Йов 4
1 Тогава теманецът Елифаз проговаряйки рече:
Unya mitubag si Eliphaz nga Temanitanhon ug miingon,
2 Ако започнем да ти говорим, ще ти дотегне ли? Но кой може се въздържа да не говори?
Kung adunay mosulay sa pagpakigsulti kanimo, maguol ka ba? Apan si kinsa man ang makapugong kaniya sa pagsulti?
3 Ето, ти си научил мнозина, И немощни ръце си укрепил.
Tan-awa, daghan ang imong natudloan; gilig-on mo ang huyang nga mga kamot.
4 Твоите думи са заякчили колебаещия, И отслабнали колене си укрепил.
Ang imong mga pulong nagaagak niadtong nagakatumba, gibaskog mo ang mahuyang nga mga tuhod.
5 А сега това дойде на тебе, и ти е дотегнало; Допира те, и смутил си се.
Apan karon ang kasakitan midangat kanimo, ug naluya ka; mitandog kini kanimo, ug nasamok ka.
6 В страха ти от Бога не е ли твоето упование, И в правотата на пътищата ти твоята надежда?
Dili ba ang imong kahadlok sa Dios mao ang imong gisandigan? Dili ba ang pagkamatul-id sa imong mga dalan mao ang imong gilaoman?
7 Спомни си, моля, кой някога е погивал невинен, Или где са били изтребени праведните.
Hunahunaa kini, nagpakiluoy ako kanimo: kinsa ba ang nawagtang nga walay sala? O kanus-a ba gilaglag ang matarong nga tawo?
8 До колко съм аз видял, ония, които орат беззаконие, И сеят нечестие, това и жънат.
Sumala sa akong namatikdan, kadtong magdaro ug kasaypanan ug magpugas sa kasamok susama usab ang anihon.
9 Изтребват се от дишането на Бога, И от духането на ноздрите Му погиват.
Pinaagi sa gininhawa sa Dios nalaglag sila; pinaagi sa pag-ulbo sa iyang kasuko nangaut-ut sila.
10 Ревът на лъва и гласът на свирепия лъв замират, И зъбите на младите лъвове се изкъртват.
Ang pagngulob sa liyon, ang tingog sa mabangis nga liyon, ang bangkil sa mga gagmay nga liyon— nangapudpod.
11 Лъвът загива от нямане лов, И малките на лъвицата се разпръсват.
Ang tigulang nga liyon mamatay sa kakulangon sa tukbonon; ang mga anak sa baye nga liyon nagkatibulaag bisan asa.
12 Тайно достига до мене едно нещо, И ухото ми долови един шепот от него:
Karon ang usa ka butang gisugilon kanako sa tago ug ang akong igdulongog nakadawat sa hunghong mahitungod niini.
13 Всред мислите от нощните видения, Когато дълбок сън напада човеците,
Unya miabot ang mga panumdoman gikan sa mga panan-awon sa kagabhion, sa dihang nahinanok ang katawhan.
14 Ужас ме обзе, и трепет, И разтърси всичките ми кости;
Panahon kadto sa kagabhion sa dihang midangat kanako ang kakulba ug pagpangurog ug nakapauyog sa tanan kong kabukogan.
15 Тогава дух премина пред мене; Космите на тялото ми настръхнаха;
Unya ang espiritu milabay sa akong atubangan ug nanindog ang balahibo sa akong kalawasan.
16 Той застана, но не можах да позная образа му; Призрак се яви пред очите ми; В тишина чух тоя глас:
Nagpabilin nga mibarog ang espiritu, apan wala ako makakita sa panagway niini. Dihay anino nga anaa sa akong mga mata; adunay kahilom, ug nadungog ko ang tingog nga miingon,
17 Ще бъде ли смъртен човек праведен пред Бога? Ще бъде ли човека чист пред Създателя си?
“Molabaw ba ang pagkamatarong sa usa ka tawo kay sa Dios? Molabaw ba ang pagkaputli sa usa ka tawo kay sa iyang Magbubuhat?
18 Ето, Той не се доверява на слугите Си, И на ангелите Си намира недостатък,
Tan-awa, kung wala pa mosalig ang Dios sa iyang mga sulugoon; kung namasangil siya sa iyang mga anghel sa kahungog,
19 Колко повече в ония, които живеят в къщи от кал. Чиято основа е в пръстта, И които се смазват като че ли са молци!
unsa nalang kaha katinuod kini alang niadtong nagpuyo sa mga balay nga lapok, kansang patukoranan anaa sa abog, nga nadugmok lang dayon una pa sa mga anay?
20 Между заранта и вечерта се събират, Без да усети някой загубват се за винаги.
Taliwala sa kabuntagon ug sa kagabhion gilaglag sila; mangawagtang sila sa walay kataposan nga walay makabantay kanila.
21 Величието, което е в тях, не се ли премахва? Умират и то без мъдрост.
Dili ba ang hikot sa ilang tolda pang-ibton diha kanila? Mangamatay sila; mangamatay sila nga walay kaalam.
