< Joba 17 >

1 Ka mueihla he pat tih ka khohnin loh khum coeng, kai hamla coeng tih phuel om coeng.
我的氣息已斷,壽命已盡,而且墳墓已為我做好。
2 Ka taengah a omsasaipat pai moenih a? Te dongah amih koek ham khaw ka mik ah rhaeh pai saeh.
我豈不是成了笑罵的對象﹖我的眼睛豈不是在酸苦中過夜﹖
3 Kai kah rhikhang he namah hamla khueh laeh. Anih te ulong ka kut dongla a khoom eh?
求你將我的抵押放在你那裏! 誰還敢與我擊掌作保﹖
4 Amih kah lungbuei te lungmingnah lamloh na khoem pah coeng. Te dongah na pomsang sak mahpawh.
因為你蒙蔽了他們的心,不叫他們明白,他們纔不敢舉起手來。
5 Khoyo la a hui a phoe vaengah a ca rhoek mik tah hma coeng.
人請自己的朋友分享所有,但自己的子女卻餓的眼目昏花。
6 Kai he pilnam kah a thuidoek la n'khueh tih maelhmai dongkah timthoeihnah la ka om.
我成了人民取笑的資料,人人在我臉上可吐唾沫。
7 Ka mik he konoinah neh hmang coeng tih ka pumrho he khokhawn bangla boeih om.
我的眼睛因愁悶而昏花,我的肢體消失有如蔭影。
8 Te dongah aka thuem khaw a pong sak tih lailak taengah ommongsitoe a haenghang sak.
正直人因此而驚異,無罪者憤起攻擊惡人。
9 Tedae aka dueng loh amah longpuei te a tuuk vetih a kut cim khaw a thaa sai ni.
義人堅持自己的道,手淨的人倍增勇氣。
10 Amih te boeih na mael sak uh coeng. Na pawk uh to cakhaw nangmih ah hlangcueih ka hmu mahpawh.
你們眾人,請你們再回來,但在你們中我找不到一個智者。
11 Ka khohnin loh thok coeng. Ka thinko kah kohnek la ka poeknah mawth coeng.
我的時日已過去,我志所謀,我心所愛,都已落空。
12 Khoyin te khothaih la a khueh tih, a hmuep tom te vangnah neh a yoei sak.
他們將黑夜變為白天,使光明靠近黑暗;
13 Saelkhui te ka im bangla ka lamtawn tih, hmaisuep ah ka rhaenghmuen ka saelh. (Sheol h7585)
若是我還有希望,即以陰府為我的家;在憂暗之處,舖設我的床榻。 (Sheol h7585)
14 Vaam taengah, “A pa nang,” ka ti nah tih a rhit taengah, “A nu neh ka ngannu,” ka ti nah coeng.
我對墓穴說:你作我父! 對蛆蟲說:你作我母,我妹!
15 Te dongah menim ka ngaiuepnah tih ka ngaiuepnah he unim aka mae?
我的希望究在何處﹖我的幸福,有誰注意﹖
16 Saelkhui thohka te suntla vetih laipi khuila rhenten n'ael aya?,” a ti. (Sheol h7585)
這一切只有和我一同降入陰府,一同安息在灰塵中。 (Sheol h7585)

< Joba 17 >