何西阿書 11

1 以色列年幼的時候，我愛他， 就從埃及召出我的兒子來。

زمانی که اسرائیل کودک بود او را دوست داشتم، و پسر خود را از مصر فرا خواندم.

2 先知越發招呼他們， 他們越發走開， 向諸巴力獻祭， 給雕刻的偶像燒香。

ولی هر چه بیشتر او را به سوی خود خواندم، بیشتر از من دور شد و برای بعل قربانی کرد و برای بتها بخور سوزانید.

3 我原教導以法蓮行走， 用膀臂抱着他們， 他們卻不知道是我醫治他們。

از بچگی او را تربیت کردم، او را در آغوش گرفتم و راه رفتن را به او یاد دادم؛ ولی او نخواست بفهمد که این من بودم که او را شفا دادم.

4 我用慈繩愛索牽引他們； 我待他們如人放鬆牛的兩腮夾板， 把糧食放在他們面前。

با کمند محبت، اسرائیل را به سوی خود کشیدم؛ بار از دوشش برداشتم و خم شده، او را خوراک دادم.

5 他們必不歸回埃及地， 亞述人卻要作他們的王， 因他們不肯歸向我。

ولی او به سوی من بازگشت نمی‌کند، پس دوباره به مصر خواهد رفت و آشور بر او سلطنت خواهد کرد.

6 刀劍必臨到他們的城邑， 毀壞門閂，把人吞滅， 都因他們隨從自己的計謀。

آتش جنگ در شهرهایش شعله‌ور خواهد شد. دشمنانش به دروازه‌های او حمله خواهند کرد و او در میان سنگرهای خود به دام دشمن خواهد افتاد.

7 我的民偏要背道離開我； 眾先知雖然招呼他們歸向至上的主， 卻無人尊崇主。

قوم من تصمیم گرفته‌اند مرا ترک کنند، پس هرچند مرا قادر متعال خطاب کنند، اما من به فریادشان نخواهم رسید.

8 以法蓮哪，我怎能捨棄你？ 以色列啊，我怎能棄絕你？ 我怎能使你如押瑪？ 怎能使你如洗扁？ 我回心轉意， 我的憐愛大大發動。

ای اسرائیل، چگونه تو را از دست بدهم؟ چگونه بگذارم بروی؟ چگونه می‌توانم تو را مثل ادمه و صبوئیم هلاک کنم؟ دل من آشوب است و شفقت من در درونم می‌جوشد!

9 我必不發猛烈的怒氣， 也不再毀滅以法蓮。 因我是上帝，並非世人， 是你們中間的聖者； 我必不在怒中臨到你們。

در شدت خشم خود تو را مجازات نخواهم کرد و دیگر تو را از بین نخواهم برد؛ زیرا من خدا هستم، نه انسان. من خدایی مقدّس هستم و در میان شما ساکنم. من دیگر با خشم به سراغ شما نخواهم آمد.

10 耶和華必如獅子吼叫， 子民必跟隨他。 他一吼叫， 他們就從西方急速而來。

«قوم من از من پیروی خواهند کرد و من مثل شیر بر دشمنانشان خواهم غرید. ایشان لرزان از غرب باز خواهند گشت؛

11 他們必如雀鳥從埃及急速而來， 又如鴿子從亞述地來到。 我必使他們住自己的房屋。 這是耶和華說的。

آنها لرزان خواهند آمد، مثل دستهٔ بزرگی از پرندگان از مصر و مانند کبوتران از آشور پرواز خواهند کرد. من دوباره ایشان را به خانه‌شان باز می‌گردانم.» این وعده‌ای است از جانب خداوند.

12 以法蓮用謊話， 以色列家用詭計圍繞我； 猶大卻靠上帝掌權， 向聖者有忠心。

خداوند می‌فرماید: «خاندان اسرائیل با دروغ و فریب مرا احاطه کرده است، اما یهودا هنوز نسبت به من که خدای امین و مقدّس هستم، وفادار است.»