詩篇 2

1 外邦為甚麼爭鬧？ 萬民為甚麼謀算虛妄的事？

Dlaczego poganie się buntują, a narody knują próżne zamysły?

2 世上的君王一齊起來， 臣宰一同商議， 要敵擋耶和華並他的受膏者，

Królowie ziemscy powstają, a władcy naradzają się wspólnie przeciwko PANU i jego pomazańcowi, [mówiąc]:

3 說：我們要掙開他們的捆綁， 脫去他們的繩索。

Zerwijmy ich więzy i zrzućmy z siebie ich pęta.

4 那坐在天上的必發笑； 主必嗤笑他們。

Lecz ten, który mieszka w niebie, będzie się śmiał, Pan będzie z nich szydził.

5 那時，他要在怒中責備他們， 在烈怒中驚嚇他們，

Wtedy przemówi do nich w swoim gniewie i swą zapalczywością ich zatrwoży:

6 說：我已經立我的君 在錫安－我的聖山上了。

Ja ustanowiłem mojego króla na Syjonie, mojej świętej górze.

7 受膏者說：我要傳聖旨。 耶和華曾對我說：你是我的兒子， 我今日生你。

Ogłoszę dekret: PAN powiedział do mnie: Ty jesteś moim Synem, ja ciebie dziś zrodziłem.

8 你求我，我就將列國賜你為基業， 將地極賜你為田產。

Poproś mnie, a dam ci narody w dziedzictwo i krańce ziemi na własność.

9 你必用鐵杖打破他們； 你必將他們如同窯匠的瓦器摔碎。

Potłuczesz je laską żelazną, jak naczynie gliniane je pokruszysz.

10 現在，你們君王應當省悟！ 你們世上的審判官該受管教！

Teraz więc, królowie, zrozumcie, przyjmijcie pouczenie, sędziowie ziemi!

11 當存畏懼事奉耶和華， 又當存戰兢而快樂。

Służcie PANU z bojaźnią i radujcie się z drżeniem.

12 當以嘴親子，恐怕他發怒， 你們便在道中滅亡， 因為他的怒氣快要發作。 凡投靠他的，都是有福的。

Pocałujcie Syna, by się nie rozgniewał i abyście nie zginęli w drodze, gdyby jego gniew choć trochę się zapalił. Błogosławieni wszyscy, którzy mu ufają.