Joba 26
1 Job loh a doo tih,
A Ijob odpowiadając rzekł:
2 “Metlam thadueng mueh te na bom tih sarhi aka tak mueh bantha te na khang?
Jakożeś ratował tego, który nie ma mocy? a jakoś wybawił ramię, które nie ma siły?
3 Metlam lae cueihnah aka tal te na uen tih a cungkuem ah lungming cueihnah na ming sak.
Jakążeś dał radę temu, co nie ma mądrości? Azaś go samej rzeczy gruntownie nie wyuczył?
4 U taengah nim ol na thui tih nang lamloh u kah hiil nim aka thoeng?
Komużeś powiedział te słowa? Czyjże duch wyszedł od ciebie?
5 Sairhai tah tui hmui ah kilkul uh tih kho a sak.
I martwe rzeczy rodzą się pod wodami, i obywatele ich.
Odkryte są przepaści przed nim, a nie ma przykrycia zatracenie. (Sheol h7585)
7 Tlangpuei ah hinghong la a yaal tih bang aka om pawt soah khaw diklai a dingkoei sak.
Rozciągnął północy nad miejscem próżnem, a ziemię zawiesił na niczem.
8 A khomai khuiah tui a cun tih cingmai te a hmui ah a ueth pawh.
Zawiązuje wody na obłokach swoich, a nie rwie się obłok pod nimi.
9 A cingmai te a soah a yaal tih ngolkhoel hmai a dah.
Zatrzymuje stolicę swoję, rozpostarłszy nad nią obłok swój.
10 Vangnah neh a hmuep laklo kah a khuetnah hamla tui hman ah a rhi a rhuen pah.
Położył granice wodom, aż weźmie koniec światłość i ciemność.
11 Vaan kah tung khaw hlinghloek uh tih a tluungnah dongah a ngaihmang uh.
Słupy niebieskie trzęsą się, i chwieją się na gromienie jego.
12 A thadueng loh tuipuei te a phih tih a lungcuei neh Rahab a phop.
Mocą swą dzieli morze, a roztropnością swą uśmierza nawałności jego.
13 A mueihla loh vaan kah khocil a thoeng sak tih a kut loh yingyet rhul khaw a toeh.
Duchem swym niebiosa przyozdobił, a ręka jego stworzyła węża skrętnego.
14 He tah a longpuei dongkah longpuei hmoi ni he. A thayung thamal kah khohum khuiah amah kah ol duem te metlam n'yaak? A thayung thamal te u long a yakming pai eh?” a ti.
Oto teć są tylko części dróg jego, lecz i ta trocha niewybadana, cośmy słyszeli o nim, a grzmot wielkiej możności jego któż zrozumie?
