2 Khokhuen 35
1 Josiah loh Jerusalem ah BOEIPA kah Yoom te a saii tih hla khat hnin hlai li vaengah Yoom te a ngawn uh.
Josia heldt påskehelg for Herren i Jerusalem, og dei slagta påskelambet på den fjortande dagen i fyrste månaden.
2 Khosoih rhoek khaw amamih kah hutnah dongah a khueh tih BOEIPA im kah thothuengnah dongah amih te a duel.
Han sette prestarne til det dei skulde taka vare på, og styrkte deim til tenesta i Herrens hus.
3 BOEIPA ham aka cim Israel pum taengah aka yakming tih aka sim Levi rhoek taengah, “Thingkawng cim te Israel manghai David capa Solomon loh a sak im khuiah khueh uh. Laengpang dongkah hnophueih te nangmih ham moenih. Nangmih kah Pathen BOEIPA neh a pilnam Israel taengah thotat uh laeh.
Og han sagde til levitarne, som lærde heile Israel, og som var vigde til Herren: «Set den heilage kista i det huset som Salomo bygde, son åt David, Israels konge; det tarv ikkje bera henne på herdarne. Ten difor Herren, dykkar Gud, og Israel, folket hans!
4 Israel manghai David kah ca neh a capa Solomon ca bangla na pa rhoek imkhui ah namamih kah boelnah neh soepsoei uh lamtah sikim uh laeh.
Gjer dykk ferdige etter ættgreinerne dykkar, i skifti dykkar, so som David, Israels konge, hev fyreskrive, og etter fyreskrifti åt Salomo, son hans.
5 Pilnam paca rhoek te na manuca kah a napa imkhui te khaw, Levi imkhui paca phung khaw aitlaeng la hmuencim ah pai uh saeh.
Og statt i heilagdomen etter flokkarne av ættgreinerne åt brørne dykkar, lækfolket, soleis at det hvert eit skift av ei levit-ættgrein for kvar.
6 Yoom te ngawn uh lamtah ciim uh laeh. Na manuca ham khaw Moses kut dongkah BOEIPA ol bangla vai sak ham sikim uh laeh,” a ti nah.
Og slagta so påskelambi og helga dykk og laga det til for brørne dykkar, so det gjer etter Herrens ord ved Moses!»
7 Josiah loh pilnam paca ham boiva la tu neh maae ca boeih a tawn tih Yoom kah aka mop boeih ham a pum la thawng sawmthum neh saelhung thawng thum lo. He rhoek he manghai kah khuehtawn lamkah ni.
Josia gav tretti tusund stykke småfe til ålmugen, lamb og kid, alt saman til påskeoffer for alle deim som fanst der, og tri tusund stykke storfe; dette var av eigedomen åt kongen.
8 A mangpa rhoek long khaw pilnam ham, khosoih rhoek ham neh Levi rhoek ham kothoh neh a tloeng uh. Pathen im kah rhaengsang Hilkiah, Zekhariah neh Jehiel long khaw Yoom hamla thawng hnih ya rhuk neh saelhung ya thum te khosoih rhoek taengla a paek uh.
Og hovdingarne hans gav friviljugt til folket, til prestarne og levitarne; Hilkia og Zakarja og Jehiel, som var dei øvste i Guds hus, gav prestarne tvo tusund seks hundrad lamb og kid til påskeoffer, og tri hundrad stykke storfe.
9 Kohnaniah neh Kohnaniah phoeikah a mana rhoi Shemaiah neh Nethanel long khaw, Hashabiah neh Jeiel long khaw, Levi mangpa Jozabad long khaw Levi ham Yoom thawng nga neh saelhung ya nga a tloeng uh.
Konanja og Semaja og Netanel, brørne hans, og Hasabja og Je’iel og Jozabad, levitfyrstane, gav levitarne fem tusund lamb og kid til påskeoffer og fem hundrad stykke storfe.
