1 Samuel 9
1 Adunay tawo nga gikan sa Benjamin, usa ka ilado nga tawo. Ginganlan siyag Kis ang anak nga lalaki Abiel nga anak nga lalaki ni Zeror, ang anak nga lalaki ni Becorat, ang anak nga lalaki ni Aphia, nga anak sa Benjaminhon.
Now there was a man of Benjamin, whose name was Kish the son of Abiel, the son of Zeror, the son of Becorath, the son of Aphiah, the son of a Benjamite, a mighty man of valour.
2 Aduna siyay anak nga lalaki nga ginganlan ug Saul, usa ka ambongan nga batan-on. Wala gayoy tawo sa katawhan sa Israel nga mas ambongan pa kay kaniya. Tungod sa iyang kataas ang mga tawo tupong lamang sa iyang abaga.
He had a son whose name was Saul, an impressive young man; and there was not amongst the children of Israel a more handsome person than he. From his shoulders and upward he was taller than any of the people.
3 Karon nawala ang mga asno ni Kis nga amahan ni Saul. Busa miingon si Kis kang Saul nga iyang anak, “Ubana ang usa sa mga sulugoon; barog ug lakaw pangitaa ang mga asno.'
The donkeys of Kish, Saul’s father, were lost. Kish said to Saul his son, “Now take one of the servants with you, and arise, go look for the donkeys.”
4 Busa si Saul miagi sa kabungtoran sa Efraim latas sa yuta sa Salisa, apan wala nila sila makaplagi didto. Unya nangagi sila sa yuta sa Saalim, apan wala usab sila didto. Unya milabay sila sa yuta sa mga Benjaminhon, apan wala nila kini makaplagi.
He passed through the hill country of Ephraim, and passed through the land of Shalishah, but they didn’t find them. Then they passed through the land of Shaalim, and they weren’t there. Then he passed through the land of the Benjamites, but they didn’t find them.
5 Pag-abot nila sa yuta sa Zup, miingon si Saul sa sulugoon nga iyang kauban, “Duol ngari, mamauli na kita, o tingali ang akong amahan wala na magpakabana sa mga asno ug mabalaka na hinuon kanato.”
When they had come to the land of Zuph, Saul said to his servant who was with him, “Come! Let’s return, lest my father stop caring about the donkeys and be anxious for us.”
6 Apan ang sulugoon miingon kaniya, “Paminaw, adunay usa ka tawo sa Dios dinhi niining siyudara. Usa siya ka tinahod nga tawo; ang tanang butang nga iyang isulti mahitabo gayod. Mangadto kita didto; tingali ug makatudlo siya kanato kung asang dalana ang angay natong adtoan sa atong panaw.”
The servant said to him, “Behold now, there is a man of God in this city, and he is a man who is held in honour. All that he says surely happens. Now let’s go there. Perhaps he can tell us which way to go.”
7 Unya miingon si Saul sa iyang sulugoon, “Apan kung mangadto kita, unsay atong madala sa tawo? Kay ang tinapay nga anaa sa atong sudlanan nahurot na, ug wala na kitay gasa nga madala ngadto sa tawo sa Dios. Unsa bay ania kanato?”
Then Saul said to his servant, “But behold, if we go, what should we bring the man? For the bread is spent in our sacks, and there is not a present to bring to the man of God. What do we have?”
8 Mitubag ang sulugoon kang Saul ug miingon, “Ania, aduna akoy dala nga 1/4 nga shekel sa plata nga igahatag ko sa tawo sa Dios, aron masultihan kita niya sa angay natong adtoan.”
The servant answered Saul again and said, “Behold, I have in my hand the fourth part of a shekel of silver. I will give that to the man of God, to tell us our way.”
9 (Kaniadto sa Israel, kung ang tawo magpakisayod sa kahibalo sa kabubut-on sa Dios, mosulti siya, “Dali, mangadto kita sa mananagna.” Kay karong panahona ang propeta gitawag kanhi ug mananagna.)
