Mga Salmo 74

1 Oh Dios, ngano nga gisalikway mo kami sa walay katapusan? Ngano ba nga nag-aso ang imong kapungot batok sa mga carnero sa imong sibsibanan?

En Maskil af Asaf. Hvorfor har du, Gud, stødt os bort for evigt, hvi ryger din Vrede mod Hjorden, du røgter?

2 Hinumdumi ang imong katilingban nga imong nasapol sa kakaraanan, Nga imong gitubos aron mahimo nga banay sa panulondon mo; Ug niining bukid sa Sion, nga imong ginapuy-an.

Kom din Menighed i Hu, som du fordum vandt dig, — du udløste den til din Ejendoms Stamme — Zions Bjerg, hvor du har din Bolig.

3 Sakwata ang imong mga tiil ngadto sa mga pagkalaglag nga walay katapusan, Sa tanang mga kadautan nga gibuhat sa kaaway didto sa balaang puloy-anan.

Løft dine Fjed til de evige Tomter: Fjenden lagde alt i Helligdommen øde.

4 Ang imong mga kabatok nanagngulob diha sa kinataliwad-an sa imong katigumanan; Gibutang nila ang ilang mga bandila aron mahimong mga ilhanan.

Dine Fjender brøled i dit Samlingshus, satte deres Tegn som Tegn deri.

5 (Sila) nanag-ingon sa mga tawo nga nanagpahitaas Mga wasay sa ibabaw sa usa ka masiut nga kakahoyan.

Det saa ud, som naar man løfter Økser i Skovens Tykning.

6 Ug karon ang tanang mga buhat nga kinulit niana Ilang gipanagdugmok uban sa wasay ug sa mga pakang.

Og alt det udskaarne Træværk der! De hugged det sønder med Økse og Hammer.

7 Ilang gisunog sa kalayo ang imong balaang puloy-anan; Ilang gipasipalahan ang dapit-nga-puloy-anan sa imong ngalan pinaagi sa pagpukan niini ngadto sa yuta.

Paa din Helligdom satte de Ild, de skændede og nedrev dit Navns Bolig.

8 Nanag-ingon (sila) sa ilang kasing-kasing: Pagalaglagon nato (sila) sa tingub: Gisunog nila ang tanang mga sinagoga sa Dios nga didto sa yuta.

De tænkte: »Til Hobe udrydder vi dem!« De brændte alle Guds Samlingshuse i Landet.

9 Wala nato makita ang atong mga ilhanan: Wala nay usa nga manalagna; Ni may mausa sa taliwala nato nga nahibalo hangtud anus-a.

Vore Tegn, dem ser vi ikke, Profeter findes ej mer; hvor længe, ved ingen af os.

10 Hangtud ba anus-a, Oh Dios, nga ang kabatok magatamay? Magapasipala ba ang kaaway sa imong ngalan sa walay katapusan?

Hvor længe, o Gud, skal vor Modstander smæde, Fjenden blive ved at haane dit Navn?

11 Ngano ba nga gitagoan mo ang imong kamot, bisan ang too mong kamot? Laksi-a kini gikan sa imong sabakan ug ut-uta (sila)

Hvorfor holder du din Haand tilbage og skjuler din højre i Kappens Fold?

12 Bisan pa ang Dios mao ang akong Hari sa kakaraanan, Nagabuhat ug kaluwasan diha sa kinataliwad-an sa yuta.

Vor Konge fra fordums Tid er dog Gud, som udførte Frelsens Værk i Landet.

13 Imong gibahin ang dagat pinaagi sa imong kusog: Imong gidugmok ang mga ulo sa mga mananap sa mga tubig.

Du kløvede Havet med Vælde, knuste paa Vandet Dragernes Hoved;

14 Gidugmok mo ang mga ulo sa leviathan; Imong gihatag siya nga kalan-on sa katawohan nga nanagpuyo sa kamingawan

du søndrede Hovederne paa Livjatan og gav dem som Æde til Ørkenens Dyr;

15 Imong gipabuswak ang tinubdan ug ang baha: Gipauga mo ang mga suba nga mabaskug.

Kilde og Bæk lod du vælde frem, du udtørred stedseflydende Strømme;

16 Imo ang adlaw ug imo usab ang gabii: Imong giandam ang kahayag ug ang adlaw.

din er Dagen, og din er Natten, du grundlagde Lys og Sol,

17 Gipahamutang mo ang tanang mga utlanan sa yuta: Ang panahon sa ting-init ug katugnaw gibuhat mo.

du fastsatte alle Grænser paa Jord, du frembragte Sommer og Vinter.

18 Hinumdumi kini, nga ang kaaway nagpakaulaw, Oh Jehova, Ug nga ang buangbuang nga katawohan nagpasipala sa imong ngalan.

Kom i Hu, o HERRE, at Fjenden har haanet, et Folk af Daarer har spottet dit Navn!

19 Oh ayaw itugyan sa mga mananap nga ihalas ang kalag sa imong tukmo: Ayaw hikalimti ang kinabuhi sa imong mga kabus sa walay katapusan.

Giv ikke Vilddyret din Turteldues Sjæl, glem ikke for evigt dine armes Liv;

20 Tahuron mo ang tugon; Kay ang mga dapit nga mangitngit sa yuta napuno sa mga puloy-anan sa pagpanlupig.

se hen til Pagten, thi fyldte er Landets mørke Steder med Voldsfærds Boliger.

21 Oh dili mo itugot nga ang gidaug-daug magabalik sa kaulawan: Papagdayega ang mga kabus ug ang mga hangul sa imong ngalan.

Lad ej den fortrykte gaa bort med Skam, lad de arme og fattige prise dit Navn!

22 Tumindog ka, Oh Dios, labani ang imong kaugalingong katungod: Hinumdumi giunsa sa buangbuang nga tawo ang pagtamay kanimo sa tibook nga adlaw.

Gud, gør dig rede, før din Sag, kom i Hu, hvor du stadig smædes af Daarer,

23 Ayaw hikalimti ang tingog sa imong mga kabatok: Ang kasaba niadtong mga mingtindog batok kanimo nagasaka sa kanunay.

lad ej dine Avindsmænds Røst uænset! Ustandseligt lyder dine Fjenders Larm!