Mark 12
1 Chuin Yeshuan thulem in thu ahil pantan: “Mikhatnin lengpilei abolin, akimvel ah pal agenin ahi. Chuin achilna ding khuh alaiyin, insang asan, chuin aleilhouho khut'ah lousan dingin apedoh in gamdangah achetan ahi.
Wtedy opowiedział im następującą przypowieść: —Pewien człowiek założył winnicę. Ogrodził ją murem, zbudował tłocznię i wieżę strażniczą, po czym wynajął ją rolnikom i wyjechał.
2 Aga lo phat ahi phat'in ama chan ding chu lading in aleilhou ho henga asoh ho khat asoltai.
Gdy nastał czas zbiorów, wysłał jednego ze swoich ludzi, aby odebrał należną mu część plonów.
3 Hinlah leilhouho chun amapa chu amanun avouvin, khutgoh keovin ahin soldoh tauve.
Lecz rolnicy pobili posłańca i odesłali go z pustymi rękami.
4 Chuin lou neipan asohho khat asol kit leh ama jongchu ajumso uvin, alu ahin vohpeh-uve.
Właściciel wysłał więc innego pełnomocnika, lecz z nim postąpili podobnie, a nawet gorzej, raniąc go poważnie w głowę.
5 Chujouvin achom khat asol kit'in ahile ama chu ahin that tauve. Chule adang asol ho jong abang ahin vouvin, abang ahin that un ahi.
Kolejnego posłańca zabito, a i następnych spotkała śmierć lub pobicie.
6 Asolthei ding khat bou aumtan, ama chu achapa deitah chu ahi. Lou neipan achainakeiyin, ‘Kachapa ahijeh'in anajabol nauvinte,’ tin ama chu asoltan,
W końcu pozostał mu tylko jego jedyny syn. Posłał go więc, sądząc, że przynajmniej jemu okażą szacunek.
7 Ahinlah aleilhouho chu akihouvun, ‘Veuvin, agamngah ding, agou loding pa ahunge, khaiye! Thatdoh-utin agam hi eiho chang taute,’ aki tiuvin ahi.
Lecz rolnicy, widząc nadchodzącego syna, powiedzieli sobie: „To ten, który ma przejąć winnicę. Zabijmy go, a winnica będzie nasza!”.
8 Chuin aman'un, athat'un along chu lengpilei polam'ah alehdoh tauvin ahi.
Napadli go więc i zabili, a ciało wyrzucili poza winnicę.
9 Hichan gei chu ahitahleh lengpilei neipa chun leilhou ho chu i-lotante tia nagel uvem? Naseipeh-unge—ama hung intin aleilhouho chu sugamintin lengpilei chu midang pedoh tante.
Jak sądzicie, co zrobi właściciel, gdy się o tym dowie? Przyjdzie i ukarze wszystkich śmiercią, a winnicę da innym!
10 Thubua kisun: ‘Insahon adeimouva apaiyu song chu inning songin apangtan,
Przypomnijcie sobie następujące słowa z Pisma: „Kamień odrzucony przez budujących stał się kamieniem węgielnym, najważniejszym w całym budynku!
11 hichehi Pakai thilbol ahin, vetdingin avetlom lheh-e,’ tia kisun chu nasim dohkhah-uvem?” tin adonge.
Dokonał tego Pan i jest to zdumiewające”.
12 Chupet'a um hou lamkaiho chun—leilhou migilou ho chu amaho toh kitekahna'a kisei ahi tin agel tauvin, Yeshua chu matding ago tauvin ahi. Ahinlah mipiho akichat kit jeh-uvin, adalha uvin achemang tauve.
Przywódcy zrozumieli, że to ich Jezus miał na myśli, opowiadając przypowieść o złych rolnikach. Dlatego chcieli Go natychmiast aresztować, ale obawiali się reakcji tłumu. Ostatecznie jednak zostawili Go i odeszli.
13 Chomkhat jouvin lamkaiho chun thua themmo chansah-a mattheina ding in Pharisee ho phabep khat le Herod miho phabep chu Yeshua thudoh bol ding in asol un ahi.
