< John 20 >
1 Chuin hapta kipatna nimasa ni jingkah matah ahung lhungtan, kho jong vah chen loulai ahin, Mary Magdalene chu lhan a chun agachen ahileh song chu lhan a kona tahdohsa aum chu agamui.
El primer día de la semana, muy temprano, cuando todavía estaba oscuro, María Magdalena llegó al lugar y vio que la piedra había sido quitada.
2 Hichun Mary Magdalene chu alhai in Simon Peter leh Pakaiyin a-ngailut seijui pa henga hitin thu aga lhuttai, “Pakai longdamsa chu amahon apo mangtauvin, chule lhan khuh akon'a hoilanga akoiyu ham akihetapoi” agatin ahi.
Entonces ella fue corriendo a Simón Pedro, y el otro discípulo que fue amado por Jesús, y les dijo: Han quitado al Señor del sepulcro y no sabemos dónde lo han puesto.
3 Hiche jehchun Peter le seijui khatpa chu lhan khuh lam jon in ache lhontai.
Entonces Pedro y el otro discípulo salieron al sepulcro.
4 Hichun seijui teni chu hatah in lhan lam jon'in akilhaitet lhon in ahile seijui khatpa chun Peter akhokhel in lhan khuh apha masa tan ahi.
Fueron corriendo juntos, y el otro discípulo se puso delante de Pedro y llegó primero al agujero en la roca;
5 Ama akunin asung avet le tupat ponnem ho um chu amun, ahivangin asunga alutpoi.
Y mirando dentro, vio las vendas de lino allí; pero él no entró,
6 Hichun Simon Peter chu ahung lhungtan, chuin lhan sunga chun alut tai; chuin tupat ponnem ho aum chuleh,
Entonces Simón Pedro fue tras él y se metió en el hoyo de la peña; y vio las vendas de lino en la tierra,
7 Aluchunga um ultheh pon chu tupat ponnem ho chutoh umtha louva akijel'a atuma ana um aga mun ahi.
y la tela que había sido alrededor de su cabeza, no con las vendas de lino, sino enrollada en un lugar aparte.
8 Hichun seijui alhung masajo pa jong chu lhan khuh sunga aga sunglhan, hichun amun atahsan tai.
Entonces entró el otro discípulo que llegó primero; y él vio y creyó en él.
9 Hiche masangsea chu amahon Pathen thu akisei doh “Pakai Yeshua chu thi ding chuleh hungthou doh kit ding ahi” tichu ana tahsan thei lou'u ahi.
Porque en ese momento ellos no habían entendido aún las las escrituras, que decía, que él tendría que volver de la muerte.
10 Hichun amahon Inlam ahin jon tauvin ahi.
Entonces los discípulos se fueron otra vez a sus casas.
11 Mary vang chu lhan khuh pam'a chun ading in akap'in aka pum chun lhan khuh sung chu aga ven ahi.
Pero María todavía estaba allí fuera de la cueva en la roca, llorando; y mientras lloraba y miraba dentro de la cueva,
12 Hichun aban abang Vantil ni Yeshua long alupsah nauva chu khat alulhuna atouva khat akeng todop'a atou amui.
vio a dos ángeles vestidos de blanco sentados donde había estado el cuerpo de Jesús, uno a la cabecera y el otro a los pies.
13 “Ngailut umtah numei nangma ibol'a kap nahim?” tin Vantil teni chun ahindongin ahi. Hichun amanun adonbut'in, “Ajeh chu amahon Ka Pakai apomang tauvin, chuleh along damsa chu hoiya akoiyu keiman kahe tapoi,” ati.
Ellos le dijeron: Mujer, ¿por qué lloras? Ella les dijo: Porque se han llevado a mi Señor, y no sé dónde lo han puesto.
14 Chutia aseijou chun ama aki nungheiyin ahileh, Yeshua adin amun, ahin Yeshua ahi chu ahepoi.
Y luego, mirando a su alrededor, vio a Jesús allí, pero no tenía idea de que era Jesús.
15 Yeshuan ahin dong'in, “Ngailut umtah numei ibol'a kap nahim?” ati. Amanun honlei ngahpa ahisah in, “Pu, hoilaiya nakoi hitam Ka Pakai long chu, neisei peh in keiman gapo mang ing kate,” ati.
Jesús le dijo: Mujer, ¿por qué lloras? ¿a quién estás buscando? Ella, creyendo que era el jardinero, le dijo: “Señor, si lo ha sacado de aquí, diga dónde lo ha puesto para que yo vaya a buscarlo.”
16 “Mary!” tin Yeshuan ahin koutai. Mary chu Pakai henglam a ahung kihei in akap'in, “Rabboni,” ati (hichu Hebrew paova, “houhil,” tina ahi).
Jesús le dijo: ¡María! Girándose, ¡ella le dijo en hebreo, Rabboni! (es decir, Maestro).
17 Hichun Yeshuan ajah'a, “Neitong khahih in; ijeh inem itile keima Pa henga chun kakaltou hih laiye; ahin chen lang kasopi ho jah'a gaseiyin, Ka-Pa, nangho Pa, Ka Pathen nangho Pathen henga kakaltouve,” ati.
