Псалми 44
1 За първия певец. Поучение за Кореевите синове. Боже с ушите си сме чули, нашите бащи са ни разказвали, Какво дело си извършил в техните дни, в древните времена.
Narinig ng aming mga tainga, O Diyos, ang sinabi ng aming mga ninuno sa amin tungkol sa ginawa mo sa kanilang mga araw, noong unang panahon.
2 Ти си изгорил с ръката Си народите, а тях си насадил; Съкрушил си племена, а тях си разпространил.
Pinalayas mo ang mga bansa gamit ang iyong kamay, pero itinanim mo ang aming bayan; pinahirapan mo ang mga tao, pero ikinalat mo ang aming bayan sa buong lupain.
3 Защото не завладяха земята със своя меч, Нито тяхната мишца ги спаси, Но Твоята десница и Твоята мишца, и светлостта на Твоето лице, Защото Твоето благоволение беше към тях.
Dahil hindi nila nakuha ang lupain para maging ari-arian nila sa pamamagitan ng sarili nilang espada; ni ang kanilang sandata ang nagligtas sa kanila; kundi ang iyong kanang kamay, ang iyong bisig at ang ningning ng iyong mukha, dahil sinang-ayunan mo (sila)
4 Ти си Цар мой, Боже; Заповядай да стават победи за Якова.
O Diyos, ikaw ang aking hari; pamahalaan mo ang tagumpay para kay Jacob.
5 Чрез Тебе ще повалим неприятелите си; Чрез Твоето име ще стъпчем ония, които се повдигат против нас.
Sa pamamagitan mo, ibabagsak namin ang aming mga kalaban; sa pamamagitan ng iyong pangalan, tatapakan namin silang mga tumitindig laban sa amin.
6 Защото няма да уповавам на лъка си, Нито ще ме избави мечът ми.
Dahil hindi ako nagtitiwala sa aking pana, ni sa aking espada na ililigtas ako.
7 Защото Ти си ни избавил от противниците ни, И посрамил си ония, които ни мразят.
Pero iniligtas mo kami mula sa aming mga kalaban at inilagay sa kahihiyan ang mga napopoot sa amin.
8 С Бога ще се хвалим всеки ден, И името Ти ще славословим до века. (Села)
Ang Diyos ang aming ipinagmamalaki buong araw, at magpapasalamat kami sa iyong pangalan magpakailanman. (Selah)
9 Но сега Ти си ни отхвърлил и посрамил, И не излизат вече с нашите войски.
Pero ngayon, kami ay iyong itinapon, at dinala kami sa kahihiyan, at hindi mo na sinasamahan ang aming mga hukbo.
10 Правиш ни да се върнем назад пред противника; И мразещите ни обират ни за себе си.
Pinaatras mo kami mula sa aming kalaban; at ang mga napopoot sa amin ay kinamkam ang yaman para sa kanilang mga sarili.
11 Предал си ни като овци за ядене, И разпръснал си ни между народите.
Ginawa mo kaming tulad ng tupa na nakalaan para kainin at ikinalat kami sa mga bansa.
12 Продал си Своите люде за нищо. И не си спечелил от цената им.
Ipinagbili mo ang iyong bayan para sa wala; hindi mo napalago ang iyong kayamanan sa paggawa nito.
13 Правиш ни за укор на съседите ни, За присмех и поругание на ония, които са около нас.
Ginagawa mo kaming katawa-tawa sa aming mga kapwa, hinamak at kinutya kami ng mga taong nakapaligid sa amin.
14 Правиш ни за поговорка между народите, За кимване с глава между племената.
Ginagawa mo kaming isang panlalait sa kalagitnaan ng mga bansa, isang pag-iiling sa kalagitnaan ng mga tao.
15 Всеки ден позорът ми е пред мене, И срамът на лицето ми ме покрива,
Buong araw nasa harapan ko ang aking kasiraan, at nabalot ng kahihiyan ang aking mukha
16 Поради гласа на онзи, който укорява и хули, Поради неприятеля, и отмъстителя.
dahil sa tinig niyang nanlalait at nanghahamak, dahil sa kaaway at naghihiganti.
17 Всичко това дойде върху нас; Обаче ние не Те забравихме, Нито станахме неверни на Твоя завет.
Lahat ng ito ay dumating sa amin, pero hindi ka namin kinalimutan o pinakitunguhan ng mali ang iyong tipan.
18 Сърцето ни не се върна назад, Нито се отклониха стъпките ни от Твоя път,
Hindi tumalikod ang aming mga puso; hindi lumayo ang aming mga hakbang mula sa iyong daan.
19 Макар Ти да си ни съкрушил в пусто място. И да си ни покрил с мрачна сянка.
Pero lubha mo pa rin kaming pinahirapan sa lugar ng mga aso at binalot kami ng anino ng kamatayan.
20 Ако сме забравили името на нашия Бог, Или сме прострели ръцете си към чужд Бог,
Kung nakalimot kami sa pangalan ng aming Diyos o nag-unat ng aming mga kamay sa hindi kilalang diyos,
21 То не ще ли Бог да издири това? Защото той знае тайните на сърцето.
hindi kaya ito sisiyasatin ng Diyos? Dahil nalalaman niya ang mga lihim ng puso.
22 Не! ние сме убивани заради Тебе цял ден, Считани сме като овци за клане,
Sa katunayan, para sa iyong kapakanan, kami ay pinapatay buong araw; itinuring kaming mga tupa para katayin.
23 Събуди се, Господи, защо спиш? Стани, не ни отхвърляй за винаги.
Gumising ka, bakit ka natutulog, Panginoon?
24 Защо криеш лицето Си, И забравяш неволята ни и угнетението ни?
Tumindig ka, huwag mo kaming ilayo ng tuluyan. Bakit mo tinatago ang iyong mukha at kinakalimutan ang aming paghihirap at kaapihan?
25 Защото душата ни е снишена до пръстта; Коремът ни е прилепен до земята.
Dahil natunaw kami sa alabok; ang aming mga katawan ay kumakapit sa lupa.
26 Стани да ни помогнеш, И Избави ни заради милосърдието Си.
Bumangon ka para sa aming tulong at tubusin kami alang-alang sa iyong katapatan sa tipan.