Chcąc sprowokować Jezusa do jakiejś niefortunnej wypowiedzi, wysłali do Niego faryzeuszy i zwolenników rodziny królewskiej. Potrzebny był im bowiem pretekst do oskarżenia Go. Gdy przybyli na miejsce, zapytali Jezusa:
14 Hichun agacheuvin, “Houhil, Nangma midih nahin, koima gin naneipoi. Dihtah'a Pathen lampi chu nahil ahi chu kaheuve. Ahile neiseipehun—Caesar kai kapeh-uhi dihthei ding hinam ahiloule dihlou ding ham?”
—Nauczycielu! Wiemy, że nie boisz się mówić prawdy. Nie dostosowujesz się też do opinii ludzi ani do ich oczekiwań, lecz uczciwie nauczasz Bożych prawd. Powiedz nam więc, czy słusznie płacimy podatki Rzymowi, czy nie?
15 Kapeh diu ham, kapehlou diu ham? agatiuve. Yeshuan aphatlhemnau chu amudoh'in, adonbutnan, “Ibola neilunglah patep uham? Romte dangka-pumkhat hinchoiyun langnei vetsah un, chule naseipeh-uvinge,” ati.
Jezus zdając sobie sprawę z ich podstępu, powiedział: —Chcecie Mnie pogrążyć?! Pokażcie Mi najpierw monetę! Chciałbym ją zobaczyć.
16 Ahin choi phat'un, Yeshuan aven, “Hichea kinam hi koi lim le koi min ham?” tia adohleh, amahon “Caesar a ahi,” atiuvin ahi.
Gdy Mu ją podano, zapytał: —Czyją podobiznę i tytuł na niej widzicie? —Cezara—odpowiedzieli.
17 Chuin Yeshuan, “Chuti ahile aphai, Caesar a chu Caesar peuvin lang, Pathen'a chu Pathen peuvin,” atipeh tai. Adonbutna chu adatmo lheh jeng un ahi.
—Oddawajcie więc cezarowi to, co jego, a Bogu—co należy do Boga! Odpowiedź ta zupełnie ich zaskoczyła.
18 Chujouvin Sadducee—mithi thokitna aumpoi tiho—chu ahengah ahung un, ajah-a thudoh aneiyun,
Wtedy przyszli do Jezusa saduceusze—przedstawiciele ugrupowania nauczającego, że nie będzie zmartwychwstania:
19 “Houhil, Mosen eithupeh dungjuiyun mi khattouvin cha neilouva ajinu adalhah'a, athi tah'a ahile, asopipa chun ajinu chu vehen lang asopipa phunggui amanlouna ding chun chi khaipeh hen tin akiseiye.
—Nauczycielu!—zwrócili się do Jezusa. —Prawo Mojżesza naucza: „Jeśli umrze mężczyzna, nie pozostawiając potomstwa, jego brat powinien ożenić się z wdową po zmarłym i mieć z nią potomstwo”.
20 Achutile, tekahnan ucha pasal sagi aume. Amasapenpa chun ji aneiyin chikhai louvin athitai.
Otóż żyło kiedyś siedmiu braci. Najstarszy z nich ożenił się, ale wkrótce zmarł, nie pozostawiając dzieci.
21 Aban'a pan amanu chu jin aneiyin chikhai louvin athin, athumnapa jong chutima chu ahin,
Wówczas z wdową ożenił się drugi brat, lecz i on wkrótce zmarł bezdzietnie.
22 Hitichun akitol suhpeh tauvin, asagiuvin chikhailou ahitauve. Achainan numeinu jong chu athitai.
Potem ożenił się z nią następny i kolejny—i wszyscy poumierali bezdzietnie. W końcu umarła także ta kobieta.
23 Ahileh tun neiseipeh-un, thokit nia amanu chu alah uva koipen ji hitantem? Ijeh-inem iti leh asagiuva amanu chu jia anei cheh-u ahitai,” atiuve.
