Tingtoeng 105
1 BOEIPA te uem uh lah. A ming te khue uh lah. A khoboe te pilnam rhoek taengah tukkil uh lah.
Þakkið Drottni fyrir öll hans undursamlegu verk og segið frá þeim meðal þjóðanna.
2 Amah te hlai uh lah. Amah te tingtoeng uh lamtah amah kah khobaerhambae boeih te lolmang taeng uh lah.
Syngið fyrir hann, leikið fyrir hann og segið öllum frá máttarverkum hans.
3 A ming cim neh thangthen uh lamtah, BOEIPA aka tlap rhoek kah a lungbuei tah a kohoe saeh.
Lofið og vegsamið hans heilaga nafn. Þið sem tilbiðjið Drottin, fagnið!
4 BOEIPA neh amah kah a sarhi te tlap lah. A maelhmai khaw tlap taitu lah.
Leitið hans og máttar hans, og keppið eftir að kynnast honum!
5 A kopoekrhai a saii neh a ka dongkah laitloeknah bangla anih khobaerhambae khaw,
Minnist dásemdarverkanna sem hann vann fyrir okkur, sína útvöldu þjóð,
6 A sal Abraham tiingan neh a coelh Jakob koca rhoek loh thoelh uh lah.
afkomendur Abrahams og Jakobs, þjóna hans. Munið þið hvernig hann útrýmdi óvinum okkar?
7 BOEIPA amah ni mamih kah Pathen coeng. A laitloeknah khaw diklai pum ah om.
Hann er Drottinn, Guð okkar. Elska hans blasir við hvar sem er í landinu.
8 A paipi te kumhal duela a thoelh dongah cadilcahma thawngkhat ham olka a uen.
Þótt þúsund kynslóðir líði, þá gleymir hann ekki loforði sínu,
9 Abraham neh Isaak taengah a saii a olhlo te,
sáttmála sínum við Abraham og Ísak.
10 Jakob taengah oltlueh la, Israel taengah kumhal paipi la a sut pah.
Þennan sáttmála endurnýjaði hann við Jakob. Þetta er hans eilífi sáttmáli við Ísrael:
11 Te dongah, “Kanaan kho rhi te na rho la nang taengah kam paek ni,” na ti nah.
„Ég mun gefa ykkur Kanaansland að erfð.“
12 A hlang kah hlangmi te a sii la om pueng tih, a khuiah bakuep uh.
Þetta sagði hann meðan þeir voru enn fámennir, já mjög fáir, og bjuggu sem útlendingar í landinu.
13 Te vaengah namtom taeng lamkah namtom taengla, ram pakhat lamkah pilnam pakhat taengla poengdoe uh.
Síðar dreifðust þeir meðal þjóðanna og hröktust úr einu landinu í annað.
14 Amih aka hnaemtaek ham hlang khueh pah pawt tih amih kongah manghai rhoek khaw a tluung pah.
Samt leyfði hann engum að kúga þá og refsaði konungum sem það reyndu.
15 Ka koelh soah ben boel lamtah ka tonghma rhoek te thaehuet thil boeh,” a ti nah.
„Snertið ekki við mínum útvöldu og gerið spámönnum mínum ekkert mein.“sagði hann.
16 Khokha a khue vaengah kho khuiah conghol neh caak boeih te a phae pah.
Og hann lét hungursneyð koma yfir Kanaansland og allur matur gekk til þurrðar.
17 Amih hmai kah a tueih hlang, Joseph te sal bangla a yoih.
Þá sendi hann Jósef í ánauð til Egyptalands, þjóð sinni til bjargar.
18 A kho te hlong neh a phaep pah uh tih, a hinglu ah thicung loh a toeh.
Þeir hlekkjuðu hann og þjáðu,
19 A olthui a thoeng tue a pha due BOEIPA kah olthui loh ol loh anih te a cil a poe.
en Guð lét hann þola eldraunina og batt að lokum enda á fangavist hans.
20 Manghai loh a tah dongah pilnam aka taem loh anih a doek tih a hlah.
Og faraó sendi eftir Jósef og lét hann lausan,
21 Amah im kah boei neh a hnopai boeih aka taemrhai hamla,
og setti hann svo yfir allar eigur sínar.
22 A hinglu bangla a mangpa rhoek te khoh tih a hamca rhoek te cueih sak ham te a khueh.
Þá hafði Jósef vald til að fangelsa höfðingja og segja ráðgjöfum konungs til.
23 Te vaengah Israel loh Egypt la kun tih Jakob loh Ham kho ah bakuep.
Síðar kom Jakob (Ísrael) til Egyptalands og settist þar að með sonum sínum.
