< Mga Salmo 88 >
1 Usa ka awit, salmo sa mga anak ni Kora, alang sa pangulong musikero, sumala sa Mahalat Lenot nga istilo. Usa ka maskil ni Heman ang Ezrahanon. O Yahweh, Dios sa akong kaluwasan, adlaw ug gabii nagtuaw ako kanimo.
A SONG. A PSALM OF THE SONS OF KORAH. TO THE OVERSEER. [SET] ON “SICKNESS TO AFFLICT.” AN INSTRUCTION OF HEMAN THE EZRAHITE. O YHWH, God of my salvation, Daily I have cried, nightly before You,
2 Paminawa ang akong pag-ampo; patalinghogi ang akong pagpangamuyo.
My prayer comes in before You, Incline Your ear to my loud cry,
3 Kay napuno ako sa mga kalisdanan, ug ang akong kinabuhi nahiabot sa Seol. (Sheol )
For my soul has been full of evils, And my life has come to Sheol. (Sheol )
4 Gitagad ako sa mga tawo sama niadtong mikanaog sa bung-aw; usa ako ka tawo nga wala nay kusog.
I have been reckoned with those going down [to] the pit, I have been as a man without strength.
5 Gipasagdan ako uban sa mga patay; sama ako sa patay nga naghigda diha sa lubnganan, nga wala na nimo gipanumbaling tungod kay (sila) giputol na gikan sa imong gahom.
Among the dead—free, As pierced ones lying in the grave, Whom You have not remembered anymore, Indeed, they have been cut off by Your hand.
6 Gibutang mo ako sa pinakaubos nga bahin sa bung-aw, sa mangitngit ug sa lalom nga mga dapit.
You have put me in the lowest pit, In dark places, in depths.
7 Gipapas-an mo kanako ang imong kaligutgot, ug ang tanan mong balod midat-og kanako. (Selah)
Your fury has lain on me, And You have afflicted [with] all Your breakers. (Selah)
8 Tungod kanimo, gilikayan ako sa akong mga kauban. Gihimo mo akong makalilisang nga talan-awon ngadto kanila. Gigaid ako ug dili ako makaikyas.
You have put my acquaintance far from me, You have made me an abomination to them, Shut up—I do not go forth.
9 Nagkaluya na ang akong mga mata tungod sa kalisdanan; sa tanang adlaw nagtawag ako kanimo, Yahweh; gibayaw ko ang akong mga kamot diha kanimo.
My eye has grieved because of affliction, I called You, O YHWH, all the day, I have spread out my hands to You.
10 Mobuhat ka ba ug mga kahibulongan alang sa patay? Kadtong mga nangamatay mabanhaw ba ug modayeg kanimo? (Selah)
Do You do wonders to the dead? Does Rephaim rise? Do they thank You? (Selah)
11 Mahimo ba nga maimantala ang imong pagkamatinud-anon sa kasabotan diha sa lubnganan, ang imong pagkamaunongon diha sa dapit sa mga patay?
Is Your kindness recounted in the grave? Your faithfulness in destruction?
12 Masayran ba ang imong kahibulongang mga buhat diha sa kangitngit, o ang imong pagkamatarong sa dapit sa pagkalimot?
Are Your wonders known in the darkness? And Your righteousness in the land of forgetfulness?
13 Apan nagtuaw ako kanimo Yahweh; sa kabuntagon ang akong pag-ampo anaa kanimo.
And I, to You, O YHWH, I have cried, And in the morning my prayer comes before You.
14 Yahweh, nganong imo man akong gisalikway? Nganong gitago mo man ang imong panagway kanako?
Why, O YHWH, do You cast off my soul? You hide Your face from me.
15 Kanunay akong gisakit ug nag-ungaw sa kamatayon sukad pa sa akong pagkabatan-on. Nag-antos ako tungod sa imong kaisog; ug nawad-an ako ug paglaom.
I [am] afflicted, and expiring from youth, I have borne Your terrors—I pine away.
16 Ang imong mga buhat sa kasuko anaa kanako, ug ang imong makalilisang nga mga buhat naglaglag kanako.
Your wrath has passed over me, Your terrors have cut me off,
17 Gialirongan nila ako sama sa tubig sa tibuok adlaw; gipalibotan ako nilang tanan.
They have surrounded me as waters all the day, They have gone around against me together,
18 Gipahilayo mo ang matag higala ug mga kauban gikan kanako. Kangitngit na lamang maoy akong kauban.
You have put lover and friend far from me, My acquaintance [is] the place of darkness!