ⲚⲒⲔⲞⲢⲒⲚⲐⲒⲞⲤ Ⲃ ̅ 7
1 ⲁ̅ ⲉⲩⲛⲧⲁⲛ ϭⲉ ⲙⲙⲁⲩ ⲛⲛⲉⲓⲉⲣⲏⲧ ⲛⲁⲙⲉⲣⲁⲧⲉ ⲙⲁⲣⲛⲧⲃⲃⲟⲛ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲱⲗⲙ ⲛⲓⲙ ⲛⲧⲉ ⲧⲥⲁⲣⲝ ⲙⲛ ⲡⲉⲡⲛⲁ ⲉⲛϫⲱⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲟⲩⲧⲃⲃⲟ ϩⲛ ⲑⲟⲧⲉ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ
Ταύτας οὖν ἔχοντες τὰς ἐπαγγελίας, ἀγαπητοί, καθαρίσωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ παντὸς μολυσμοῦ σαρκὸς καὶ πνεύματος ἐπιτελοῦντες ἁγιωσύνην ἐν φόβῳ θεοῦ.
Χωρήσατε ἡμᾶς· οὐδένα ἠδικήσαμεν, οὐδένα ἐφθείραμεν, οὐδένα ἐπλεονεκτήσαμεν.
3 ⲅ̅ ⲛⲉⲉⲓϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲁⲛ ⲉⲉⲓⲧϭⲁⲉⲓⲟ ⲙⲙⲱⲧⲛ ⲁⲓⲟⲩⲱ ⲅⲁⲣ ⲉⲓϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲧⲉⲧⲛϣⲟⲟⲡ ϩⲛ ⲛⲉⲛϩⲏⲧ ⲉⲙⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲉⲱⲛϩ ϩⲓ ⲟⲩⲥⲟⲡ
πρὸς κατάκρισιν οὐ λέγω· προείρηκα γὰρ ὅτι ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν ἐστε εἰς τὸ συναποθανεῖν καὶ συζῆν.
4 ⲇ̅ ⲟⲩⲛⲧⲁⲓ ⲟⲩⲛⲟϭ ⲙⲡⲁⲣϩⲏⲥⲓⲁ ⲛⲛⲁϩⲣⲏ ⲧⲛ ⲟⲩⲛⲧⲁⲓ ⲟⲩⲛⲟϭ ⲛϣⲟⲩϣⲟⲩ ϩⲁⲣⲱⲧⲛ ϯϫⲏⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲥⲟⲡⲥ ϯⲣϩⲟⲩⲟ ⲉⲙⲁⲧⲉ ϩⲙ ⲡⲣⲁϣⲉ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲛ ⲧⲉⲛⲑⲗⲓⲯⲓⲥ ⲧⲏⲣⲥ
πολλή μοι παρρησία πρὸς ὑμᾶς, πολλή μοι καύχησις ὑπὲρ ὑμῶν· πεπλήρωμαι τῇ παρακλήσει, ὑπερπερισσεύομαι τῇ χαρᾷ ἐπὶ πάσῃ τῇ θλίψει ἡμῶν.
5 ⲉ̅ ⲕⲁⲓⲅⲁⲣ ⲛⲧⲉⲣⲉⲛⲉⲓ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲧⲙⲁⲕⲉⲇⲟⲛⲓⲁ ⲙⲡⲉⲧⲉⲛⲥⲁⲣⲝ ϫⲓ ⲗⲁⲁⲩ ⲙⲙⲟⲧⲛⲉⲥ ⲁⲗⲗⲁ ⲉⲩⲑⲗⲓⲃⲉ ⲙⲙⲟⲛ ϩⲛ ϩⲱⲃ ⲛⲓⲙ ϩⲉⲛⲙⲓϣⲉ ϩⲓⲃⲟⲗ ϩⲉⲛϩⲟⲧⲉ ϩⲓϩⲟⲩⲛ
καὶ γὰρ ἐλθόντων ἡμῶν εἰς Μακεδονίαν οὐδεμίαν (ἔσχηκεν *NK(o)*) ἄνεσιν ἡ σὰρξ ἡμῶν ἀλλ᾽ ἐν παντὶ θλιβόμενοι· ἔξωθεν μάχαι, ἔσωθεν φόβοι.