24 Tedae a pilnam te muep a pungtai sak tih a rhal rhoek lakah a yet sak.
Þau ár fjölgaði Ísrael mjög, já svo mjög að þeir urðu fjölmennari en Egyptar, sem réðu landinu.
25 BOEIPA loh a sal rhoek te rhaithi sak tih, a pilnam aka hmuhuet ham Egypt rhoek kah lungbuei te a maelh pah.
En Guð sneri hjörtum Egypta gegn Ísrael, þeir hötuðu þá og hnepptu í þrældóm.
26 A sal Moses neh anih ham a coelh Aaron te a tueih.
Þá útvaldi Guð Móse sem fulltrúa sinn og Aron honum til hjálpar.
27 Amih rhoi loh Egypt rhoek taengah Boeipa kah miknoek olka a tueng sak rhoi tih, Ham kho ah khaw kopoekrhai hno te a tueng sak rhoi.
Hann gjörði tákn meðal Egypta og vakti þannig ótta hjá þeim.
28 Khohmuep a tueih tih a hmuep sak dongah Boeipa kah olthui olka te koek uh thai pawh.
Þeir fóru að skipun Drottins og hann sendi myrkur yfir landið,
29 A tui te thii la a poeh sak tih a nga khaw a duek sak.
breytti ám og vötnum í blóð svo að fiskurinn dó.
30 A kho kah bukak rhoek te a manghai rhoek kah imkhui la a khae sak.
Þá kom flóðbylgja af froskum – þeir voru um allt, jafnvel í svefnherbergi konungs!
31 Amah loh a uen tih a khorhi tom ah pil neh pilhlip uihli tlung.
Að skipun Móse fylltist landið af mývargi og flugum.
32 Khonal te rhael la a poeh sak tih a kho ah hmaisai hmai la coeng.
Í stað regns dundi banvænt hagl yfir landið og eldingar skelfdu íbúana.
33 A misur neh a thaibu te khaw a haih pah tih a khorhi kah thing te a khaem pah.
Vínviður þeirra og fíkjutré drápust, féllu brotin til jarðar.
34 A uen bal tih kaisih neh lungang te tae na pawt la halo.
Þá bauð hann engisprettum að naga allan grænan gróður
35 Te vaengah a kho kah baelhing boeih a caak tih a khohmuen kah a thaihtae khaw a caak pah.
og eyðileggja uppskeruna, – hvílík plága!
36 A kho khuikah caming boeih neh a thahuem boeih khuikah a thaihcuek te a ngawn pah.
Þá deyddi hann frumburðina, – elsta barn í hverri egypskri fjölskyldu – þar fór framtíðarvonin.
37 Te vaengah amih te cak neh, sui neh ham pawk puei dongah amah koca rhoek khuikah tah paloe pawh.
Og Drottinn leiddi sitt fólk heilu og höldnu út úr Egyptalandi, hlaðið gulli og silfri. Ekkert þeirra var veikt eða vanmáttugt.
38 Amih Egypt rhoek te birhihnah loh a vuei tih amih rhoek a nong vaengah a kohoe uh.
Og Egyptar voru því fegnastir þegar Ísraelsmenn héldu á brott, því að þeir óttuðust þá.
39 Himbaiyan bangla cingmai a yaal pah tih khoyin ah hmai a vang pah.
Um daga breiddi Guð út ský og hlífði þeim gegn brennheitri sólinni og um nætur lýsti hann þeim leiðina með eldstólpa.
40 A bih vaengah tanghuem a khuen pah tih vaan kah buh te amih a kum sak.
Þeir báðu um kjöt og hann sendi þeim lynghænsni og brauð gaf hann þeim – manna, brauð frá himni.
41 Lungpang a ong vaengah tui ha phuet tih rhamrhae ah tuiva la a long sak te,
Hann opnaði klettinn og vatnið spratt fram og varð að læk í eyðimörkinni.
42 a sal Abraham taengkah a olkhueh cim te a poek dongah ni.
Hann minntist loforðs síns til Abrahams, þjóns síns,
43 A pilnam khaw omngaihnah tamlung a coelh neh a khuen.
og leiddi sitt útvalda fólk fagnandi út úr Egyptalandi.
44 Te vaengah namtu rhoek kah a thakthaenah namtom khohmuen te a paek tih a pang uh te,
Og hann gaf þeim lönd heiðingjanna, sem stóðu í fullum blóma með þroskaða uppskeru og þeir átu það sem aðrir höfðu sáð til.
45 a oltlueh ngaithuen sak ham neh a olkhueng te kueinah sak ham ni. BOEIPA te thangthen lah.
Allt skyldi þetta hvetja Ísrael til trúfesti og hlýðni við lög Drottins. Hallelúja!
