Йов 32
1 И така, тия трима човека престанаха да отговарят на Иова, защото беше праведен пред своите си очи.
Então aqueles três homens cessaram de responder a Jó, porque ele era justo em seus olhos.
2 Тогава пламна гневът на вузеца Елиу, син на Варахиила, от Арамовото семейство. Гневът му пламна против Иова, защото оправдаваше себе си наместо Бога
Porém se acendeu a ira de Eliú, filho de Baraquel, buzita, da família de Rão; contra Jó se acendeu sua ira, porque justificava mais a si mesmo que a Deus.
3 тоже против тримата му приятели пламна гневът му, защото бяха осъдили Иова без да му намерят отговор.
Também sua ira se acendeu contra seus três amigos, porque não achavam o que responder, ainda que tinham condenado a Jó.
4 А Елиу беше чакал да говори на Иова, защото другите бяха по-стари от него.
E Eliú tinha esperado a Jó naquela discussão, porque tinham mais idade que ele.
5 Но когато Елиу видя, че нямаше отговор в устата на тия трима мъже, гневът му пламна.
Porém quando Eliú viu que não havia resposta na boca daqueles três homens, sua ira se acendeu.
6 Тогава вузецът Елиу, син на Варахиила, в отговор рече: - Аз съм млад, а вие много стари; Затова се посвених, и не смеех да ви явя моето мнение.
Por isso Eliú, filho de Baraquel, buzita, respondeu, dizendo: Eu sou jovem e vós sois idosos; por isso fiquei receoso e tive medo de vos declarar minha opinião.
7 Аз рекох: Дните нека говорят, И многото години нека учат мъдрост.
Eu dizia: Os dias falem, e a multidão de anos ensine sabedoria.
8 Но има дух в човека; Вдъхновението на Всемогъщия го вразумява.
Certamente há espírito no ser humano, e a inspiração do Todo-Poderoso os faz entendedores.
9 Не че човеците са велики, за това ще са и мъдри, Нито че са стари, за това ще разбират правосъдието.
Não são [somente] os grandes que são sábios, nem [somente] os velhos entendem o juízo.
10 Прочее, казвам: Слушайте мене; Нека явя и аз мнението си.
Por isso eu digo: escutai-me; também eu declararei minha opinião.
11 Ето, чаках докато вие говорехте, Слушах разсъжденията ви, Когато търсехте какво да кажете;
Eis que eu aguardei vossas palavras, [e] dei ouvidos a vossas considerações, enquanto vós buscáveis argumentos.
12 Внимателно ви слушах, И ето, ни един от вас не убеди Иова, Нито отговори на думите му;
Eu prestei atenção a vós, porém eis que ninguém há de vós que possa convencer a Jó, [nem] que responda a suas palavras.
13 За да не речете: Ние намерихме мъдрост. Бог ще го свали, а не човек.
Portanto não digais: Encontramos a sabedoria; que Deus o derrote, [e] não o homem.
14 Понеже той не е отправил думите си против мене, То и аз няма да му отговоря според вашите речи.
Jó não dirigiu suas palavras a mim, nem eu lhe responderei com vossos dizeres.
15 Те се смайват, не отговарят вече, Не намират ни дума да кажат.
Estão pasmos, não respondem mais; faltam-lhes palavras.
16 А да чакам ли аз понеже те не говорят, - Понеже стоят и не отговарят вече?
Esperei, pois, porém [agora] não falam; porque já pararam, [e] não respondem mais.
17 Нека отговоря и аз от моя страна, Нека явя и аз мнението си.
Também eu responderei minha parte; também eu declararei minha opinião.
18 Защото съм пълен с думи; Духът в мене дълбоко ме притиска.
Porque estou cheio de palavras, e o espírito em meu ventre me obriga.
19 Ето коремът ми е като вино неотворено, Близо е да се разпукне като нови мехове.
Eis que meu ventre é como o vinho que não tem abertura; e que está a ponto de arrebentar como odres novos.
20 Ще проговоря, за да ми стане по-леко; Ще отворя устните си и ще отговоря.
Falarei, para que eu me alivie; abrirei meus lábios, e responderei.
21 Далеч от мене да гледам на лице, Или да полаская човека.
Não farei eu acepção de pessoas, nem usarei de títulos lisonjeiros para com o homem.
22 Защото не зная да лаская; Иначе Създателят ми би ме отмахнал веднага.
Pois não sei lisonjear; [caso contrário], meu Criador logo me removeria.