ἀλλ᾽ ὁ παρακαλῶν τοὺς ταπεινοὺς παρεκάλεσεν ἡμᾶς ὁ θεὸς ἐν τῇ παρουσίᾳ Τίτου·
7 ⲍ̅ ϩⲙ ⲡⲧⲣⲉϥⲉⲓ ⲇⲉ ⲙⲙⲁⲧⲉ ⲁⲛ ⲁⲗⲗⲁ ϩⲙ ⲡⲕⲉⲙⲧⲟⲛ ⲛϩⲏⲧ ⲉⲛⲧⲁϥⲁⲁϥ ⲉϫⲛ ⲧⲏⲩⲧⲛ ⲉϥⲧⲁⲙⲟ ⲙⲙⲟⲛ ⲉⲡⲉⲧⲛⲙⲉ ⲙⲛ ⲡⲉⲧⲛⲣⲓⲙⲉ ⲙⲛ ⲡⲉⲧⲛⲕⲱϩ ϩⲁⲣⲟⲓ ϩⲱⲥⲧⲉ ⲉⲧⲣⲁⲣⲁϣⲉ ⲛϩⲟⲩⲟ
οὐ μόνον δὲ ἐν τῇ παρουσίᾳ αὐτοῦ, ἀλλὰ καὶ ἐν τῇ παρακλήσει ᾗ παρεκλήθη ἐφ᾽ ὑμῖν ἀναγγέλλων ἡμῖν τὴν ὑμῶν ἐπιπόθησιν, τὸν ὑμῶν ὀδυρμόν, τὸν ὑμῶν ζῆλον ὑπὲρ ἐμοῦ, ὥστε με μᾶλλον χαρῆναι.
8 ⲏ̅ ϫⲉ ⲉϣϫⲉ ⲁⲓⲣⲡⲕⲉⲗⲩⲡⲓ ⲙⲙⲱⲧⲛ ϩⲛ ⲧⲉⲡⲓⲥⲧⲟⲗⲏ ⲛϯⲉⲓⲣⲉ ⲛϩⲧⲏⲉⲓ ⲁⲛ ⲉϣϫⲉ ⲛⲉⲓⲛⲁⲣ ⲡⲕⲉⲣϩⲧⲏⲓ ⲡⲉ ⲉⲉⲓϭⲱϣⲧ ϫⲉ ⲧⲉⲡⲓⲥⲧⲟⲗⲏ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲉϣϫⲉ ⲁⲥⲗⲩⲡⲉⲓ ⲙⲙⲱⲧⲛ ⲡⲣⲟⲥ ⲟⲩⲟⲩⲛⲟⲩ
ὅτι εἰ καὶ ἐλύπησα ὑμᾶς ἐν τῇ ἐπιστολῇ, οὐ μεταμέλομαι· εἰ καὶ μετεμελόμην, βλέπω γὰρ ὅτι ἡ ἐπιστολὴ ἐκείνη εἰ καὶ πρὸς ὥραν ἐλύπησεν ὑμᾶς,
9 ⲑ̅ ϯⲣⲁϣⲉ ⲧⲉⲛⲟⲩ ϫⲉ ⲁⲧⲉⲧⲛⲗⲩⲡⲓ ⲁⲛ ⲁⲗⲗⲁ ϫⲉ ⲁⲧⲉⲧⲛⲗⲩⲡⲓ ⲉⲩⲙⲉⲧⲁⲛⲟⲓⲁ ⲛⲧⲁⲧⲉⲧⲛⲗⲩⲡⲓ ⲅⲁⲣ ⲕⲁⲧⲁ ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲛⲛⲉⲧⲛϣⲱⲱⲧ ϩⲛ ⲗⲁⲁⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲙⲟⲛ
νῦν χαίρω, οὐχ ὅτι ἐλυπήθητε, ἀλλ᾽ ὅτι ἐλυπήθητε εἰς μετάνοιαν· ἐλυπήθητε γὰρ κατὰ θεόν, ἵνα ἐν μηδενὶ ζημιωθῆτε ἐξ ἡμῶν.