10 Thothuengnah a sikim phoeiah tah khosoih rhoek khaw amah paihmuen ah, Levi rhoek khaw manghai olpaek bangla amamih kah boelnah neh pai uh.
Soleis fekk dei tenesta i fast skikk, og prestarne stod på sin stad og levitarne etter sine skift, so som kongen hadde bode.
11 Yoom te a ngawn uh tih khosoih rhoek loh a kut neh a haeh uh phoeiah tah Levi rhoek loh a hlaih uh.
Dei slagta påskelambi, og prestarne skvette blodet som dei fekk av deim, og levitarne flådde dyri.
12 Moses cabu khuikah a daek bangla pilnam paca kah a napa imkhui pacaphung taengah a paek ham khaw, BOEIPA taengah a nawn ham khaw hmueihhlutnah te a rhoe uh. Saelhung khaw te tlam te a saii.
So skilde dei frå brennofferi og gav deim til dei ymse ættgrein-flokkarne av ålmugen, so dei kunde ofra til Herren, som det er fyreskrive i Moseboki; og sameleis med storfeet.
13 Khosing bangla Yoom te hmai neh a hmin sakuh. Buhcim te am dongah a thong uh tih voh dongah khaw, bael dongah khaw, pilnam paca boeih taengla a yong puei uh.
Påskelambi steikte dei i elden, som fyreskrive var, og offerstykki koka dei i grytor, kjelar og skålar og skunda seg med deim til ålmugen.
14 A hnukah tah amamih ham neh khosoih rhoek ham khaw a soepsoei uh. Aaron koca khosoih rhoek long hmueihhlutnah neh maehtha te kholaeh hil a nawn uh. Te dongah ni Levi rhoek loh amamih ham neh Aaron koca khosoih rhoek ham khaw a soepsoei pauh.
So laga dei åt seg sjølve og prestarne; for prestarne, Arons-sønerne, hadde arbeid like til um natti med å ofra brennofferi og feittstykki, og difor laga levitarne til åt seg sjølve og prestarne, Arons-sønerne.
15 Asaph koca rhoek long tah David neh Asaph, Heman neh manghai kah khohmu Jeduthun kah olpaek bangla amamih ngolhmuen ah a hlai uh. Vongka, vongka kah thoh tawt rhoek khaw om tih amih te amamih kah thohtatnah kung lamloh nong pawh. Amih ham te a manuca Levi rhoek loh a soepsoei pah coeng.
Songarane, Asafs-sønerne, stod på plassen sin, som David, Asaf, Heman og Jedutun, sjåaren åt kongen, hadde bode, og dørvaktarane ved kvar sin port; dei turvte ikkje ganga ifrå tenesta; for levitarne, brørne deira, laga til åt deim.
16 Te khohnin ah BOEIPA kah thothuengnah cungkuem loh sikim tangloeng coeng. Manghai Josiah kah olpaek bangla Yoom saii ham neh BOEIPA kah hmueihtuk dongah hmueihhlutnah nawn hamla om coeng.
Soleis sette dei heile tenesta for Herren fast skikk på den dagen, med di dei heldt påskehelg og ofra brennoffer på Herrens altar, so som kong Josia hadde bode.
17 Te vaeng tue kah Yoom ah aka mop Israel ca rhoek loh vaidamding khotue te khaw hnin rhih khuiah a bul uh.
Og dei Israels-borni som var tilstades, heldt den gongen påskehelgi og søtebrødhelg i sju dagar.
18 Tonghma Samuel tue lamloh Israel khuiah te tlam te Yoom ana saii moenih. Israel manghai boeih long pataeng Josiah neh khosoih rhoek, Levi rhoek, Judah pum neh Israel kah aka mop rhoek, Jerusalem khosa boeih kah a saii bangla Yoom te a saii uh moenih.
Ei sovori påskehelg som denne var det ikkje halde i Israel sidan profeten Samuels dagar, og ingen av Israels-kongarne hadde halde ei sovori påskehelg som den Josia og prestarne og levitarne og dei Juda- og Israels-mennerne som var til stades, og Jerusalems-buarne høgtida.
