< Maliko 11 >

1 Paŵaliji nkuŵandichila ku Yelusalemu, ŵaiche mmisinda ja ku Besefage ni ku Besania, chiŵandi ni Chikwesya cha Miseituni. Pelepo Che Yesu ŵaatumile ŵakulijiganya ŵao ŵaŵili.
Aproximando-se [da cidade ]de Jerusalém, eles chegaram às [vilas de ]Betfagé e Betânia, perto do Monte das Oliveiras. Então Jesus mandou dois dos seus discípulos [até Betfagé ]
2 Ni ŵaasalile, “Njaule pansinda wauli mmbujo mwenu, pachinkajinjileje po chinkansimane mwanambunda jwanganakwelekwe ni mundu kose, ali ataŵikwe, nkangopole ni kunnyika nawo apano.
com as seguintes instruções: - Vão [até Betfagé], ali em frente; logo depois de entrarem, vocês vão encontrar um jumento amarrado, que ninguém jamais montou. Soltem o jumentinho e traga para mim.
3 Ambusyaga mundu, ‘Ligongo chi nkutenda yeleyo?’ Mwasalile, ‘Ambuje akunsaka, ni chaachimmusya mwachitema pe.’”
Se alguém perguntar: “Por que vocês estão fazendo isso?” digam o seguinte, “O Senhor precisa dele e vai devolver logo depois, em companhia de alguém”.
4 Nipele, ŵakulijiganya wo ŵajawile ni kunsimana mwanambunda ali ataŵikwe pachiŵandi ni nnango, muumbali mwa litala. Paŵangopolaga,
Assim, [os dois discípulos ]foram e lá encontraram um jumentinho, amarrado perto da porta [de uma casa ]ao lado da rua; eles soltaram logo o jumentinho.
5 ŵandu ŵampepe ŵaŵajimi pelepo ŵausisye, “Uli, mbona nkungopola mwanambunda jo?”
Algumas pessoas de lá disseram a eles: - Por que vocês estão desamarrando o jumentinho?
6 Ŵakulijiganya ŵajanjile mpela iŵatite pakusalilwa ni Che Yesu, ni ŵandu ŵala ŵaalesile ajaule najo.
Eles disseram a elas o que Jesus tinha falado. Por isso as pessoas os deixaram [levar o jumentinho].
7 Ŵampelechele Che Yesu mwanambunda jula. Ŵatandiche iwalo yao pangongo wa mwanambunda jula, ni Che Yesu ŵatemi pachanya pakwe.
Eles levaram o jumento a Jesus. Os discípulos jogaram suas capas em cima dele para acomodar Jesus sentado.
8 Ŵandu ŵajinji ŵatandiche iwalo yao mwitala, ni ŵane ŵatemenye nyambi sya mwana sya itela mmigunda ni kutandika mwitala kwa kwachimbichisya.
Muitas pessoas estendiam suas capas no caminho em homenagem a ele. Outros, para o honrar como rei, espalharam pelo chão frondes de palmeiras que tinham cortado nos campos ao lado do [caminho].
9 Nipele ŵandu ŵaŵalongolele ni ŵane ŵaŵakuyaga panyuma ŵanyanyisye achitiji, “Alapikwe Akunnungu! Akunnungu ampe upile jwelejo jwakwika mu liina lya Ambuje!
As pessoas que iam adiante dele e aquelas que caminhavam atrás dele gritavam, -Bem-vindo!
10 Akunnungu aupe upile umwenye waukwika wa atati ŵetu Mwenye che Daudi. Ajinichilwe Akumanani!”
Deus abençoou você, que representa o Senhor. Que Deus abençoe seu futuro reino, que vai ser como o reino do nosso antepassado o Rei Davi! Louvado seja Deus no céu!
11 Che Yesu wajinjile mmusi wa ku Yelusalemu, ni ŵapelengenye pa Nyuumba ja Akunnungu, ni ŵalolesyelolesye. Nambo pakuŵa jaliji ligulo, ŵajawile kunsinda wa ku Besania pamo ni ŵakulijiganya ŵao likumi ni ŵaŵili.
Ele entrou [em companhia deles ]na [cidade de ]Jerusalém, e entrou no [pátio do ]templo. Após olhar tudo em volta, saiu [da cidade], pois [já era tarde. ]Ele voltou [à vila de ]Betânia com os doze [discípulos e dormiu lá].
12 Malaŵi jakwe, paŵatyochelaga ku Besania, Che Yesu jakwete sala.
No dia seguinte, quando Jesus e os discípulos iam saindo da vila de Betânia, Jesus teve fome.