ἡ γὰρ κατὰ θεὸν λύπη μετάνοιαν εἰς σωτηρίαν ἀμεταμέλητον (ἐργάζεται, *N(k)O*) ἡ δὲ τοῦ κόσμου λύπη θάνατον κατεργάζεται.
11 ⲓ̅ⲁ̅ ⲉⲓⲥ ⲡⲉⲉⲓⲧⲣⲉⲧⲛⲗⲩⲡⲓ ⲅⲁⲣ ⲕⲁⲧⲁ ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲁϥⲣϩⲱⲃ ⲛⲏⲧⲛ ⲉⲩⲛⲟϭ ⲛⲥⲡⲟⲩⲇⲏ ⲙⲛ ⲟⲩⲁⲡⲟⲗⲟⲅⲓⲁ ⲙⲛ ⲟⲩⲙⲕⲁϩ ⲛϩⲏⲧ ⲙⲛ ⲟⲩϩⲟⲧⲉ ⲙⲛ ⲟⲩⲙⲉ ⲙⲛ ⲟⲩⲕⲱϩ ⲙⲛ ⲟⲩⲕⲃⲁ ϩⲛ ϩⲱⲃ ⲛⲓⲙ ⲁⲧⲉⲧⲛⲥⲩⲛϩⲓⲥⲧⲁ ⲙⲙⲱⲧⲛ ⲉⲧⲉⲧⲛⲟⲩⲁⲁⲃ ϩⲙ ⲡϩⲱⲃ
ἰδοὺ γὰρ αὐτὸ τοῦτο τὸ κατὰ θεὸν λυπηθῆναι (ὑμᾶς, *K*) πόσην κατειργάσατο ὑμῖν σπουδήν, ἀλλ᾽ ἀπολογίαν, ἀλλ᾽ ἀγανάκτησιν, ἀλλὰ φόβον, ἀλλ᾽ ἐπιπόθησιν, ἀλλὰ ζῆλον, ἀλλ᾽ ἐκδίκησιν; ἐν παντὶ συνεστήσατε ἑαυτοὺς ἁγνοὺς εἶναι (ἐν *k*) τῷ πράγματι.
12 ⲓ̅ⲃ̅ ⲁⲣⲁ ⲉϣϫⲉ ⲁⲓⲥϩⲁⲓ ⲛⲏⲧⲛ ⲛⲧⲁⲓⲥϩⲁⲓ ⲁⲛ ⲉⲧⲃⲉ ⲡⲉⲛⲧⲁϥϫⲓ ⲛϭⲟⲛⲥ ⲟⲩⲇⲉ ⲉⲧⲃⲉ ⲡⲉⲛⲧⲁⲩϫⲓⲧϥ ⲁⲛ ⲛϭⲟⲛⲥ ⲁⲗⲗⲁ ϫⲉ ⲉⲣⲉⲧⲉⲧⲛⲥⲡⲟⲩⲇⲏ ⲟⲩⲱⲛϩ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲧⲉⲧⲛⲉⲓⲣⲉ ⲙⲙⲟⲥ ϩⲁⲣⲟⲛ
ἄρα εἰ καὶ ἔγραψα ὑμῖν, οὐχ ἕνεκεν τοῦ ἀδικήσαντος (ἀλλ᾽ *O*) οὐδὲ ἕνεκεν τοῦ ἀδικηθέντος, ἀλλ᾽ ἕνεκεν τοῦ φανερωθῆναι τὴν σπουδὴν ὑμῶν τὴν ὑπὲρ ἡμῶν πρὸς ὑμᾶς ἐνώπιον τοῦ θεοῦ.
