predvodio, kao kralj među svojim kad je četama kao onaj koji tješi ojađene.
Aku menentukan jalan mereka dan duduk sebagai pemimpin; aku bersemayam seperti raja di tengah-tengah rakyat, seperti seorang yang menghibur mereka yang berkabung."

< Job 29 >