< Awit sa mga Awit 4 >

1 Pagkamaanyag mo gayod, hinigugma ko, pagkamaanyag mo. Ang imong mga mata sama sa mga salampati luyo sa imong belo. Ang imong buhok sama sa panon sa mga kanding nga milugsong gikan sa Bukid sa Gilead.
Hvor du er fager, min Veninde, hvor er du fager! Dine Øjne er Duer bag sløret, dit Haar som en Gedeflok bølgende ned fra Gilead,
2 Ang imong mga ngipon sama sa mga panon sa baye nga karnero nga bag-ong gitupihan, nga nanungas gikan sa dapit nga hugasanan. Ang matag-usa kanila adunay kaluha, ug walay usa kanila nga nawala.
dine Tænder som en nyklippet Faareflok, der kommer fra Bad, som alle har Tvillinger, intet er uden Lam;
3 Ang imong mga ngabil sama sa dagtompula nga sinulid; ug matahom gayod ang imong baba. Ang imong aping sama sa natunga nga granada luyo sa imong belo.
som en Purpursnor er dine Læber, yndig din Mund, din Tinding som et bristet Granatæble bag ved dit Slør;
4 Ang imong liog sama sa tore ni David nga gitukod diha sa gilinya nga bato, uban sa liboan ka mga taming nga gibitay niini, ang tanang mga taming sa kasundalohan.
din Hals er som Davids Taarn, der er bygget til Udkig, tusinde Skjolde hænger derpaa, kun Helteskjolde;
5 Ang imong duha ka mga dughan sama sa duha ka nating usa, mga kaluha nga lagsaw, nga nanibsib taliwala sa mga lirio.
dit Bryst som to Hjortekalve, Gazelletvillinger, der græsser blandt Liljer.
6 Hangtod nga moabot ang kaadlawon ug molabay ang ang mga landong, moadto ako sa bukid sa mira ug sa bungtod sa insenso.
Til Dagen svales og Skyggerne længes, vil jeg vandre til Myrrabjerget og Vellugtshøjen.
7 Maanyag ka sa tanang paagi, hinigugma ko ug walay hugaw diha kanimo.
Du er fuldendt fager, min Veninde og uden Lyde.
8 Uban kanako gikan sa Lebanon, pangasaw-onon ko. Uban kanako gikan sa Lebanon; lugsong gikan sa kinatumyan sa Amana, gikan sa kinatumyan sa Senir ug sa Hermon, gikan sa mga lungib sa liyon, gikan sa bukid sa mga lungib sa mga leopardo.
Kom med mig fra Libanon, Brud, kom med mig fra Libanon, stig ned fra Amanas Tinde, fra Senirs og Hermons Tinde, fra Løvers Huler, fra Panteres Bjerge!
9 Imong gikawat ang akong kasingkasing, akong igsoong babaye, akong pangasaw-onon; imong gikawat ang akong kasingkasing, pinaagi lamang sa pagtan-aw kanako, pinaagi lamang sa usa ka alahas sa imong kuwentas.
Du har fanget mig, min Søster, min Brud, du har fanget mig med et af dine Blikke, med en af din Halses Kæder.
10 Pagkatahom gayod sa imong gugma, akong igsoong babaye, akong pangasaw-onon! Mas maayo pa ang imong gugma kaysa bino, ug ang kahumot sa imong pahumot kaysa bisan unsang mga lamas.
Hvor herlig er din Kærlighed, min Søster, min Brud, hvor din Kærlighed er god fremfor Vin, dine Salvers Duft fremfor alskens Vellugt!
11 Ang imong mga ngabil, akong pangasaw-onon, nagapaagas ug dugos; ang dugos ug ang gatas anaa sa ilalom sa imong dila; ang kahumot diha sa imong mga bisti sama sa kahumot sa Lebanon.
Dine Læber drypper af Sødme, min Brud, under din Tunge er Honning og Mælk; dine Klæders Duft er som Libanons Duft.
12 Akong igsoong babaye, sama sa tanaman nga gisirad-an ang akong pangasaw-onon, ang tanaman nga gisirad-an, ang tuboran nga gitak-upan.
Min Søster, min Brud er en lukket Have, en lukket Kilde, et Væld under Segl.
13 Ang imong mga sanga mao ang mga gagmay nga kahoy sa granada uban ang pinili nga mga prutas, ug sa henna ug nardo nga mga tanom,
Dine Skud er en Lund af Granattræer med kostelige Frugter, Kofer,
14 Nardo ug dulaw, calamus ug sinamon uban ang tanang matang sa mga lamas, mira ug mga aloe uban sa tanang labing maayo nga mga igpapahumot.
Nardus og Kalmus og Kanel og alle Slags Vellugtstræer, Myrra og Safran og Aloe og alskens ypperlig Balsam.
15 Ikaw ang tuboran sa tanaman, ang tuboran nga naghatag ug limpyo nga tubig, mga sapa nga midagayday gikan sa Lebanon. Ang batan-ong babaye misulti ngadto sa iyang hinigugma.
Min Haves Væld er en Brønd med rindende Vand og Strømme fra Libanon.
16 Pagmata, hangin sa amihan; umari ka, hangin sa habagatan; huros ngadto sa akong tanaman aron nga maghatag ug pahumot ang mga igpapahumot niini. Hinaot unta nga moadto ang akong hinigugma sa iyang tanaman ug mokaon sa pipila ka mga pinili nga bunga.
Nordenvind, vaagn, Søndenvind kom, blæs gennem min Have, saa dens Vellugt spredes! Min Ven komme ind i sin Have og nyde dens udsøgte Frugt!

< Awit sa mga Awit 4 >