13 ⲓ̅ⲅ̅ ⲉⲧⲃⲉ ⲡⲁⲓ ⲁⲡⲉⲛϩⲏⲧ ⲙⲧⲟⲛ ⲛⲛⲁϩⲣⲏⲧⲛ ⲙⲡⲉⲙⲧⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲉϫⲙ ⲡⲉⲙⲧⲟⲛ ⲇⲉ ⲛϩⲏⲧ ⲁⲛⲣⲁϣⲉ ⲉⲙⲁⲧⲉ ⲉϫⲙ ⲡⲣⲁϣⲉ ⲛⲧⲓⲧⲟⲥ ϫⲉ ⲁⲡⲉϥⲡⲛⲁ ⲙⲧⲟⲛ ϩⲓⲧⲉⲧⲏⲩⲧⲛ ⲧⲏⲣⲧⲛ
διὰ τοῦτο παρακεκλήμεθα. Ἐπὶ δὲ τῇ παρακλήσει (ἡμῶν *N(K)O*) περισσοτέρως (δὲ *k*) μᾶλλον ἐχάρημεν ἐπὶ τῇ χαρᾷ Τίτου, ὅτι ἀναπέπαυται τὸ πνεῦμα αὐτοῦ ἀπὸ πάντων ὑμῶν,
14 ⲓ̅ⲇ̅ ϫⲉ ϣⲟⲩϣⲟⲩ ⲛⲓⲙ ⲉⲛⲧⲁⲓⲁⲁⲩ ⲉϫⲱⲧⲛ ϩⲁⲧⲏϥ ⲙⲡⲓϫⲓϣⲓⲡⲉ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲁⲗⲗⲁ ⲛⲑⲉ ⲛⲟⲩⲟⲉⲓϣ ⲛⲓⲙ ⲉⲛⲧⲁⲛϣⲁϫⲉ ⲛⲙⲙⲏⲧⲛ ϩⲛ ⲟⲩⲙⲉ ⲧⲁⲓ ⲧⲉ ⲑⲉ ⲙⲡⲉⲛⲕⲉϣⲟⲩϣⲟⲩ ⲉⲛⲧⲁⲛⲁⲁϥ ϩⲁⲧⲛ ⲧⲓⲧⲟⲥ ⲛⲧⲁϥϣⲱⲡⲉ ⲙⲙⲉ
ὅτι εἴ τι αὐτῷ ὑπὲρ ὑμῶν κεκαύχημαι, οὐ κατῃσχύνθην, ἀλλ᾽ ὡς πάντα ἐν ἀληθείᾳ ἐλαλήσαμεν ὑμῖν, οὕτως καὶ ἡ καύχησις ἡμῶν ἡ ἐπὶ Τίτου, ἀλήθεια ἐγενήθη·
15 ⲓ̅ⲉ̅ ⲁⲩⲱ ⲛⲉϥⲙⲛⲧϣⲁⲛϩⲧⲏϥ ϣⲟⲟⲡ ⲛϩⲟⲩⲟ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲣⲱⲧⲛ ⲉϥⲉⲓⲣⲉ ⲙⲡⲙⲉⲉⲩⲉ ⲛⲧⲉⲧⲛⲙⲛⲧⲥⲧⲙⲏⲧ ⲧⲏⲣⲧⲛ ⲛⲑⲉ ⲉⲛⲧⲁⲧⲉⲧⲛϣⲟⲡϥ ⲉⲣⲱⲧⲛ ϩⲛ ⲟⲩϩⲟⲧⲉ ⲙⲛ ⲟⲩⲥⲧⲱⲧ
καὶ τὰ σπλάγχνα αὐτοῦ περισσοτέρως εἰς ὑμᾶς ἐστιν ἀναμιμνῃσκομένου τὴν πάντων ὑμῶν ὑπακοήν, ὡς μετὰ φόβου καὶ τρόμου ἐδέξασθε αὐτόν.
χαίρω ὅτι ἐν παντὶ θαρρῶ ἐν ὑμῖν.