Jesús le dijo: No me pongas las manos encima, porque no he subido al Padre; sino ve a mis hermanos, y diles: Subo a mi Padre, a tu Padre, a mi Dios y a tu Dios.
18 Mary Magdalene chun seijui ho akimupin, hitin aseiye, “Keiman Pakai chu kamutai,” ati. Chuin amanu chun athusei ho chu asei peh tai. Yeshua Aseijuite Henga Akilah
María Magdalena fue con las noticias a los discípulos, y dijo que había visto al Señor y que él le había dicho estas cosas.
19 Nikho kipat ni nilhah chun aseijuite Judah ho gin na jeh'a kot kikha khuma um ahiuvin, hichun Yeshua ahungin amaho lah'a ahung dingin ajah'uva, “Nachung'uva lungmon umhen,” ati.
Al atardecer de ese día, el primer día de la semana, cuando, por temor a los judíos, se cerraron las puertas donde estaban los discípulos, Jesús se les apareció y les dijo: ¡Que la paz sea con ustedes!
20 Aman hiche chu aseijou vin amaho chu akhut thihkil maha le anah tenga kisut na maha avetsah tan ahi. Hichun amahon Pakai amu'u chun seijuite chu akipah lheh jengun ahi.
Y cuando hubo dicho esto, les dejó ver sus manos y su costado. Entonces los discípulos se alegraron cuando vieron al Señor.
21 Hichun Pakaiyin avel'in ahoulimpi kit in, “Nachunguva lungmon chamna umhen, chuleh Pan keima eisol banga nangho kasol nahiuve,” ati.
Y Jesús les dijo otra vez: ¡Que la paz esté con ustedes! Como el Padre me envió, aun así ahora les envío.
22 Hichun Pakai in aseijui ho chu ahu ahai khum in, “Lhagao theng kisan un.”
Y cuando hubo dicho esto, sopló sobre ellos, les dijo: Reciban el Espíritu Santo.
23 “Nanghon koitobang ham khat chu achonsetna nangaidam uva ahileh kingaidam ahitauve, ahin nanghon nangaidam louleh amaho chu kingaidam lou ahijenge,” ati.
Cualquiera a quien haya perdonado, será libre de sus pecados; y quienes no se los perdonen, les quedarán sin perdonar.
24 Seijui som le ni holah'a khat Thomas (Didymus atiu) vang chu Yeshua hung kilah a chu amaho lah'a ana umlou ahi.
Ahora Tomás, uno de los doce, llamado Gemelo, no estaba con ellos cuando Jesús vino.
25 Amahon aseipeh un, “Keihon Pakai chu kamutauve,” atiuvin ahi. Ahivangin Thomas chun, “Keiman akhut phanga thingkil maha kamua kakhut junga kakhoiya, anah kakhut a katham kahsen keiman tahsan ponge,” ati.
Entonces los otros discípulos le dijeron: Hemos visto al Señor. Pero él les dijo, si no veo en sus manos la huella de los clavos y pongo mi dedo en la impresión de los clavos, y si no pongo mi mano en su costado, nunca lo creeré.
26 Niget jouvin seijuite insunga aumkhom pettah'un, hia chu Thomas jong um'ah ahi. Aumnau in chu kot kikhah soh keiya ahi, hinlah hetmanlou kah'in, amasa'a bangin, Yeshua alah uva ana dingin ahi. “Chamnan nalon khum'u hen,” ati.
Y después de ocho días, sus discípulos estaban otra vez en la casa y Tomás estaba con ellos. Aunque las puertas estaban cerradas, Jesús vino y, tomando su lugar en medio de ellos, dijo: ¡Que la paz sea contigo!
27 Hichun Thomas jah a, “Nakhutjung in hinkhoiyin, kakhut teni hi ven; chuleh nakhut hin lhangin lang kanah tham'in; chuleh gingcha lel tahih in, tahsanin,” ati.
Entonces dijo a Tomás: Extiende tu dedo, y mira mis manos; y pon tu mano aquí en mi costado: y no estés más en duda, sino cree.
28 “Ka Pakai le Ka Pathen!” tin Thomas chun ahin phongdoh tai.
Y Tomás dijo en respuesta: ¡Mi Señor y Dios mío!
29 Chuin Yeshuan aseipeh in, “Nangman neimu jeh a neitahsan ahi. Mulouva tahsan ho anun nomui,” ati.
Jesús le dijo: Porque me has visto, creíste; una bendición será sobre los que creen aunque no me hayan visto.
30 Hiti tah a chu Yeshuan aseijuite ang sunga melchihna kidang tamtah abol ahin, hiti ho chu hiche lekhabu sunga hin akisunlut poi.
Varias otras señales que Jesús hizo antes a sus discípulos, que no están escritas en este libro:
31 Ahinla nanghon Yeshua chu Messiah, Pathen Chapa, ahi chu natahsan uva chule natahsan vanguva ama min a hinna nanei theina dinguva hichengse hi hiche lekhabua hi kisun'ah ahibouve.
Pero éstas están escritas, para que tengan crean que Jesús es el Cristo, el Hijo de Dios, y para que, creyendo, puedan tener vida en su nombre.