(In earlier times in Israel, when a man went to enquire of God, he said, “Come! Let’s go to the seer;” for he who is now called a prophet was before called a seer.)
10 Unya miingon si Saul sa iyang sulugoon, “Maayo kana. Dali, mangadto na kita.” Busa nangadto sila sa siyudad kung diin nahimutang ang tawo sa Dios.
Then Saul said to his servant, “Well said. Come! Let’s go.” So they went to the city where the man of God was.
11 Sa pagtungas nila sa bungtod paingon sa siyudad, nakakita sila ug mga dalaga nga nanggawas aron sa pagkalos ug tubig; si Saul ug ang iyang sulugoon miingon kanila, “Ania ba dinhi ang mananagna?”
As they went up the ascent to the city, they found young maidens going out to draw water, and said to them, “Is the seer here?”
12 Mitubag sila, ug miingon, “Ania siya; tan-awa, nag-una lamang siya kaninyo. Pagdali, kay moadto siya sa siyudad karong adlawa, tungod kay karong adlawa maghalad ang katawhan didto sa hataas nga dapit.
They answered them and said, “He is. Behold, he is before you. Hurry now, for he has come today into the city; for the people have a sacrifice today in the high place.
13 Kung makasulod na kamo sa siyudad makaplagan ninyo siya, sa dili pa siya motungas ngadto sa hataas nga dapit aron mokaon. Ang katawhan dili usab mangaon hangtod dili siya moabot, tungod kay siya ang mopanalangin sa mga halad; pagkahuman niana ang mga dinapit mangaon. Tungas kamo karon, kay makaplagan dayon ninyo siya.”
As soon as you have come into the city, you will immediately find him before he goes up to the high place to eat; for the people will not eat until he comes, because he blesses the sacrifice. Afterwards those who are invited eat. Now therefore go up; for at this time you will find him.”
14 Busa mitungas sila sa siyudad. Samtang pasulod na sila sa siyudad, nakita nila si Samuel nga nagpadulong kanila, aron motungas sa hataas nga dapit.
They went up to the city. As they came within the city, behold, Samuel came out towards them to go up to the high place.
15 Karon, sa wala pa ang adlaw nga mahiabot si Saul, nagpadayag si Yahweh kang Samuel:
Now the LORD had revealed to Samuel a day before Saul came, saying,
16 “Ugma sa susama niining taknaa ipadala ko kanimo ang usa ka tawo nga gikan sa yuta ni Benjamin, ug pagadihogan mo siya sa pagkaprinsipe alang sa akong katawhan sa Israel. Luwason niya ang akong katawhan gikan sa kamot sa mga Filistihanon. Kay nagsud-ong ako sa akong katawhan nga adunay kalooy tungod kay ang ilang pagpakitabang miabot nganhi kanako.
“Tomorrow about this time I will send you a man out of the land of Benjamin, and you shall anoint him to be prince over my people Israel. He will save my people out of the hand of the Philistines; for I have looked upon my people, because their cry has come to me.”
17 Sa pagkakita ni Samuel kang Saul, si Yahweh miingon kaniya, “Ania na ang tawo nga gisulti ko kanimo! Siya mao ang mangulo sa akong katawhan.”
When Samuel saw Saul, the LORD said to him, “Behold, the man of whom I spoke to you! He will have authority over my people.”
18 Unya mipaduol si Saul ngadto kang Samuel sa may ganghaan ug miingon, “Sultihi ako, asa man ang balay sa mananagna?”
Then Saul approached Samuel in the gateway, and said, “Please tell me where the seer’s house is.”
19 Si Samuel mitubag kang Saul ug miingon, “Ako mao ang mananagna. Tungas uban kanako sa hataas nga dapit, kay karong adlawa mokaon ka uban kanako. Pagkabuntag ko na ikaw palakwon, ug isugilon ko kanimo ang tanang butang nga anaa sa imong hunahuna.
