Olphong 18
1 He phoeiah a tloe puencawn vaan lamkah aka suntla te ka hmuh. Saithainah a khueh khungdaeng tih a thangpomnah neh diklai te a tue.
A potemem widział drugiego Anioła zstępującego z nieba, mającego moc wielką i oświeciła się ziemia od chwały jego.
2 Te vaengah ol ue la pang tih, “Tim coeng Babylon puei te tim coeng. Te dongah rhaithae rhoek kah khosaknah hmuen neh rhalawt mueihla boeih kah thongim, rhalawt vathawt boeih kah thongim, rhalawt satlung neh hmuhuet koi boeih kah thongim la poeh coeng.
I zawołał potężnie głosem wielkim, mówiąc: Upadł, upadł Babilon on wielki i stał się przybytkiem czartów i mieszkaniem wszelkiego ducha nieczystego, i mieszkaniem wszelkiego ptastwa nieczystego i przemierzłego.
3 A Cukhalnah thinsa misurtui te namtom boeih loh a ok uh tih diklai manghai rhoek tah anih taengah cukhalh uh. A thaomnah neh pangdoknah lamkah diklai hnoyoi rhoek loh a khueh tawn uh,” a ti.
Iż z win zapalczywości wszeteczeństwa jego piły wszystkie narody, a królowie ziemi wszeteczeństwo z nim płodzili, i kupcy ziemscy z zbytecznej rozkoszy jego zbogacieli.
4 Te phoeiah vaan lamkah ol tloe ka yaak tih, “Ka pilnam aw, a taeng lamloh cet laeh. Te daengah ni a tholhnah dongah na thum uh pawt vetih, a lucik te na dang uh pawt eh.
I słyszałem inszy głos z nieba mówiący: Wynijdźcie z niego, ludu mój! abyście nie byli uczestnikami grzechów jego, a iżbyście nie wzięli z plag jego.
5 A tholhnah loh vaan duela kap tih a boethae te Pathen loh a ming.
Albowiem dosięgły grzechy jego aż do nieba i wspomniał Bóg na nieprawości jego.
6 Anih loh a thuung vanbangla amah khaw thuung uh lamtah a khoboe tarhing ah rhaepnit rhaepnit la boengloeng a thoek tangtae khuiah rhaepnit la thoek uh.
Oddajcież mu, jako i on oddawał wam, a w dwójnasób oddajcie mu według uczynków jego; w kubku, który wam nalewał, nalejcie mu w dwójnasób.
7 Amah tah muep thangpom uh tih pang a dok. Anih te heyet tah phaepnah neh ngueknah pae uh. A thinko ah tah, “Boeinu’ la ka ngol tih nuhmai la ka om pawh. Te dongah ngueknah ka ming loeng loeng mahpawh,” a ti.
Jako się wiele chlubił i rozkoszował, tak mu wiele dajcie mąk i smutku; bo mówi w sercu swojem: Siedzę jako królowa, a nie jestem wdową, i smutku nie ujrzę.
8 Te dongah a lucik tah khohnin pakhat ah dueknah, ngueknah, khokha la ha pawk vetih hmai neh a hoeh ni. Boeipa Pathen aka tlung loh anih te lai a tloek thil coeng.
Przetoż w jeden dzień przyjdą plagi jego, śmierć i smutek, i głód, i ogniem będzie spalony; bo mocny jest Pan Bóg, który go osądzi.
9 Te dongah a taengah cukhalh neh pang aka dok diklai manghai rhoek loh a ung kah hmaikhu te a hmuh uh vaengah anih ham rhap uh vetih a rhaengsae uh ni.
I będą go płakać, i narzekać nad nim będą królowie ziemi, którzy z nim wszeteczeństwo płodzili i rozkoszowali, gdy ujrzą dym zapalenia jego.
10 A phaepnah te rhihnah neh hoei pai uh vetih, “Anunae, anunae, kho puei Babylon kho tlung te khonoek pakhat neh nang kah laitloeknah ha pawk ca,” a ti uh.
Z daleka stojąc dla bojaźni męki jego i mówiąc: Biada, biada, miasto ono wielkie Babilon, miasto ono mocne, iż w jednę godzinę przyszedł sąd twój!
11 Diklai hnoyoi rhoek tah rhap uh tih a soah nguek uh. Amih kah hnopai te a lai pah voel pawt dongah.
Do tego i kupcy ziemscy płakać będą i narzekać nad niem, przeto iż towaru ich żaden więcej kupować nie będzie,
12 Hnopai te sui neh ngun khaw, lung vang neh laitha khaw, hnithen neh daidi hni, puu a nukyum, thing botui neh vueino hno cungkuem boeih khaw, thing then tubael boeih khaw, rhohum khaw, thi khaw, lungbok khaw,
Towaru złota i srebra, i kamienia drogiego, i pereł, i lnu cienkiego, i purpury, i jedwabiu, i szarłatu, i wszelkiego drzewa tyinowego, i wszelkiego naczynia słoniowego, i wszelkiego naczynia z drzewa najkosztowniejszego, i z miedzi, i z żelaza, i z marmuru,
13 Thingsa khaw, anhoi khaw, bo-ul khaw, botui khaw, hmueihtui khaw, misurtui khaw, situi khaw, vaidam khaw, cang khaw, saelhung khaw, tu khaw, marhang khaw, leng khaw, pumsa rhoek khaw, hlang mueihla khaw lai uh voel pawh.
