Mga Salmo 44

1 Nadungog namo sa among mga igdulongog, Dios, ang among katigulangan nag-sulti kanamo sa mga butang nga imong nabuhat sa ilang mga panahon, sa karaang mga panahon.

To the Chief Musician. For the Sons of Korah. An Instructive Psalm. O God! with our own ears, have we heard, Our fathers, have recounted to us, —The work thou didst work, In their day, In the days of aforetime:

2 Gipapahawa mo ang mga nasod pinaagi sa imong mga kamot, apan gitanom mo ang among mga katawhan; gipasakitan mo ang imong mga katawhan, apan gipakatag mo ang among katawhan sa kayutaan.

Thou thyself, with thine own hand—Didst dispossess, nations, and didst plant them, Didst break peoples in pieces, and didst spread them out:

3 Kay wala nila naangkon ang yuta nga ilang gipanag-iya pinaagi sa ilang espada, ni ang ilang mga bukton nagluwas kanila; apan pinaagi sa imong tuong kamot, sa imong bukton, ug sa kahayag sa imong panagway, tungod kay midapig kaman kanila.

For, not by their own sword, gat they possession of the land, Nor did, their own arm, win victory for them, —But thine own right hand, and thine own arm, and the light of thy face, Because thou hadst accepted them.

4 Dios, Ikaw ang akong Hari; pagmando ug kadaogan kang Jacob.

Thou thyself, art my king, O God, Command thou the victories of Jacob.

5 Pinaagi kanimo ipaubos namo ang among mga kaaway; pinaagi sa imong ngalan amo silang tamak-tamakan, kadtong nakigbatok kanamo.

By thee, will we thrust at, our adversaries, In thy Name, will we tread down our assailants;

6 Kay wala ako misalig sa akong pana, ni ang akong espada nga magluwas kanako.

For, not in my bow, will I trust, Nor shall, my sword, give me victory;

7 Apan giluwas mo kami gikan sa among mga kaaway, ug gipakaulawan kadtong nagdumot kanamo.

For thou hast saved us from our adversaries, And, them who hated us, hast thou put to shame.

8 Diha sa Dios makapasigarbo kami sa tibuok nga adlaw, ug kami magapasalamat sa imong ngalan hangtod sa hangtod. (Selah)

In God, have we boasted all the day, And, thy Name—unto times age-abiding, will we praise. (Selah)

9 Apan karon gihulog mo kami ug gipakaulawan, ug wala ka miuban sa among mga sundalo.

But nay thou hast rejected, and confounded us, And wilt not go forth with our hosts;

10 Gipabalik mo kami gikan sa mga kaaway; ug kadtong nagdumot kanamo giilog ang among mga kabtangan alang sa ilang kaugalingon.

Thou sufferest us to turn back from the adversary, And, they who hate us, have plundered at will:

11 Gihimo mo kaming sama sa karnero nga gitagana alang sa pagkaon ug gitibulaag taliwala sa mga kanasoran.

Thou dost give us up like sheep to be devoured, And, amongst the nations, hast thou scattered us.

12 Gibaligya mo ang imong katawhan alang sa wala; ug wala nadugangan ang imong bahandi tungod niana.

Thou dost sell thy people for, no-value, And hast not made increase by their price.

13 Gipahinginlan mo kami sa among mga silingan, gipakaulawan ug gipasipalahan niadtong nagpalibot kanamo.

Thou dost make us, A reproach to our neighbours, A mockery and a derision to them who are round about us:

14 Gipabugalbugalan mo kami taliwala sa mga nasod, ug nagpanglingolingo ang mga tawo sa ilang mga ulo taliwala sa mga katawhan.

Thou dost make us, A by-word among the nations, —A shaking of the head among the peoples.

15 Sa tibuok adlaw ang kaulaw anaa kanako, ug ang kaulawan nagtabon sa akong panagway.

All the day, is my confusion before me, And, the shame of my face, hath covered me:

16 Tungod sa iyang tingog sa pagbadlong ug pagtamay, tungod sa kaaway ug sa nagapanimalos.

At the voice of him who reproacheth and revileth, At the face of the foe and avenger.

17 Kining tanan miabot kanamo; apan kami wala nakalimot kanimo o nakalapas sa imong kasabotan.

All this, hath come upon us, Yet had we not forgotten thee, Neither had we dealt falsely with thy covenant;

18 Ang among kasingkasing wala mibalik, ang among lakang wala mawala sa imong dalan.

Our heart had not drawn back, Nor had our goings swerved from thy path;

19 Apan gibuak mo kami sa dapit sa mga ihalas nga iro ug gitabonan kami sa landong sa kamatayon.

That thou shouldst have crushed us down in the place of wild dogs, And covered us over with a deadly shadow.

20 Kung among nalimtan ang ngalan sa among Dios o nagbayaw sa among mga kamot sa diosdios,

If we had forgotten the Name of our God, And had spread forth our hands unto the GOD of the foreigner,

21 Dili ba makita man kini sa Dios? Kay nasayod siya sa gitago sa kasingkasing.

Would not, God, have searched into this, Seeing that, he, knoweth the secrets of the heart?

22 Sa pagkatinuod, alang kanimo nabutang kami sa kamatayon sa tibuok adlaw; sama kami sa karnero nga ihawonon.

Surely, for thy sake, have we been slain all the day, We have been accounted as sheep for slaughter.

23 Pagmata, nganong natulog ka man, Ginoo? Barog, ayaw kami isalikway kanunay.

Awake thou! wherefore shouldst thou sleep, O Lord? Bestir thee! do not reject us altogether!

24 Nganong gitago mo man ang imong panagway ug gikalimtan ang among kasakit ug ang among pagkadinaugdaog?

Wherefore shouldst thou hide, thy face? Shouldst forget our humiliation and our oppression?

25 Kay kami natunaw ug nahimong abog; ug ang among mga lawas nasagol sa yuta.

For our soul, sinketh down to the dust, Our body, cleaveth to the earth.

26 Tindog ug tubsa kami alang sa imong matinud-nong kasabotan.

Arise to our help, And ransom us, because of thine own lovingkindness.