Samuel answered Saul and said, “I am the seer. Go up before me to the high place, for you are to eat with me today. In the morning I will let you go and will tell you all that is in your heart.
20 Mahitungod sa imong mga asno nga nangawala tulo na kaadlaw, ayaw na kabalaka alang kanila, kay nahikaplagan na sila. Ug alang kang kinsa ba ang tanang mga tinguha sa Israel? Dili ba kini alang man kanimo ug sa tibuok panimalay sa imong amahan?”
As for your donkeys who were lost three days ago, don’t set your mind on them, for they have been found. For whom does all Israel desire? Is it not you and all your father’s house?”
21 Mitubag si Saul ug miingon, “Dili ba usa man ako ka Benjaminhon, gikan sa labing gamay nga tribo sa Israel? Dili ba ang akong banay mao man ang labing ubos sa tibuok kabanayan sa tribo ni Benjamin? Nan nganong nagsulti ka man kanako sa ingon niining paagiha?”
Saul answered, “Am I not a Benjamite, of the smallest of the tribes of Israel? And my family the least of all the families of the tribe of Benjamin? Why then do you speak to me like this?”
22 Busa gikuyog ni Samuel si Saul ug ang iyang sulugoon, gipasulod sila didto sa kan-anan, ug gipalingkod sa pinasidunggang bahin sa mga dinapit, diin anaa sa mga 30 ka mga tawo.
Samuel took Saul and his servant and brought them into the guest room, and made them sit in the best place amongst those who were invited, who were about thirty persons.
23 Miingon si Samuel sa tigluto, “Dad-a ang bahin nga gihatag ko kanimo, nga akong gisulti kanimo, 'Ilahi kini.'”
Samuel said to the cook, “Bring the portion which I gave you, of which I said to you, ‘Set it aside.’”
24 Busa gikuha sa tigluto ang tibuok paa nga gibayaw sa paghalad ug ang anaa niini, ug gibutang kini atubangan ni Saul. Unya miingon si Samuel, “Tan-awa kung unsa ang gitagana alang kanimo. Kaona kini, tungod kay gitipigan kini hangtod sa gitakdang panahon alang kanimo. Kay sa pagkakaron makasulti ka, 'Ako mao ang nagdapit sa katawhan.”' Busa si Saul mikaon uban kang Samuel nianang adlawa.
The cook took up the thigh, and that which was on it, and set it before Saul. Samuel said, “Behold, that which has been reserved! Set it before yourself and eat; because it has been kept for you for the appointed time, for I said, ‘I have invited the people.’” So Saul ate with Samuel that day.
25 Sa paglugsong nila gikan sa hataas nga dapit padulong sa siyudad, nakigsulti si Samuel kang Saul didto sa atop.
When they had come down from the high place into the city, he talked with Saul on the housetop.
26 Unya sa pagkakaadlawon, gitawag ni Samuel si Saul didto sa atop ug miingon, “Bangon na, kay palakton ko na ikaw.” Busa mibangon si Saul, ug nanggawas sila ni Samuel didto sa dalan.
They arose early; and about daybreak, Samuel called to Saul on the housetop, saying, “Get up, that I may send you away.” Saul arose, and they both went outside, he and Samuel, together.
27 Samtang nagpadulong sila sa kinatumoyan sa siyudad, miingon si Samuel kang Saul, “Sultihi ang imong sulugoon nga mag-una kanato”— ug miuna siya—”apan kinahanglan nga magpabilin ka una dinhi sa makadiyot, aron nga akong mapahibalo ang mensahe sa Dios alang kanimo.”
As they were going down at the end of the city, Samuel said to Saul, “Tell the servant to go on ahead of us.” He went ahead, then Samuel said, “But stand still first, that I may cause you to hear God’s message.”
