< 诗篇 114 >

1 以色列出了埃及, 雅各家离开说异言之民;
Sa dihang mibiya ang Israel sa Ehipto, ang balay ni Jacob gikan niadtong langyaw nga katawhan,
2 那时,犹大为主的圣所, 以色列为他所治理的国度。
nahimo niyang balaang dapit ang Juda, ang Israel iyang gingharian.
3 沧海看见就奔逃; 约旦河也倒流。
Ang dagat nakakita ug mikalagiw; mitalikod ang Jordan.
4 大山踊跃,如公羊; 小山跳舞,如羊羔。
Ang kabukiran milukso sama sa mga laking karnero, ang kabungtoran milukso sama sa nating karnero.
5 沧海啊,你为何奔逃? 约旦哪,你为何倒流?
Dagat, nganong mikalagiw ka man? Jordan, nganong mitalikod ka man?
6 大山哪,你为何踊跃,如公羊? 小山哪,你为何跳舞,如羊羔?
Kabukiran, nganong milukso man kamo sama sa laking mga karnero? Kamong gagmay nga mga bungtod, nganong milukso man kamo sama sa mga nating karnero?
7 大地啊,你因见主的面, 就是雅各 神的面,便要震动。
Pangurog, kalibotan, sa atubangan sa Ginoo, sa presensya sa Dios ni Jacob.
8 他叫磐石变为水池, 叫坚石变为泉源。
Gihimo niyang linaw ang dakong bato, ang gahi nga bato ngadto sa tuboran sa tubig.

< 诗篇 114 >