Tingtoeng 109
1 [Aka mawt ham David kah Tingtoenglung] Kai kah koehnah Pathen aw hilphah boeh.
Voor muziekbegeleiding. Een psalm van David. Mijn God, tot wien mijn loflied klinkt, Zwijg toch niet stil!
2 Halang kah a ka neh hlangthai palat kah a ka te kai taengah ong uh tih a lai loh a honghi a thui uh.
Want men zet een mond vol boosheid en bedrog tegen mij op, En belastert mij met leugentongen;
3 Hmuhuetnah olka neh kai m'vael uh tih a honghi nen khaw kai n'nen uh.
Men bestookt mij met woorden van haat, En bestrijdt mij zonder enige grond;
4 Kai kah lungnah dongah kai n'khingkhoek uh cakhaw kai loh thangthuinah ka khueh pah.
Men belaagt mij tot loon voor mijn liefde, En tot loon voor mijn bidden;
5 Hnothen te kai taengah boethae neh, kai kah lungnah te hmuhuetnah neh a khueh uh.
Men vergeldt mij kwaad voor goed, En haat voor mijn liefde.
6 Anih te halang loh cawh saeh lamtah a bantang kut ah Satan pai pah saeh.
Stel een gewetenloos rechter over hem aan, En aan zijn rechterhand trede een valse aanklager op;
7 Anih te laitloek vaengah a halang phoe pah saeh lamtah a thangthuinah te tholh la poeh saeh.
Voor het gerecht worde hij schuldig bevonden, En smeke hij tevergeefs om genade.
8 A hing tue khaw a bawn la om saeh lamtah, a cawhnah te hlang tloe loh rhawt saeh.
Mogen zijn dagen maar kort zijn, En zijn ambt aan een ander vervallen.
9 A ca rhoek te cadah la, a yuu khaw nuhmai la om uh saeh.
Zijn kinderen mogen wezen, Zijn vrouw een weduwe worden;
10 A ca rhoek khaw poeng poeng uh saeh lamtah buh bih uh saeh. A imrhong khui lamkah vawtthaih uh saeh.
Mogen zijn zonen als bedelaars zwerven, Zelfs uit hun krotten worden verjaagd.
11 A khueh boeih te puhlah loh n'hlaeh saeh lamtah a thaphu te kholong loh poelyoe pah saeh.
De woekeraar legge beslag op heel zijn bezit, En vreemden mogen met zijn verdiensten gaan strijken.
12 Anih taengah sitlohnah aka khueh om boel saeh lamtah a ca cadah rhoek te aka rhen om boel saeh.
Laat niemand zich zijner ontfermen, Niemand zich over zijn wezen erbarmen;
13 A hmailong kah cadilcahma te phae la om saeh lamtah a ming khaw a tloe la hmata bal saeh.
Laat zijn kroost ten ondergang worden gedoemd, Zijn naam al verdwijnen in het eerste geslacht.
14 A napa rhoek kah thaesainah te BOEIPA hmaiah poek saeh lamtah a manu kah tholhnah te hmata boel saeh.
Moge Jahweh de misdaad zijner vaderen gedenken, En de schuld van zijn moeder nooit worden gedelgd;
15 A tholhnah te BOEIPA hmaiah om taitu saeh lamtah amih poekkoepnah te diklai lamkah phae la om saeh.
Jahweh houde ze altijd voor ogen, Zodat zelfs hun aandenken van de aarde verdwijnt.
16 Sitlohnah khueh ham poek pawt tih khodaeng lungma neh thinko aka paeng hlang te duek sak ham a hloem.
Want hij dacht er niet aan, barmhartig te zijn, Maar vervolgde den ellendige, arme en bedroefde ten dode.
17 Rhunkhuennah te a lungnah dongah amah tlak thil saeh. Yoethennah khuiah a naem pawt dongah a taeng lamkah vikvik lakhla saeh.
Hij hield van vervloeking: die treffe hem dan; Geen zegen wilde hij spreken: die blijve hem verre!
18 Rhunkhuennah te khaw a himbai la bai saeh lamtah a kotak khuiah tui bangla, a rhuh khuiah khaw situi bangla kun pah saeh.
De vloek trok hij aan als een kleed: Die dringe hem als water in het lijf, als olie in zijn gebeente;
19 Amah te himbai cun bangla om pah saeh lamtah cihin bangla yen taitu saeh.
Die worde de mantel, waarin hij zich hult, De gordel, die hij altijd moet dragen.
20 Hekah he BOEIPA taeng lamkah kai aka khingkhoek rhoek neh ka hinglu he a thae la aka thui rhoek kah thaphu la om saeh.
Zó moge Jahweh mijn haters vergelden, En die laag van mij lasteren!
21 Tedae namah tah ka Boeipa Yahovah coeng ni. Na sitlohnah then te na ming ham, kai taengah saii lamtah n'huul lah.
Maar treed Gìj voor mij op, o Jahweh, mijn Heer, En red mij omwille van uw Naam naar de rijkdom uwer genade!
22 Kai tah mangdaeng neh khodaeng la ka om tih ka lungbuei khaw ka kotak ah thiip coeng.
Want ik ben arm en ellendig, En mijn hart krimpt ineen in mijn borst;
23 Khokhawn a khuup vaengkah bangla ka khum tih kaisih bangla ka cungpet.
Ik zink weg als een verdwijnende schaduw, Word voortgejaagd als een sprinkhanenzwerm;
24 Yaehnah dongah ka khuklu hlinghlawk tih ka pum dongkah ka tha khaw pim coeng.
Van het vasten knikken mijn knieën, En mijn vermagerd lichaam schrompelt ineen.
25 Te vaengah kai he amih kah kokhahnah la ka om tih kai m'hmuh uh vaengah a lu a hinghuen uh.
Zó ben ik hun een bespotting geworden; Die mij zien, schudden meewarig het hoofd.
26 BOEIPA ka Pathen aw kai n'bom lah. Namah kah sitlohnah vanbangla kai n'khang lah.
Help mij, Jahweh, mijn God, En red mij naar uw genade;
27 Te vaengah BOEIPA namah loh na kut neh na saii te ming uh saeh.
Opdat men erkenne, dat het uw hand is, Jahweh: dat Gij het volbracht!
28 Amih te thaephoei thil uh cakhaw namah loh yoethen na paek bitni. Tlai thil uh cakhaw yahpok uh saeh lamtah na sal loh a kohoe saeh.
Laat hèn dan maar vloeken, als Gìj mij wilt zegenen; Mijn vijand zich schamen, maar uw knecht zich verheugen;
29 Kai aka khingkhoek rhoek te mingthae loh a vuei uh vetih amamih kah yahpohnah loh hnikul bangla cun uh ni.
Mogen mijn tegenstanders met smaad worden bekleed, En zich in hun schande hullen als in een mantel!
30 Ka ka neh a nah la BOEIPA ka uem vetih hlangping lakli ah amah te ka thangthen ni.
Dan zal ik Jahweh juichend danken, En voor een talloze schare Hem prijzen;
31 A hinglu aka boe sak lamloh khang ham khodaeng kah bantang ah a pai pah.
Omdat Hij aan de rechterhand van den ongelukkige staat, Om hem te redden, van die hem verdoemen!
