< Tingtoeng 73 >

1 Asaph kah Tingtoenglung Thinko aka caih Israel taengah Pathen tah then taktak.
Een psalm van Asaf. Immers is God Israel goed, dengenen, die rein van harte zijn.
2 Tedae kai tah ka kho he bet bung khaw bung bangla, ka khokan paloe khaw paloe pawt bangla ka om.
Maar mij aangaande, mijn voeten waren bijna uitgeweken; mijn treden waren bijkans uitgeschoten.
3 Halang rhoek loh ngaimongnah neh a thangthen uh te ka hmuh vaengah ka thatlai coeng.
Want ik was nijdig op de dwazen, ziende der goddelozen vrede.
4 Amih tah dueknah dongah thuengthuelnah om pawt tih, a pumtak khaw len.
Want er zijn geen banden tot hun dood toe, en hun kracht is fris.
5 hlanghing kah thakthaenah loh amih te nan pawt tih hlanghing taengkah lucik khaw ya uh pawh.
Zij zijn niet in de moeite als andere mensen, en worden met andere mensen niet geplaagd.
6 Te dongah hoemnah te amih kah oihnun la om tih, a kuthlahnah hnisui a khuk uh.
Daarom omringt hen de hovaardij als een keten; het geweld bedekt hen als een gewaad.
7 A mik tha te coe tih, a thinko ngaihlihnah loh vikvuek uh.
Hun ogen puilen uit van vet; zij gaan de inbeeldingen des harten te boven.
8 Boethae neh palawm uh tih cal uh. Hnaemtaeknah neh a sang la cal uh.
Zij mergelen de lieden uit, en spreken boselijk van verdrukking; zij spreken uit de hoogte.
9 A ka te vaan ah a tael dae a lai loh diklai ah cet.
Zij zetten hun mond tegen den hemel, en hun tong wandelt op de aarde.
10 Te dongah a pilnam loh hela ha mael ha mael tih khuengrhueng tui a yawn uh.
Daarom keert zich Zijn volk hiertoe, als hun wateren eens vollen bekers worden uitgedrukt,
11 Te vaengah, “Pathen loh metlam a ming tih, Khohni taengah lungming khaw om van nim,” a ti uh.
Dat zij zeggen: Hoe zou het God weten, en zou er wetenschap zijn bij den Allerhoogste?
12 Amih halang rhoek pataeng kumhal ah a khuehtawn loh thayoeituipan la a rhoeng pah daeta ke.
Ziet, dezen zijn goddeloos; nochtans hebben zij rust in de wereld; zij vermenigvuldigen het vermogen.
13 A poeyoek la ka thinko ka saelh tih, cimnah neh ka kut ka silh dae.
Immers heb ik te vergeefs mijn hart gezuiverd, en mijn handen in onschuld gewassen.
14 Tedae hnin takuem lucik neh ka om tih mincang takuem ah kai taengah toelthamnah ha om.
Dewijl ik den gansen dag geplaagd ben, en mijn straffing is er alle morgens.
15 Te tlam te ka tae koinih na ca rhoek kah thawnpuei te kan hnukpoh tak ve ka ti.
Indien ik zou zeggen: Ik zal ook alzo spreken; ziet, zo zou ik trouweloos zijn aan het geslacht Uwer kinderen.
16 Hekah he ming ham ka moeh dae ka mik ah thakthaenah la om.
Nochtans heb ik gedacht om dit te mogen verstaan; maar het was moeite in mijn ogen;
17 Pathen kah rhokso khuila ka kun daengah amih kah hmailong te ka yakming.
Totdat ik in Gods heiligdommen inging, en op hun einde merkte.
18 Amih te long hnal ah na khueh tih pocinah la na cungku sak taktak.
Immers zet Gij hen op gladde plaatsen; Gij doet hen vallen in verwoestingen.
19 Mikhaptok ah mueirhih loh imsuep neh a thup uh tih a cing te metlam a om uh.
Hoe worden zij als in een ogenblik tot verwoesting, nemen een einde, worden te niet van verschrikkingen!
20 Haenghang hnukah mueimang bangla ka Boeipa loh amih kah mueihlip a haenghang vaengah hnael pah.
Als een droom na het ontwaken! Als Gij opwaakt, o Heere, dan zult Gij hun beeld verachten.
21 Ka thinko loh khikhi hal tih ka hmuet a phawt vaengah.
Als mijn hart opgezwollen was, en ik in mijn nieren geprikkeld werd,
22 Kai loh ka kotalh tih na hmaiah rhamsa bangla ka om khaw ka ming pawh.
Toen was ik onvernuftig, en wist niets; ik was een groot beest bij U.
23 Tedae kai tah nang taengah ka om taitu tih ka bantang kut nan tuuk.
Ik zal dan geduriglijk bij U zijn; Gij hebt mijn rechterhand gevat;
24 Na cilsuep neh kai nan mawt tih thangpomnah hnukah kai nan khoem ni.
Gij zult mij leiden door Uw raad; en daarna zult Gij mij in heerlijkheid opnemen.
25 Vaan dongah kai ham unim aka om. Tedae namah taengah ka om atah diklai ah ba khaw ka ngaih pawh.
Wien heb ik nevens U in den hemel? Nevens U lust mij ook niets op de aarde!
26 Ka pumsa neh ka thinko loh yawk mai suidae kumhal ah ka thinko kah lungpang neh ka hamsum la Pathen om.
Bezwijkt mijn vlees en mijn hart, zo is God de Rotssteen mijns harten, en mijn Deel in eeuwigheid.
27 Namah lamkah a hlahloei loh a milh uh vaengah, nang taengah aka cukhalh boeih te na biit taktak coeng he.
Want ziet, die verre van U zijn, zullen vergaan; Gij roeit uit, al wie van U afhoereert;
28 Tedae kai loh kamah ham Pathen vang te ka kai. Na bitat cungkuem thui hamla ka hlipyingnah ka Boeipa Yahovah taengah a then ka khueh.
Maar mij aangaande, het is mij goed nabij God te wezen; ik zet mijn betrouwen op den Heere HEERE, om al Uw werken te vertellen.

< Tingtoeng 73 >