< Йов 32 >

1 И така, тия трима човека престанаха да отговарят на Иова, защото беше праведен пред своите си очи.
آن سه دوست ایوب، دیگر به او جواب ندادند، چون ایوب بر بی‌گناهی خود پافشاری می‌کرد.
2 Тогава пламна гневът на вузеца Елиу, син на Варахиила, от Арамовото семейство. Гневът му пламна против Иова, защото оправдаваше себе си наместо Бога
شخصی به نام الیهو، پسر برکئیل بوزی، از طایفهٔ رام، که شاهد این گفتگو بود خشمگین شد، زیرا ایوب نمی‌خواست قبول کند که گناهکار است و خدا به حق او را مجازات کرده است.
3 тоже против тримата му приятели пламна гневът му, защото бяха осъдили Иова без да му намерят отговор.
او از آن سه رفیق ایوب نیز خشمگین بود، چون بدون اینکه پاسخ قانع کننده‌ای برای ایوب داشته باشند، او را محکوم می‌کردند.
4 А Елиу беше чакал да говори на Иова, защото другите бяха по-стари от него.
الیهو برای سخن گفتن با ایوب صبر کرده بود چون سایرین از او بزرگتر بودند.
5 Но когато Елиу видя, че нямаше отговор в устата на тия трима мъже, гневът му пламна.
اما وقتی که دید آنها دیگر جوابی ندارند، برآشفت.
6 Тогава вузецът Елиу, син на Варахиила, в отговор рече: - Аз съм млад, а вие много стари; Затова се посвених, и не смеех да ви явя моето мнение.
الیهو به سخن آمده چنین گفت: من جوانم و شما پیر. به همین علّت لب فرو بستم و جرأت نکردم عقیده‌ام را برای شما بیان کنم،
7 Аз рекох: Дните нека говорят, И многото години нека учат мъдрост.
زیرا گفته‌اند که پیران داناترند.
8 Но има дух в човека; Вдъхновението на Всемогъщия го вразумява.
ولی حکمت و دانایی فقط بستگی به سن و سال ندارد، بلکه آن روحی که در انسان قرار دارد و نفس خدای قادر مطلق است، به انسان حکمت می‌بخشد.
9 Не че човеците са велики, за това ще са и мъдри, Нито че са стари, за това ще разбират правосъдието.
10 Прочее, казвам: Слушайте мене; Нека явя и аз мнението си.
پس به من گوش بدهید و بگذارید عقیده‌ام را بیان کنم.
11 Ето, чаках докато вие говорехте, Слушах разсъжденията ви, Когато търсехте какво да кажете;
من در تمام این مدت صبر کردم و با دقت به سخنان و دلایل شما گوش دادم. هیچ‌کدام از شما نتوانستید پاسخ ایوب را بدهید و یا ثابت کنید که او گناهکار است.
12 Внимателно ви слушах, И ето, ни един от вас не убеди Иова, Нито отговори на думите му;
13 За да не речете: Ние намерихме мъдрост. Бог ще го свали, а не човек.
به من نگویید: «ایوب بسیار حکیم است. فقط خدا می‌تواند او را قانع کند.»
14 Понеже той не е отправил думите си против мене, То и аз няма да му отговоря според вашите речи.
اگر ایوب با من به مباحثه پرداخته بود، با این نوع منطق پاسخ او را نمی‌دادم!
15 Те се смайват, не отговарят вече, Не намират ни дума да кажат.
شما حیران نشسته‌اید و هیچ جوابی ندارید.
16 А да чакам ли аз понеже те не говорят, - Понеже стоят и не отговарят вече?
آیا حال که شما سکوت کرده‌اید من هم باید همچنان صبر کنم و ساکت بمانم؟
17 Нека отговоря и аз от моя страна, Нека явя и аз мнението си.
نه، من به سهم خود جواب می‌دهم.
18 Защото съм пълен с думи; Духът в мене дълбоко ме притиска.
حرفهای زیادی برای گفتن دارم و دیگر نمی‌توانم صبر کنم.
19 Ето коремът ми е като вино неотворено, Близо е да се разпукне като нови мехове.
مانند مشکی هستم که از شراب پر شده و نزدیک ترکیدن است.
20 Ще проговоря, за да ми стане по-леко; Ще отворя устните си и ще отговоря.
باید حرف بزنم تا راحت شوم. پس بگذارید من هم به سهم خود جواب بدهم.
21 Далеч от мене да гледам на лице, Или да полаская човека.
من قصد ندارم از کسی طرفداری کنم و سخنان تملق‌آمیز بگویم،
22 Защото не зная да лаская; Иначе Създателят ми би ме отмахнал веднага.
چون انسان چاپلوسی نیستم و گرنه خالقم مرا هلاک می‌کرد.

< Йов 32 >