Job 26
1 Unya mitubag si Job ug miingon,
And Job answereth and saith: —
2 “Giunsa nimo pagtabang kadtong tawo nga walay gahom! Giunsa nimo pagluwas ang bukton nga walay kusog!
What — thou hast helped the powerless, Saved an arm not strong!
3 Giunsa man nimo pagtambag kadtong walay kaalam ug pagpahibalo kaniya sa maayong kahibalo!
What — thou hast given counsel to the unwise, And wise plans in abundance made known.
4 Kang kinsa man nga panabang ang mga pulong nga imong gipanulti? Kang kinsa man nga espiritu ang migawas gikan kanimo?
With whom hast thou declared words? And whose breath came forth from thee?
5 Nagkurog ang patay ilawom sa katubigan, ug kadtong nagpuyo uban kanila.
The Rephaim are formed, Beneath the waters, also their inhabitants.
Naked [is] Sheol over-against Him, And there is no covering to destruction. (Sheol h7585)
7 Giinat niya ang amihan ibabaw sa kawanangan ug gisab-it ang kalibotan sa wala.
Stretching out the north over desolation, Hanging the earth upon nothing,
8 Gibugkos niya ang katubigan sa iyang baga nga mga panganod, apan ang mga panganod wala magisi diha kanila.
Binding up the waters in His thick clouds, And the cloud is not rent under them.
9 Gitabonan niya ang panagway sa bulan ug gipakatag ang iyang mga panganod niini.
Taking hold of the face of the throne, Spreading over it His cloud.
10 Gikulit niya ang lingin nga utlanan ibabaw sa katubigan sama sa linya taliwala sa kahayag ug kangitngit.
A limit He hath placed on the waters, Unto the boundary of light with darkness.
11 Ang mga haligi sa langit magkurog ug nahibulong sa iyang pagbadlong.
Pillars of the heavens do tremble, And they wonder because of His rebuke.
12 Gipahunong niya ang dagat sa iyang gahom; pinaagi sa iyang panabot gigupok niya si Rahab.
By His power He hath quieted the sea, And by His understanding smitten the proud.
13 Pinaagi sa iyang gininhawa, gihawanan niya ang kalangitan sa bagyo; ang kalangitan nahawanan sa bagyo; nitusok ang iyang kamot sa mikagiw nga bitin.
By His Spirit the heavens He beautified, Formed hath His hand the fleeing serpent.
14 Tan-awa, kini tipik lamang sa iyang mga pamaagi; unsa kagamay sa hunghong nga madungog nato kaniya! Kinsa man ang makasabot sa dalugdog sa iyang gahom?”
Lo, these [are] the borders of His way, And how little a matter is heard of Him, And the thunder of His might Who doth understand?