I cynamonu, i kadzenia, i maści, i kadzidła, i wina, i oliwy, i mąki czystej, i pszenicy, i bydła, i owiec, i koni, i wozów, i niewolników, i dusz ludzkich.
14 Na hinglu kah hoehhamnah na thaih hmin te khaw nang lamkah khum coeng. A kuel a pang neh a cim thik boeih khaw nang lamloh poci coeng. Te rhoek te phoe loengloeng voel mahpawh.
I owoce pożądliwości duszy twojej odeszły od ciebie, i wszystkie rzeczy tłuste i świetne odeszły od ciebie, a tych rzeczy już więcej nie znajdziesz.
15 Anih lamkah aka khuehtawn hnoyoi rhoek tah a phaepnah te rhihnah neh a hla lamkah pai uh vetih a rhah neh nguek uh ni.
Kupcy tych rzeczy, zbogaciwszy się tem, z daleka stać będą dla bojaźni męki jego, płacząc i narzekając,
16 Anunae, anunae, khopuei khotung aih., hnithen, daidi neh a nukyum aka bai, sui, lungto lungvang, laitha neh aka thoeihcam uh aih.
A mówiąc: Biada, biada, miasto ono wielkie, które było obleczone w bisior, i w purpurę, i w szarłat, i uzłocone złotem, i kamieniem drogim, i perłami; gdyż w jednej godzinie zginęło tak wielkie bogactwo.
17 Khuehtawn heyet loh khonoek pakhat ah a poeih mai,” a ti uh. Sangpho boei boeih neh hmuen tom la aka hlaikan sangpho hlang rhoek khaw, tuitunli kah a saii boeih long khaw a hla lamkah pai uh.
I wszelki sternik, i wszystko mnóstwo ludu, które jest na okręcie, i żeglarze, i którzykolwiek na morzu pożytku szukają, z daleka stanęli.
18 Anih a ung kah hmaikhu te a hmuh uh vaengah pang uh tih, “kho puei te metlam phek a om?” a ti uh.
I zawołali, widząc dym zapalenia jego, mówiąc: Któreż miasto było podobne temu miastu wielkiemu?
19 A lu ah lainaeng khaw a phul uh tih pang uh. Rhap uh tih nguek uh. Anunae, anunae kho puei aih te, a khohrhang lamloh tuitunli ah sangpho aka khueh boeih loh a khuehtawn uh te khonoek pakhat loh a poeih mai,” a ti uh.
A sypali proch na głowy swoje i wołali, płacząc i smucąc się, i mówiąc: Biada, biada, miasto ono wielkie, w którem zbogatnieli wszyscy, którzy mieli okręty na morzu z dostatków jego, iż jednej godziny spustoszało!
20 Vaan neh, hlangcim rhoek neh, caeltueih rhoek neh, tonghma rhoek aw anih te uum laeh. Nangmih kah laitloeknah te anih soah Pathen loh lai a tloek coeng.
Rozraduj się nad niem niebo i święci Apostołowie i prorocy; bo się pomścił krzywdy waszej Bóg nad niem.
21 Te phoeiah puencawn aka tlung pakhat loh phaklung len bang lungto te a phil tih tuitunli la a voeih. Babylon kho puei tah kuthlahnah neh a voeih pai vetih koep phoe voel mahpawh.
I podniósł jeden Anioł mocny kamień jakoby młyński wielki, i wrzucił go w morze, mówiąc: Takim pędem wrzucony będzie Babilon, miasto ono wielkie, i już więcej nie będzie znaleziony.
22 Rhotoeng tum rhoek, lamcawn rhoek, phavit tum rhoek, oluengkung rhoek kah ol khaw na khuiah na ya voel bal mahpawh. Kutthai boeih khaw na khuiah bungkhutnah hmuh voel bal mahpawh. Phaklung ol khaw na khuiah na ya voel bal mahpawh.
I głos cytrystów, i śpiewaków, i piszczków, i trębaczy więcej w tobie słyszany nie będzie, i żaden rzemieślnik wszelkiego rzemiosła nie znajdzie się więcej w tobie, i grzmot młyna nie będzie więcej słyszany w tobie;
23 Hmaiim a vangnah khaw na khuiah vang voel bal mahpawh. Yulokung neh vasakung kah ol khaw na khuiah na ya voel bal mahpawh. Na rhunsi khuehnah lamloh namtom boeih a rhaithi dongah na hnoyoi rhoek te diklai hlanglen la om uh.
I światłość świecy nie będzie się więcej świeciła w tobie, i głos oblubieńca i oblubienicy nie będzie więcej słyszany w tobie; iż kupcy twoi byli wielcy panowie ziemscy, iż czarami twojemi byli zwiedzeni wszystkie narody.
24 Tedae a ah tonghma rhoek, hlangcim rhoek neh diklai hmankah a ngawn uh boeih kah a thii te a hmuh coeng.
I w niem znalazła się krew proroków i świętych, i wszystkich, którzy są pobici na ziemi.
