Tingtoeng 105
1 BOEIPA te uem uh lah. A ming te khue uh lah. A khoboe te pilnam rhoek taengah tukkil uh lah.
Wysławiajcie PANA, wzywajcie jego imienia, opowiadajcie jego dzieła wśród narodów.
2 Amah te hlai uh lah. Amah te tingtoeng uh lamtah amah kah khobaerhambae boeih te lolmang taeng uh lah.
Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich jego cudach.
3 A ming cim neh thangthen uh lamtah, BOEIPA aka tlap rhoek kah a lungbuei tah a kohoe saeh.
Chlubcie się jego świętym imieniem, niech się weseli serce szukających PANA.
4 BOEIPA neh amah kah a sarhi te tlap lah. A maelhmai khaw tlap taitu lah.
Szukajcie PANA i jego mocy, szukajcie zawsze jego oblicza.
5 A kopoekrhai a saii neh a ka dongkah laitloeknah bangla anih khobaerhambae khaw,
Przypominajcie sobie dzieła, które czynił; jego cuda i wyroki jego ust.
6 A sal Abraham tiingan neh a coelh Jakob koca rhoek loh thoelh uh lah.
[Wy], potomkowie Abrahama, jego słudzy; [wy], synowie Jakuba, jego wybrańcy!
7 BOEIPA amah ni mamih kah Pathen coeng. A laitloeknah khaw diklai pum ah om.
On jest PANEM, naszym Bogiem, jego sądy po całej ziemi.
8 A paipi te kumhal duela a thoelh dongah cadilcahma thawngkhat ham olka a uen.
Pamięta wiecznie o swoim przymierzu; o słowie, które nakazał po tysiąc pokoleń;
9 Abraham neh Isaak taengah a saii a olhlo te,
[O przymierzu], które zawarł z Abrahamem, i o przysiędze złożonej Izaakowi.
10 Jakob taengah oltlueh la, Israel taengah kumhal paipi la a sut pah.
Ustanowił je jako prawo dla Jakuba, dla Izraela jako wieczne przymierze;
11 Te dongah, “Kanaan kho rhi te na rho la nang taengah kam paek ni,” na ti nah.
Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan jako dział waszego dziedzictwa;
12 A hlang kah hlangmi te a sii la om pueng tih, a khuiah bakuep uh.
Kiedy ich było niewielu, nieliczni i obcy w niej.
13 Te vaengah namtom taeng lamkah namtom taengla, ram pakhat lamkah pilnam pakhat taengla poengdoe uh.
I wędrowali od narodu do narodu, z [jednego] królestwa do innego ludu;
14 Amih aka hnaemtaek ham hlang khueh pah pawt tih amih kongah manghai rhoek khaw a tluung pah.
Nikomu nie pozwolił ich krzywdzić, nawet karcił królów z ich powodu, [mówiąc]:
15 Ka koelh soah ben boel lamtah ka tonghma rhoek te thaehuet thil boeh,” a ti nah.
Nie dotykajcie moich pomazańców, a moim prorokom nie czyńcie [nic] złego.
16 Khokha a khue vaengah kho khuiah conghol neh caak boeih te a phae pah.
Potem przywołał głód na ziemię i zniszczył cały zapas chleba.
17 Amih hmai kah a tueih hlang, Joseph te sal bangla a yoih.
Posłał przed nimi męża, Józefa, który został sprzedany jako niewolnik;
18 A kho te hlong neh a phaep pah uh tih, a hinglu ah thicung loh a toeh.
Którego nogi ranili pętami, a w żelazo zakuto jego ciało;
19 A olthui a thoeng tue a pha due BOEIPA kah olthui loh ol loh anih te a cil a poe.
Aż do [tego] czasu, gdy jego słowo się spełniło, słowo PANA doświadczało go.
20 Manghai loh a tah dongah pilnam aka taem loh anih a doek tih a hlah.
Posłał król i kazał go uwolnić, władca narodu wypuścił go na wolność.
21 Amah im kah boei neh a hnopai boeih aka taemrhai hamla,
Ustanowił go panem swego domu i władcą wszystkich swoich posiadłości;
22 A hinglu bangla a mangpa rhoek te khoh tih a hamca rhoek te cueih sak ham te a khueh.
Aby rządził jego dostojnikami według swego uznania i jego starszych nauczał mądrości.
