Псалми 102

1 Молитва на скърбящия, когато тъжи и излива жалбата си пред Господа. Господи, послушай молитвата ми, И викът ми нека стигне до Тебе.

Dinggin mo ang dalangin ko, Oh Panginoon, at dumating nawa ang daing ko sa iyo.

2 Не скривай лицето Си от мене; В деня на утеснението ми приклони ухото Си към мене; В деня, когато Те призова, послушай ме незабавно.

Huwag mong ikubli ang mukha mo sa akin sa kaarawan ng aking kahirapan: ikiling mo ang iyong pakinig sa akin; sa araw na ako'y tumawag, ay sagutin mo akong madali.

3 Защото дните ми изчезват като дим, И костите ми изгарят като огнище.

Sapagka't ang mga kaarawan ko'y nangapapawi na parang usok, at ang mga buto ko'y nangasusunog na parang panggatong.

4 Поразено е сърцето ми и изсъхнало като трева, Защото забравям да ям хляба си.

Ang puso ko'y nasaktan na parang damo, at natuyo; sapagka't nalimutan kong kanin ang aking tinapay.

5 Поради гласа на охкането ми Костите ми се прилепват за кожата ми.

Dahil sa tinig ng aking daing ang mga buto ko'y nagsisidikit sa aking laman.

6 Приличам на пеликан в пустиня, Станал съм като бухал в развалини.

Ako'y parang pelikano sa ilang; ako'y naging parang kuwago sa kaparangan.

7 Лишен от сън станал съм като врабче Усамотено на къщния покрив.

Ako'y umaabang, at ako'y naging parang maya na nagiisa sa bubungan.

8 Всеки ден ме укоряват неприятелите ми; Ония, които свирепеят против мене проклинат с името ми.

Dinudusta ako ng aking mga kaaway buong araw; silang nangauulol laban sa akin ay nagsisisumpa sa akin.

9 Защото ядох пепел като хляб, И смесих питието си със сълзи,

Sapagka't kinain ko ang mga abo na parang tinapay, at hinaluan ko ang aking inumin ng iyak.

10 Поради негодуванието Ти и гнева Ти; Защото, като си ме дигнал, си ме отхвърлил

Dahil sa iyong galit at iyong poot: sapagka't ako'y iyong itinaas, at inihagis.

11 Дните ми са като уклонила се сянка по слънчев часовник, И аз изсъхвам като трева.

Ang aking mga kaarawan ay parang lilim na kumikiling; at ako'y natuyo na parang damo.

12 Но Ти, Господи, до века седиш Цар, И споменът Ти из род в род.

Nguni't ikaw, Oh Panginoon, ay mamamalagi magpakailan man; at ang alaala sa iyo ay sa lahat ng sali't saling lahi.

13 Ти ще станеш и ще се смилиш за Сион; Защото е време да му покажеш милост. Да! определеното време дойде.

Ikaw ay babangon at maaawa sa Sion: sapagka't kapanahunan ng pagkaawa sa kaniya, Oo, ang takdang panahon ay dumating.

14 Защото слугите Ти копнеят за камъните му, И милеят за пръстта му.

Sapagka't nililigaya ang iyong mga lingkod sa kaniyang mga bato, at nanghihinayang sa kaniyang alabok.

15 И тъй, народите ще се боят от името Господно, И всичките земни царе от славата Ти.

Sa gayo'y katatakutan ng mga bansa ang pangalan ng Panginoon. At ng lahat ng hari sa lupa ang iyong kaluwalhatian;

16 Защото Господ е съградил Сион, Той се е явил в славата Си,

Sapagka't itinayo ng Panginoon ang Sion, siya'y napakita sa kaniyang kaluwalhatian;

17 Той е погледнал благосклонно на молитвата на лишените, И не е презрял молбата им.

Kaniyang dininig ang dalangin ng tapon, at hindi hinamak ang kanilang dalangin.

18 Това ще се напише на за бъдещето поколение; И люде, които ще се създадат, ще хвалят Господа.

Ito'y isusulat na ukol sa lahing susunod: at ang bayang lalalangin ay pupuri sa Panginoon.

19 Защото Той надникна от Своята света височина, От небето Господ погледна на земята,

Sapagka't siya'y tumungo mula sa kaitaasan ng kaniyang santuario; tumingin ang Panginoon sa lupa mula sa langit;

20 За да чуе въздишките на затворените, Да освободи осъдените на смърт;

Upang dinggin ang buntong hininga ng bilanggo: upang kalagan yaong nangaitakdang patayin;

21 За да възвестят името на Господа в Сион, И хвалата Му в Ерусалим,

Upang maipahayag ng mga tao ang pangalan ng Panginoon sa Sion, at ang kaniyang kapurihan sa Jerusalem;

22 Когато се съберат заедно племената и царствата За да слугуват на Господа.

Nang ang mga bayan ay mapisan, at ang mga kaharian, upang maglingkod sa Panginoon.

23 Той намали силата ми всред пътя; Съкрати дните ми.

Kaniyang pinahina ang aking kalakasan sa daan; kaniyang pinaikli ang mga kaarawan ko.

24 Аз рекох: Да ме не грабнеш, Боже мой, в половината на дните ми;

Aking sinabi, Oh Dios ko, huwag mo akong kunin sa kalagitnaan ng aking mga kaarawan; ang mga taon mo'y lampas sa mga sali't saling lahi.

25 Отдавна Ти, Господи, си основал земята, И дело на твоите ръце са небесата.

Nang una ay inilagay mo ang patibayan ng lupa; at ang mga langit ay gawa ng iyong mga kamay.

26 Те ще изчезнат, а Ти ще пребъдваш; Да! Те всички ще овехтеят като дреха; Като облекло ще ги смениш, и ще бъдат изменени.

Sila'y uuwi sa wala, nguni't ikaw ay mananatili: Oo, silang lahat ay maluluma na parang bihisan; parang isang kasuutan na iyong mga papalitan, at sila'y mga mapapalitan:

27 Но Ти си същият, И Твоите години няма да се свършат.

Nguni't ikaw rin, at ang mga taon mo'y hindi magkakawakas.

28 Чадата на слугите Ти ще се установят, И потомството им ще се утвърди пред Тебе.

Ang mga anak ng iyong mga lingkod ay mangamamalagi, at ang kanilang binhi ay matatatag sa harap mo.