2 Samuel 16

1 Hichun David in molsang ejat hamkhat alep nungin Mephibosheth soh pa Ziban Sangan ni apot poh ding to kikan sa le chanaglhah pheng jani, lengpi theiga boh jakhat, nipi lai theiga jat jakhat, chule lengpi twi savun bom dim set khat toh ana lamton ahi.

Cumque David transisset paululum montis verticem, apparuit Siba puer Miphiboseth in occursum eius, cum duobus asinis, qui onerati erant ducentis panibus, et centum alligaturis uvæ passæ, et centum massis palatharum, et utre vini.

2 Hichun David lengpan Ziba chu hitin ana dong in, “Ipi dinga thil hi jatpi hi nahin poh hitam?” atileh; Ziban jong adonbut’in, “Sangan teni hi lengpa insung mite touna ding ahin, chule changlhah le nipi lai theiga hi sepai te neh ding ahin; chutengle lengpi twi hi gamthip laiya dangchah a thacholho don ding ahi,” ati.

Et dixit rex Sibæ: Quid sibi volunt hæc? Responditque Siba: Asini, domesticis regis ut sedeant: panes et palathæ ad vescendum pueris tuis: vinum autem ut bibat siquis defecerit in deserto.

3 Chuphat’in David lengpan adongpai in, “Napu tupa Mephibosheth chu hoiya ba um hitam?” atia ahileh; Ziban lengpa koma chun hitin asei e, “Vetan, ama chu tuni gei in Jerusalema aum jing nalaiye, chule keiman tunia hi kapupa Saul lenggam chu kale lah ding ahi ati.

Et ait rex: Ubi est filius domini tui? Responditque Siba regi: Remansit in Ierusalem, dicens: Hodie restituet mihi domus Israel regnum patris mei.

4 Chuin Ziba koma chun lengpan aseikit’in, “Ven, Mephibosheth thil le nei jouse chu aboncha tua hi nang na chan ding ahitai,” atipeh-e. Chutah chun Ziban jong asei pei jeng in, “Keiman nang kaja bol nahi, nei mu chan in kachunga lung lhai jing jengin, kapu kaleng pa,” ati.

Et ait rex Sibæ: Tua sint omnia quæ fuerunt Miphiboseth. Dixitque Siba: Oro ut inveniam gratiam coram te, domine mi rex.

5 Chule David chun Bahurim kho ahin phah phat’in Saul insung mi pasal khat ahung pot doh in, ama chu amin Shimei ahin, Gera chapa ahi; ahung pot doh in alamjot toh gaosap ahinkop in ahi.

Venit ergo rex David usque Bahurim: et ecce egrediebatur inde vir de cognatione domus Saul, nomine Semei, filius Gera, procedebatque egrediens, et maledicebat,

6 Chujongle song alan David ahin, asepai jalamte ahin, chule ajet avei a mihat kigol ho jouse jong chu songin asep tan ahi.

mittebatque lapides contra David, et contra universos servos regis David: omnis autem populus, et universi bellatores a dextro, et a sinistro latere regis incedebant.

7 Hitichun ami gaosap pum pum in Shimei chun asei in, “Chemang loiyin, chemang loiyin nangma thisan so hat le hindan helou mi nahi tin David henglam a chun asam tan ahi.

Ita autem loquebatur Semei cum malediceret regi: Egredere, egredere vir sanguinum, et vir Belial.

8 Pakaiyin Saul insung mite thisan chu nachunga ahinle lhunsah ahitai. Nangman ama lenggam chu nanaguh ahin, chule tuahi Pakaiyin nachapa Absalom khut a apeh doh ahitai. Nangma thisan sohat nahiyeh a, nathemmo nachu nachung mama chu ahitai ati

Reddidit tibi Dominus universum sanguinem domus Saul: quoniam invasisti regnum pro eo, et dedit Dominus regnum in manu Absalom filii tui, et ecce premunt te mala tua, quoniam vir sanguinum es.

9 Chuphat’in Zeruiah chapa Abishai chun lengpa koma hitin asei e, “Ipi dinga hiche uithisa hin kapu lengpa hitia agao sap sap jeng ham? Neisol’in lang alol ga tan inge,” atileh;

Dixit autem Abisai filius Sarviæ, regi: Quare maledicit canis hic mortuus domino meo regi? Vadam, et amputabo caput eius.

10 Lengpan jong aphoh in, “Zeruiah chapate Nangho kon nadoh beh uvem? Pakaiyin ajah a aseipih a keihi gaosap in atileh, nang koi nahija ama chu nakham ding ham ati.

Et ait rex: Quid mihi et vobis est filii Sarviæ? Dimittite eum, ut maledicat: Dominus enim præcepit ei ut malediceret David: et quis est qui audeat dicere, quare sic fecerit?