23 Te vaengah Israel loh Egypt la kun tih Jakob loh Ham kho ah bakuep.
Potem Izrael wszedł do Egiptu, a Jakub był gościem w ziemi Chama;
24 Tedae a pilnam te muep a pungtai sak tih a rhal rhoek lakah a yet sak.
Gdzie [Bóg] bardzo rozmnożył swój lud i uczynił go potężniejszym od jego wrogów.
25 BOEIPA loh a sal rhoek te rhaithi sak tih, a pilnam aka hmuhuet ham Egypt rhoek kah lungbuei te a maelh pah.
Odmienił ich serca, żeby znienawidzili jego lud i postępowali przebiegle wobec jego sług.
26 A sal Moses neh anih ham a coelh Aaron te a tueih.
Posłał Mojżesza, swego sługę, i Aarona, którego wybrał;
27 Amih rhoi loh Egypt rhoek taengah Boeipa kah miknoek olka a tueng sak rhoi tih, Ham kho ah khaw kopoekrhai hno te a tueng sak rhoi.
Pokazali im jego znaki i cuda w ziemi Chama.
28 Khohmuep a tueih tih a hmuep sak dongah Boeipa kah olthui olka te koek uh thai pawh.
Zesłał ciemności i nastał mrok, i nie buntowali się przeciw jego słowu.
29 A tui te thii la a poeh sak tih a nga khaw a duek sak.
Zamienił ich wody w krew i pozabijał ich ryby.
30 A kho kah bukak rhoek te a manghai rhoek kah imkhui la a khae sak.
Ich ziemia wydała mnóstwo żab, [były] nawet w komnatach królewskich.
31 Amah loh a uen tih a khorhi tom ah pil neh pilhlip uihli tlung.
Rozkazał i zjawiły się rozmaite muchy i wszy w całym ich kraju.
32 Khonal te rhael la a poeh sak tih a kho ah hmaisai hmai la coeng.
Zesłał grad zamiast deszczu, ogień płonący na ich ziemię.
33 A misur neh a thaibu te khaw a haih pah tih a khorhi kah thing te a khaem pah.
Zniszczył ich winnice i figowce i połamał drzewa w ich kraju.
34 A uen bal tih kaisih neh lungang te tae na pawt la halo.
Rozkazał i zjawiła się szarańcza, niezliczone mnóstwo larw;
35 Te vaengah a kho kah baelhing boeih a caak tih a khohmuen kah a thaihtae khaw a caak pah.
I pożarły całą zieleń w ich kraju, i zjadły płody ich ziemi.
36 A kho khuikah caming boeih neh a thahuem boeih khuikah a thaihcuek te a ngawn pah.
Zabił też wszystko, co pierworodne w ich ziemi, pierwociny wszelkiej ich siły.
37 Te vaengah amih te cak neh, sui neh ham pawk puei dongah amah koca rhoek khuikah tah paloe pawh.
Wyprowadził ich ze srebrem i złotem i nie było słabego wśród ich plemion.
38 Amih Egypt rhoek te birhihnah loh a vuei tih amih rhoek a nong vaengah a kohoe uh.
Egipt się radował, gdy wychodzili, bo ogarnął go strach przed nimi.
39 Himbaiyan bangla cingmai a yaal pah tih khoyin ah hmai a vang pah.
Rozpostarł obłok jak osłonę, a ogień, by świecił w nocy.
40 A bih vaengah tanghuem a khuen pah tih vaan kah buh te amih a kum sak.
Na [ich] żądanie zesłał przepiórki i nasycił ich chlebem z nieba.
41 Lungpang a ong vaengah tui ha phuet tih rhamrhae ah tuiva la a long sak te,
Otworzył skałę i trysnęły wody, popłynęły po suchych miejscach [jak] rzeka;
42 a sal Abraham taengkah a olkhueh cim te a poek dongah ni.
Pamiętał bowiem o swoim świętym słowie i o Abrahamie, swym słudze.
43 A pilnam khaw omngaihnah tamlung a coelh neh a khuen.
Wyprowadził swój lud wśród wesela, swoich wybranych wśród radości.
44 Te vaengah namtu rhoek kah a thakthaenah namtom khohmuen te a paek tih a pang uh te,
I dał im ziemię pogan, i zawładnęli dorobkiem narodów;
45 a oltlueh ngaithuen sak ham neh a olkhueng te kueinah sak ham ni. BOEIPA te thangthen lah.
Aby zachowywali jego nakazy i przestrzegali jego praw. Alleluja.