19 Josiah kah ram kum hlai rhet vaengah Yoom he a saii.
Denne påskehelgi vart haldi i det attande styringsåret åt Josia.
20 Josiah loh im te boeih a cikngae sak hnukah tah Egypt manghai Neko tah Perath kah Karkhemish ah vathoh hamla pawk. Te dongah Josiah khaw anih mah hamla cet.
Etter alt dette, då Josias hadde fenge i stand huset, drog egyptarkongen Neko upp og vilde strida ved Karkemis ved Frat, og Josia drog ut imot honom.
21 Tedae a taengla puencawn a tueih pah tih, “Kai laklo neh Judah manghai nang laklo ah balae aka om? Tahae khohnin ah he nang, namah taengah bueng pawt tih kamah caemtloek imkhui taengah khaw ka pawk. Pathen loh kamah teangah hlawt a thui. Nang te paa palueng, Pathen he kai taengah om tih nang te m'phae mahpawt nim?” a ti nah.
Men han skikka sendebod til honom og sagde: «Kva hev eg med deg å gjera, Juda-konge? Det er ikkje imot deg eg kjem i dag, men mot ervefienden min; og Gud hev sagt at eg skal skunda meg. Haldt upp med å tråssa Gud som er med meg, so han ikkje skal tyna deg!»
22 Tedae Josiah tah anih taeng lamloh a maelhmai hooi pawh. Anih taengah vathoh ham te sa uh. Pathen ka lamkah Neko ol te hnatun pawt tih Megiddo kolbawn ah vathoh hamla cet.
Men Josia snudde ikkje ifrå honom, men klædde seg ut og vilde gjeva seg i strid med honom, han høyrde ikkje på Nekos ord ifrå Guds munn. Og det kom til strid på Megiddosletta.
23 Tedae aka nuen rhoek loh manghai Josiah te a kah uh. Te dongah manghai loh a sal rhoek taengah, “Kai he n'khuen uh laeh, bahoeng tlo coeng,” a ti nah.
Då råka bogeskyttarane kong Josia, og kongen sagde til tenarane: «Før meg burt! for eg er hardt såra.»
24 Te dongah anih te a sal rhoek loh leng dong lamkah a hal uh tih a hmatoeng kah leng dongah a tloeng uh. Te phoeiah anih te Jerusalem la a khuen uh dae duek tih a napa rhoek kah phuel ah a up uh. Te vaengah Judah pum neh Jerusalem loh Josiah hamla nguekcoi uh.
Tenarane hans bar honom då burt ifrå vogni og køyrde honom på den andre vogni hans og førde honom til Jerusalem, og der døydde han. Dei gravlagde honom i graverne åt federne hans, og heile Juda og Jerusalem syrgde yver Josia.
25 Jeremiah khaw Josiah ham rhaengsae tih tihnin duela laa sa nu, laa sa pa loh amamih kah rhahlung dongah Josiah te boeih a thui uh. Te te Israel khuiah khaw oltlueh la a khueh uh tih rhahlung dongah a daek uh coeng he.
Jeremia song ein syrgjesong um Josia, og alle songarane og songmøyarne tala i syrgjesongarne sine um Josia, som dei gjer den dag i dag; det vart fast skikk i Israel å syngja desse kvædi, og dei finst uppskrivne millom Syrgjesongarne.
26 Josiah kah ol noi neh BOEIPA olkhueng dongah a daek bangla a sitlohnah khaw,
Det som elles er å fortelja um Josia og dei gudlege gjerningarne som han gjorde etter det som er fyreskrive i Herrens lov,
27 a olka a kung neh a dong khaw Israel neh Judah manghai rhoek cabu dongah a daek coeng ke.
og soga hans frå fyrst til sist, det er uppskrive i boki um Israels- og Juda-kongarne.