13 Nipele, ali kwakutalichila ŵachiweni chitela cha ntini chana masamba gamajinji. Ŵajawile kukuchilola, alole iŵaga chakombole kupata chisogosi chachili chose. Paŵaiche pachitela pala ŵachisimene masamba pe pangali chisogosi, ligongo nganikaŵa katema kakwe ka kusogola.
Vendo à distância uma figueira coberta de folhas, foi até lá para ver se tinha figos. Mas ao chegar perto da figueira, ele encontrou somente folhas, pois ainda não era a época própria para figos maduros.
14 Pelepo Che Yesu ŵachisalile chitela chila, “Chitandile sambano ni kuendelechela, ngapagwa mundu juchalye sooni isogosi yenu!” Ni ŵakulijiganya ŵao ŵampilikene paŵaŵechete gelego. (aiōn g165)
Respondendo à situação, Jesus disse à figueira: - Ninguém vai comer mais nada de você, [pois já não vai produzir figos.] Os discípulos ouviram o que ele disse. (aiōn g165)
15 Nipele paŵaiche ku Yelusalemu, Che Yesu ŵajinjile pa Nyuumba ja Akunnungu. Ni ŵatandite kwatopolela paasa, ŵandu ŵaŵaliji nkusumisya ni kusuma indu mwelemo. Ŵapikwile mesa sya ŵakutindanya mbiya ni itengu ya ŵandu ŵaŵasumisyaga nguunda.
Jesus e os seus discípulos voltaram à [cidade de ]Jerusalém. Jesus entrou [no pátio ]do templo [e lá viu o que várias pessoas estavam fazendo]. Ele expulsou [do templo as pessoas ]que vendiam coisas e aqueles que compravam coisas no templo; derrubou as mesas daqueles que faziam câmbio da moeda [romana pela moeda própria para as funções do templo]. Derrubou também as cadeiras dos vendedores de pombos [para o sacrifício, ]
16 Iyoyo, ŵakanyisye mundu jwalijose akajigala chachili chose kutyochela pa Nyuumba ja Akunnungu.
e não deixava ninguém atravessar [o pátio ]do Templo carregando coisas.
17 Nipele, ŵajiganyisye, “Mmalembelo ga Akunnungu, Akunnungu akuti, ‘Nyuumba jangu chijiŵilanjikwe nyuumba ja kupopelela kwa ŵandu wose ŵa pachilambo!’ Nambo ŵanyamwe njitesile jiŵe mbugu ja kulisisila ŵa wiyi!”
Então ele ensinou o povo; especificamente, disse: - [Vocês sabem que ]foi escrito nas Escrituras [por um dos profetas, que Deus disse: ] “Minha casa será chamada de casa onde [pessoas ]de todas as nações podem orar”, mas vocês fizeram dela [algo como ]caverna onde se escondem ladrões”.
18 Achakulu ŵambopesi ni ŵakwiganya Malajisyo paŵapilikene yelei, ŵatandite kusosa litala lya kwaulaga Che Yesu. Nambo ŵanjogwepe, ligongo ŵandu ŵajinji ŵaliji nkusimonga wiganye wakwe.
Os principais sacerdotes e professores da lei que Deus tinha dado a Moisés ouviram [depois o que ele tinha feito]. Por isso, eles procuravam uma maneira de matá-lo, pois se deram conta de que a multidão andava maravilhada pelo que ele ensinava e [eles tinham medo que as pessoas fossem logo acreditar que Jesus tinha mais autoridade no templo do que eles mesmos. ]
19 Pakwaswele, Che Yesu ni ŵakulijiganya ŵao ŵakopweche musi wo.
Ao anoitecer, [Jesus e seus discípulos ]saíram da cidade e [foram dormir em Betânia.]
20 Kundaŵi jakwe, paŵapitaga ŵachiweni chitela cha ntini chila chili chijumwile koo, kutandilila mmichiga mpaka ku nyambi.
Enquanto eles andavam pelo caminho [em direção a Jerusalém] na manhã [seguinte, ]viram que a figueira [que ele tinha amaldiçoado ]estava completamente seca.
21 Che Petulo ŵagakumbuchile agala gaŵaŵechete Che Yesu, ni ŵansalile, “Jwakwiganya, nnole! Chitela cha ntini chimwalwesisye chila chijumwile!”
Pedro se lembrou daquilo que Jesus tinha dito à figueira e exclamou: - Mestre, olhe só! A figueira que você amaldiçoou já secou!