Jeśli rzeczywiście umarli zmartwychwstaną, to czyją będzie wtedy żoną, skoro wszyscy bracia się z nią ożenili?
24 Yeshuan adonbut in, “Nasuhkhel'u chu Pathen thubua thu kisei nahethem pouvin chule Pathen thaneina nahet lou uhi ahi.
—Cała trudność polega na tym—odparł Jezus—że nie znacie Pisma ani mocy Bożej.
25 Ijeh-inem iti leh mithiho athodoh tengu chule ji anei tahlou diu chujongleh kichensahna umtalou ding ahi. Hiche thudol'a hi vanna Vantilte tobang hiding ahitauve.
Po zmartwychwstaniu więzy małżeńskie nie będą obowiązywać ani tych siedmiu braci, ani kobiety, bo wszyscy pod tym względem będą podobni do aniołów.
26 Ahileh, mithiho kaithouva aum diu thudol hi—Mose'n hamboh meikou thudol asutna-ah, Abraham, Isaac chule Jacob thi jou khonungpeh-a Pathen in Mose koma, ‘Keima Abraham Pathen, Isaac Pathen chule Jacob Pathen kahi,’ tia asei thu chu sim khalou nahiuvem?
Jeśli zaś chodzi o samo zmartwychwstanie, to czy nigdy nie czytaliście historii o Mojżeszu i płonącym krzaku? Bóg powiedział wtedy: „Jestem Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba”.
27 Chu dungjuiya chu ama ahingho Pathen ahin, athihoa ahipoi. Nanghon thuhettohlou suhkhelna lentah naneiyu ahitai,” ati.
Przecież nie nazwałby siebie Bogiem tych, którzy już nie istnieją! Jesteście w wielkim błędzie.
28 Chua hou danthuhilho lah'a khat in akihounau chu anajan, Yeshuan kichentah'a ahil chu ahechen in, hijeh chun aman Yeshua jah-a, “Thupeh jouse lah'a hoichepen hi thupipen ham?” tin adongtai.
Pewien przywódca religijny przysłuchiwał się tej dyskusji i był pełen uznania dla odpowiedzi Jezusa. Zadał Mu więc kolejne pytanie: —Które z przykazań jest najważniejsze?
29 Yeshuan adonbut'in, “Thupeh pipen chu hichehi ahi: ‘Ngaiyun, vo Israel! Pakai Pathen hi khatseh bou ahi.
Jezus odpowiedział: —Najważniejsze jest to, które mówi: „Słuchaj, Izraelu! Twój Pan i Bóg jest jedynym Bogiem.
30 Nangman Pakai na-Pathen chu, nalung pumpi, nahinna pumpi, nangaitona pumpi chule nathaneina jousea nangailut mong mong ding ahi.’
Kochaj Go całym sercem, całą duszą i całym umysłem—z całych swoich sił”.
31 Anina jong kibangchet'in athupin ahi, hichu: ‘Nangma nakingailut bangin naheng nakom ngailun.’ Hicheteni sanga thupijo thupeh dang aumpoi,” ati.
I drugie, które brzmi: „Kochaj innych tak, jak kochasz samego siebie”. Te dwa przykazania są najważniejsze ze wszystkich.
32 Hou dan thuhilpan adonbut in, “Naseihoi ngeiye, Houhil. Nangman thudihtah in thu naseiyin Pathen khatseh bou aume, Pathen dang aumpoi nati-e.
—Masz rację—powiedział rozmówca. —Jest tylko jeden Bóg i nie ma innego.
33 Chule Pathen chu lungthim pumpi, khohet theina pumpi le thanei jousea ngailut ding ahi chu kahen, chule eima ikingailut banga iheng ikom ngailut ding jong chu kahei. Hichu ganpum goa kilhainale longlhenna sangin gamchengin aphajoi,” ati.
I jestem przekonany, że kochanie Go całym sercem i umysłem, ze wszystkich sił, a innych ludzi tak, jak samego siebie, jest o wiele ważniejsze niż składanie ofiar na ołtarzu w świątyni.
