Job 18
1 Unya si Bildad nga taga-Shua mitubag ug miingon,
Then responded Bildad the Shuhite, and said: —
2 “Kanus-a ka ba moundang sa imong pagsulti? Pagpakabana, ug pagkahuman mosulti kami.
How long will ye make a perversion of words? Ye should understand, and, afterwards, we could speak.
3 Nganong giisip man kami ingon nga mga mananap; nganong nahimo na man kaming mga hungog sa imong panan-aw?
Wherefore are we accounted like beasts? or appear stupid, in thine eyes?
4 Ikaw nga misakit sa imong kaugalingon diha sa imong kasuko, kinahanglan ba nga isalikway ang kalibotan alang kanimo o angay bang balhinon ang mga bato gikan sa ilang mga nahimutangan?
One tearing in pieces his own soul in his anger, —For thy sake, shall the earth be forsaken? or the rock be moved out of its place?
5 Tinuod gayod, mapalong ang suga sa tawong daotan; ang agipo sa iyang kalayo dili na modan-ag.
Even the light of the lawless, shall go out, —Neither shall shine the flame of his fire;
6 Mongitngit ang suga sa iyang tolda; mapalong ang lampara sa iyang ibabaw.
The light, hath darkened in his tent, Yea, his lamp above him, goeth out;
7 Ang mga lakang sa iyang pagkamakusganon mamahimong hamubo; ang iyang kaugalingong laraw mopatumba kaniya.
The steppings of his strength are hemmed in, and his own counsel casteth him down;
8 Kay malit-ag ang iyang mga tiil ngadto sa usa ka pukot; magalakaw siya padulong sa bung-aw.
For he is thrust into a net by his own feet, and, upon a trap, he marcheth;
9 Ang lit-ag mokupot kaniya sa tikod; ang bitik mogapos kaniya.
There catcheth him—by the heel—a gin, there holdeth him fast—a noose:
10 Anaay higot nga giandam sa yuta alang kaniya; ug alang kaniya ang lit-ag sa dalan.
Concealed in the ground is a cord for him, —and a snare for him, on the path.
11 Ang kalisang magpahadlok kaniya sa bisan asang bahin; dakpon nila siya diha sa iyang mga tikod.
Round about, terrors have startled him, and have driven him to his feet.
12 Ang iyang kadato mamahimong kagutom, ug ang katalagman giandam na sa iyang kilid.
Let his strength be famished, and, calamity, be ready at his side;
13 Ang mga bahin sa iyang lawas pagalamyon; tinuod gayod, ang kamagulangan sa kamatayon magalamoy sa iyang mga bahin.
Let it devour the members of his body, Let the firstborn of death devour his members;
14 Langkaton siya gikan sa luwas niyang tolda ug gipalakaw paingon sa hari sa mga kalisang.
Uprooted, out of his tent, be his confidence, and let it drive him down to the king of terrors;
15 Ang ubang mga tawo magpuyo na sa iyang tolda human nila masabwagi ug asupre sa iyang pinuy-anan.
There shall dwell in his tent, what is naught-of-his, Let brimstone be strewed over his dwelling;
16 Mangauga ang iyang mga ugat sa ilalom; pagaputlon ang iyang sanga sa ibabaw.
Beneath, let his roots be dried up, and, above, be cut off his branch;
17 Ang iyang handumanan mangahanaw ibabaw sa kalibotan; mangapapas na ang iyang ngalan sa mga kadalanan.
His memorial, have perished out of the land, and let him have no name over the face of the open field;
18 Papahawaon siya gikan sa kahayag ngadto sa kangitngit ug abugon niining kalibotana.
Let them thrust him out of light into darkness, Yea, out of the world, let them chase him;
19 Dili siya makabaton ug anak nga lalaki o mga apo nga lalaki taliwala sa iyang katawhan, ni adunay mahibiling banay sa iyang gipuy-an.
Let him have neither scion nor seed among his people, neither any survivor in his place of sojourn:
20 Kadtong nagpuyo sa kasadpan mangahadlok sa mahitabo kaniya sa umaabot nga adlaw; kadtong nagpuyo sa sidlakan mangalisang pinaagi niini.
Over his day, have they been astounded who come behind, and, them who are in advance, a shudder hath seized.
21 Tinuod gayod nga mao kana ang pinuy-anan sa mga tawong dili matarong, ang mga dapit niadtong wala masayod sa Dios.
Surely, these, are the dwellings of him that is perverse, and, this, is the place of him that knoweth not GOD.
