< Job 6 >
1 Unya mitubag si Job ug miingon,
Saa tog Job til Orde og svarede:
2 “Kung matimbang pa lamang unta ang akong pag-agulo; kung ang tanan kong kagul-anan mapahimutang pa sa timbangan!
Gid man vejed min Harme og vejed min Ulykke mod den!
3 Kay karon mas bug-at pa kini kay sa balas sa kadagatan. Mao kana ang hinungdan nga sakit ang akong mga pulong.
Thi tungere er den end Havets Sand, derfor talte jeg over mig!
4 Kay ang pana sa Makagagahom mitaop man kanako, miinom sa hilo ang akong espiritu; ang kalisang sa Dios naglaray sa pagpakigbatok kanako.
Thi i mig sidder den Almægtiges Pile, min Aand inddrikker deres Gift; Rædsler fra Gud forvirrer mig.
5 Magabahihi ba sa kaguol ang ihalas nga asno kung siya aduna pay sagbot? O magaunga ba ang baka kung siya may kumpay?
Skriger et Vildæsel midt i Græsset, brøler en Okse ved sit Foder?
6 Makaon ba ang walay lami nga pagkaon kung walay asin? O aduna bay lami ang puti sa itlog?
Spiser man ferskt uden Salt, smager mon Æggehvide godt?
7 Nagdumili ako sa paghikap niini; sama sila sa kalan-on nga luod alang kanako.
Min Sjæl vil ej røre derved, de Ting er som Lugt af en Løve.
8 O, maangkon ko unta ang akong gipangayo; O, nga tumanon unta sa Dios ang butang nga akong gipangandoy:
Ak, blev mit Ønske dog opfyldt, Gud give mig det, som jeg haaber;
9 nga makapahimuot unta kini sa Dios ang pagdugmok kanako, nga buhian unta niya ang iyang kamot ug putlon ako niining kinabuhia!
vilde Gud dog knuse mig, række Haanden ud og skære mig fra,
10 Nga mao na unta kini ang akong ganti—bisan paman kung maglipay ako sa kasakit nga dili mawala: nga wala ko ilimod ang mga pulong sa Balaang Pinili.
saa vilde det være min Trøst — jeg hopped af Glæde trods skaanselsløs Kval at jeg ikke har nægtet den Helliges Ord.
11 Unsa ba ang akong kusog, nga ako magapaabot man? Unsa ba ang akong kataposan, nga ako magpakabuhi pa man?
Hvad er min Kraft, at jeg skal holde ud, min Udgang, at jeg skal være taalmodig?
12 Ang kusog ba sa mga bato ang akong kusog? O binuhat ba sa tumbaga ang akong unod?
Er da min Kraft som Stenens, er da mit Legeme Kobber?
13 Dili ba tinuod man kini nga wala akoy ikatabang sa akong kaugalingon, ug ang kaalam gipapahawa na kanako?
Ak, for mig er der ingen Hjælp, hver Udvej lukker sig for mig.
14 Ngadto sa tawo nga hapit nang maluya, ang pagkamatinud-anon kinahanglan ipakita sa iyang higala; bisan paman kaniya nga mibiya sa kahadlok sa Makagagahom.
Den, der nægter sin Næste Godhed, han bryder med den Almægtiges Frygt.
15 Apan ang akong kaigsoonan nagluib kanako ingon nga ugang sapa, sama sa tubig sa kasapaan nga molabay lamang kadali,
Mine Brødre sveg mig som en Bæk, som Strømme, hvis Vand svandt bort,
16 nga miitom tungod sa yelo nga mitabon kanila, ug tungod sa niyebe nga nagtago niini.
de, der var grumset af os, og som Sneen gemte sig i,
17 Sa pagkatunaw niini, mangawala sila; sa dihang ting-init, mangatunaw sila sa ilang dapit.
men som svandt ved Solens Glød, tørredes sporløst ud i Hede;
18 Ang mga magbabaklay nga nanglakaw sa ilang dalan misimang alang sa tubig; nangasaag sila didto sa mamingaw nga yuta ug unya nangalaglag.
Karavaner bøjer af fra Vejen, drager op i Ørkenen og gaar til Grunde;
19 Ang mga magbabaklay nga gikan sa Tema mingtan-aw didto, samtang ang kapundokan sa Seba naglaom kanila.
Temas Karavaner spejder, Sabas Rejsetog haaber paa dem,
20 Nasubo sila tungod kay naglaom sila nga makakita ug tubig. Miadto sila didto, apan nalimbongan sila.
men de beskæmmes i deres Tillid, de kommer derhen og skuffes!
21 Kay karon kamong mga higala wala nay pulos alang kanako; nakakita kamo sa akong makalilisang nga kahimtang ug nangahadlok.
Ja, slige Strømme er I mig nu, Rædselen saa I og grebes af Skræk!
22 Nag-ingon ba ako kaninyo, 'Hatagi ako ug usa ka butang?' O, 'Hatagi ako ug gasa gikan sa inyong bahandi?'
Har jeg mon sagt: »Giv mig Gaver, løs mig med eders Velstand,
23 O, 'Luwasa ako gikan sa kamot sa akong mga kaaway?' O, 'Bawia ako gikan sa kamot sa mga nagdaogdaog kanako?'
red mig af Fjendens Haand, køb mig fri fra Voldsmænds Haand!«
24 Tudloi ako, ug pagagunitan ko ang akong kalinaw; pasabta ako kung asa ako nasayop.
Lær mig, saa vil jeg tie, vis mig, hvor jeg har fejlet!
25 Pagkasakit gayod sa matuod nga mga pulong! Apan ang inyong pagbadlong, unsay gibadlong niana kanako?
Redelig Tale, se, den gør Indtryk; men eders Revselse, hvad er den værd?
26 Naglaraw ba kamo nga dili tagdon ang akong mga pulong, ang pagtagad sama sa hangin sa mga pulong sa tawong nawad-an ug paglaom?
Er det jer Hensigt at revse Ord? Den fortvivledes Ord er dog Mundsvejr!
27 Tinuod, giripahan ninyo ang mga batang ilo, ug mibaligya sa inyong mga higala sama sa nagpatigayon.
Selv om en faderløs kasted I Lod og købslog om eders Ven.
28 Busa karon, tan-awa intawon ako, kay sigurado gayod nga dili ako mamakak diha sa inyong atubangan.
Men vilde I nu dog se paa mig! Mon jeg lyver jer op i Ansigtet?
29 Hunong na, nagpakiluoy ako kaninyo; wad-a ang inyong pagkadili-makatarunganon; Sa pagkatinuod, hunonga na, kay ang akong tinguha matarong.
Vend jer hid, lad der ikke ske Uret, vend jer, thi end har jeg Ret!
30 Aduna bay daotan sa akong dila? Dili ba ang akong baba makaila man sa malaw-ay nga mga butang?
Er der Uret paa min Tunge, eller skelner min Gane ej, hvad der er ondt?