11 Chujong le David chun Abishai le asoh te jouse koma hitin asei e, “Vetan, keima chapa mong mong in bon tha dinga eihola ahi leh, hiche Saul sopipa hin iti abolda thei ding ham! Hijeh chun don dau vin lang gao sap sah sah jeng tauvin; ajeh chu Pakaiyin bollin tia asei peh ahi.

Et ait rex Abisai, et universis servis suis: Ecce filius meus, qui egressus est de utero meo, quærit animam meam: quanto magis nunc filius Iemini? Dimittite eum ut maledicat iuxta præceptum Domini:

12 Ijem itileh Pakaiyin ka genthei hesoh nahi eivet peh in tin, tunia eiki gaosap najeh a Pakaiyin keima dinga thilpha eibol peh theijoh ding ahi,” ati.

si forte respiciat Dominus afflictionem meam, et reddat mihi Dominus bonum pro maledictione hac hodierna.

13 Chuti chun David le amite chu lampia achepeh uvin; Shimei jong chu David chutoh kigal mupeh in thinglhang jui jui'a a che peh in agao sap sap jeng e; chule amaho chun David chu song le lei vui in jong asep’uvin ahi.

Ambulabat itaque David et socii eius per viam cum eo. Semei autem per iugum montis ex latere, contra illum gradiebatur, maledicens, et mittens lapides adversum eum, terramque spargens.

14 Chuin David lengpa le alhonpi mipi hochu abonchauvin athachol lheh taovin hichun Jordan vadung agei un abon uvin akichol un ahi.

Venit itaque rex, et universus populus cum eo lassus, et refocillati sunt ibi.

15 Chutah chun Absalom le Israel mite jouse jong chu Jerusalem a ahung uvin, Ahithophel kitipa chun Absalom ahin lhon pin ahi.

Absalom autem et omnis populus eius ingressi sunt Ierusalem, sed et Achitophel cum eo.

16 Chuin David golpa Hushai Arkit mipa chu ahung lhun lhun in Absalom koma achipei in, ‘Hingsot in lengpa, lengpa hingsot in! tin ahin sam tai.

Cum autem venisset Chusai Arachites amicus David ad Absalom, locutus est ad eum: Salve rex, salve rex.

17 Chutah chun Absalom in jong Hushai koma chun hitin asei e, “Hitia hi na golpa David chu nabol mong ding ham? Etidan a amatoh dingkhom lou nahim? tin adong tai.

Ad quem Absalom: Hæc est, inquit, gratia tua ad amicum tuum? Quare non ivisti cum amico tuo?

18 Ahin Hushai chun Absalom koma asei kit’in, “Ahipoi, koi koi hijeng jong le Pakai le hiche Israel miten abonchauva alhen doh pen pen chu kei jong ama a chu kahi jeng in, ama chutoh keima kalhat khom jing ding ahibou‘ve ati.

Responditque Chusai ad Absalom: Nequaquam: quia illius ero, quem elegit Dominus, et omnis hic populus, et universus Israel, et cum eo manebo.

19 Chujong le keiman koi dang kin kabol ding ham? Lengpa chapa kin bola kapan teitei ding hilou ham? Keiman napa na kana toh bang bang a tua nangma na jong katoh ding ahi,” ati tai.

Sed ut et hoc inferam, cui ego serviturus sum? Nonne filio regis? Sicut parui patri tuo, ita parebo et tibi.

20 Hichun Absalom chun Ahithophel adongin, “Nalung gel temin, ipi aban kabol ding hitam?” ati.

Dixit autem Absalom ad Achitophel: Inite consilium quid agere debeamus.

21 Hichun Ahithophel jong chun Absalom asei peh in, “Napan in ngah dinga adalhah athaikem ho koma khun ga lut in lang galup pin; chutileh Israel pum pin nangma hi napa dou mah lamtah a kisa nahi tai, ti hin jadoh-uvintin, chuti le amahon nangma nahin jop soh kei diu ahi,” ati peh e.

Et ait Achitophel ad Absalom: Ingredere ad concubinas patris tui, quas dimisit ad custodiendam domum: ut cum audierit omnis Israel quod fœdaveris patrem tuum, roborentur tecum manus eorum.

22 Hichun mihon Absalom dingin inchungah pon buh ason peh’un, chuin Absalom chu Israel mite pumpi mitmu lai tah in apa thaikem ho koma alut jengin aluppi tan ahi.

Tetenderunt ergo Absalom tabernaculum in solario, ingressusque est ad concubinas patris sui coram universo Israel.

23 Hiche lai a Ahithophel kitipan mi athumop tapou chu Pathen kamcheng tah a hungsoh banga anagel u ahi hitobang jeh a hi Absalom in Ahithophel thumop chu David in anabol banga anajui ahi.

Consilium autem Achitophel, quod dabat in diebus illis, quasi siquis consuleret Deum: sic erat omne consilium Achitophel, et cum esset cum David, et cum esset cum Absalom.