34 Danthuhilpan kichentah'a adonbut ajah phat'in Yeshuan ajah-a aseiyin, “Nangma Pathen Lenggam toh nakigamlat poi,” atipeh tai. Chukal chun koiman thudang adongngam tapoi. David Chapa Thudol Asei
—Jesteś blisko królestwa Bożego!—powiedział Jezus, widząc jego mądrość. I nikt więcej nie śmiał zadawać Mu pytań.
35 Phat chomkhat jouvin, Yeshuan houin sungathu ahil pet'in miho adongin, “Danthusunhon Messiah chu iti David chapa ahi atiu hintem?
Później, w dalszym ciągu nauczając na terenie świątyni, Jezus zapytał ludzi: —Dlaczego wasi przywódcy religijni twierdzą, że Mesjasz ma pochodzić z rodu króla Dawida?
36 Ijeh-inem iti leh Lhagao Thengin ahil a konin David jengin jong, ‘Pakaiyin ka-Pakai jah-ah, jabolna mun'ah kajet lamin touvin namelmate cheng nakeng chotphaa kaneisah masangsen,’ anatin ahi.
Przecież sam Dawid, a przez jego usta Duch Święty, powiedział: „Bóg rzekł do mojego Pana: Zasiądź po mojej prawej stronie, dopóki nie rzucę Ci pod nogi Twoich nieprzyjaciół”.
37 David amatah'in Pakai chu Pakai asah-in, achutileh achapa iti hithei dingham?” atin ahi. Mipi chun Yeshua thusei chu thanomtah'in angaiyui.
Skoro więc Dawid nazwał Go Panem—kontynuował Jezus—to jak Mesjasz może być jego potomkiem? Tłum ludzi słuchał tych nauk z wielkim zainteresowaniem.
38 Yeshuan aseibe kit'in, “Danthusunhoa konin kihongphauvin! Ajehchu amahon sangkhol chol kiah-a kholailenna chule kailhanga min chibai aboh diu athanoppiuve.
Jezus przemawiał więc dalej: —Strzeżcie się przywódców religijnych! Oni lubią nosić wytworne szaty, oczekują wyrazów szacunku ze strony innych ludzi
39 Chule kikhopna in le golvahna'a touna pipen adeiyui.
oraz najlepszych miejsc w synagogach i na przyjęciach.
40 Hinlah kiphatlamna beihelin meithaiho nei le gou lahpehna dingin alhemlha jiuvin, houguttah bangin japi mutheina ding munhoah sottahtah taona amang jiuve. Hichejeh'a hi amaho hi gotna sangtah chang diu ahi,” ati.
Bezwstydnie okradają biedne wdowy! Udają przy tym pobożnych i wygłaszają długie modlitwy, aby ukryć, kim są naprawdę. Tym większa spotka ich kara!
41 Chuin Yeshua Houin sunga sumdolna bom jon'ah atouvin, mipin sumdolna boma sum alelut chu aven ahile mihao tamtah'in tamtahtah alelut'u amui.
Jezus zbliżył się do skarbony świątynnej i usiadł, obserwując ludzi, którzy wrzucali tam pieniądze. I chociaż przychodzili bogaci ludzie i wrzucali duże sumy, On zwrócił uwagę na pewną wdowę.
42 Chua chun vaichatah meithainu khat ahungin sumsan-nong pumni alehlut in ahi.
Była biedna i wrzuciła tylko dwie małe monety.
43 Chuin aseijuiteho akouvin ajah'uva, “Tahbeh'a kasei ahi, hiche meithai vaichanu hin adang jouse sangin sumdolna-ah atam lelut pene.
Wtedy przywołał swoich uczniów i powiedział: —Zapewniam was: Ta biedna wdowa dała więcej niż wszyscy bogacze razem wzięci!
44 Ijeh-inem itileh adangho jouse khun aneival ato-u ahin, amanu vang hin aneichasun ahinpi chengse alelut jeng ahi,” ati.
Oni bowiem wrzucili tylko część tego, co mieli w nadmiarze, ona zaś oddała wszystko, co miała na życie.