22 Che Yesu ŵaasalile, “Mwakulupilile Akunnungu.
Jesus respondeu: - [Vocês não devem se surpreender por causa disto]. Vocês devem ter fé que Deus [vai fazer aquilo que vocês pedirem a ele. ]
23 Isyene ngunsalila, mundu achichisalilaga chitumbi chi, ‘Ntupuche nkaliponye mbahali,’ pangakola lipamba mu ntima mwakwe ni akulupililaga kuti chaŵechete cho chichitendekwe, chichitendekwe kukwakwe.
Digo realmente que se alguém disser a este monte, “Levante-se e jogue-se no lago!”, não duvidando [que aquilo que ele pede vai acontecer ]– quer dizer, se acreditar firmemente que aquilo que ele pede vai acontecer, [Deus vai fazer ]isso para ele.
24 Kwa ligongo lyo ngunsalila, pankupopela ni kuŵenda chindu, nkulupilile kuti nkuchipochela, nombecho chichiŵe chenu.
Portanto, digo a vocês que sempre que pedirem alguma coisa em oração, devem crer que vão recebê-lo e assim Deus vai fazer isso para vocês.
25 Pankupopela, iŵaga kwana mundu jwanneŵele, mwalechelesye yangalumbana yantendele, kuti Atati ŵenu ŵa kwinani annechelesye sambi syenu.
E mais, quando estiverem orando, se tiverem queixa de alguém por algum prejuízo ou ofensa, perdoem essa pessoa, para que seu Pai no céu possa perdoar os pecados de vocês.
26 Nambo iŵaga ngumwalechelesya ŵane sambi syao, Atati ŵenu ŵa kwinani nombe ngannechelesya sambi syenu.”
27 Nipele ŵaiche sooni ku Yelusalemu. Che Yesu paŵaliji nkwendajenda pa Nyuumba ja Akunnungu, achakulu ŵambopesi ni ŵakwiganya Malajisyo ni achachekulu ŵajaulile,
Jesus [e os seus discípulos ]chegaram novamente à [cidade de ]Jerusalém. Enquanto Jesus andava [no pátio ]do templo, alguns dos principais sacerdotes, professores da lei que Deus tinha dado a Moisés e anciãos vieram a ele, dizendo,
28 ni ŵausisye, “Ana nkugatendekanya gelega kwa ulamusi wa acheni? Ŵaani ŵampele ulamusi wa kuitendekanya yeleyi?”
–Como foi que você ganhou a autoridade para fazer as coisas que fez ontem neste lugar? Quem autorizou você a atuar assim?
29 Che Yesu ŵajanjile, “None chinambusye liusyo limo. Iŵaga chimunyanje none chinansalile kwa ulamusi wa acheni nguitenda indu yi.
Jesus disse a eles: - Vou perguntar algo a vocês e, se me responderem, vou lhes dizer quem foi que me autorizou a fazer estas coisas.
30 Musalile, ubatiso u che Yohana waumile kwinani, pane kwa ŵandu?”
Foi Deus ou foi o povo que deu autoridade a João para batizar as pessoas? Respondam.
31 Ŵanyawo ŵatandite kuusyana jwine ni jwine achitiji, “Twajilaga, ‘Waumile kwinani’, chatuusye, ‘Kwachichi nganimwakulupilila che Yohana?’
Eles conversaram entre si, e concluíram: - Se dissermos que foi Deus que o autorizou, ele vai dizer, “Vocês deviam ter acreditado aquilo que João disse”.
32 Ni twatiji, ‘Waumile kwa ŵandu,’ chiiŵe uli?” Ŵaujogwepe mpingo wa ŵandu, pakuŵa ŵandu wose ŵakulupilile kuti che Yohana ŵaliji jwakulondola jwa Akunnungu.
Por outro lado, se dissermos que foi o povo que deu autoridade a João, as pessoas vão se zangar conosco”. [Eles disseram isso porque ]tinham medo do povo e daquilo que o povo [poderia fazer], pois todos acreditavam que João era realmente um profeta [mandado por Deus].
33 Nipele, ŵanjanjile Che Yesu, “Ngatukumanyilila.” Nombejo ŵaasalile, “None jwakwe ngangunsalila kwa ulamusi wa acheni nguitendekanya yeleyi.”
Por isso eles responderam a Jesus: - Não sabemos quem foi que [deu autoridade a João]. E Jesus lhes disse: - [Já que vocês não me responderam, ]não vou dizer a vocês quem foi que me autorizou a fazer estas coisas.

< Maliko 11 >