Йов 21
1 Тогава Иов в отговор рече:
Job vastasi ja sanoi:
2 Слушайте внимателно говоренето ми, И с това ме утешавайте.
"Kuulkaa, kuulkaa minun sanojani ja suokaa minulle se lohdutus!
3 Потърпете ме, и аз ще говоря; А след като изговоря, присмивайте се.
Kärsikää minua, että saan puhua. Kun olen puhunut, pilkatkaa sitten.
4 За човека ли се оплаквам аз? А как да се не утесни духът ми?
Ihmisiäkö vastaan minä valitan? Tahi kuinka en kävisi kärsimättömäksi?
5 Погледнете на мене, и почудете се, И турете ръка на устата си.
Kääntykää minuun, niin tyrmistytte ja panette kätenne suullenne.
6 Само да си наумя тия въпроси ужасявам се, И трепет обзема снагата ми.
Kun käyn ajattelemaan, niin kauhistun, ja vavistus valtaa ruumiini:
7 Защо живеят нечестивите, Остаряват; даже стават и много силни.
Miksi jumalattomat saavat elää, vanheta, jopa voimassa vahvistua?
8 Чадата им се утвърждават заедно с тях пред лицето им, И внуците им пред очите им.
Heidän sukunsa on vankkana heidän edessään, heidän jälkeläisensä heidän silmäinsä alla.
9 Домовете им са свободни от страх; И Божията тояга не е върху тях.
Heidän kotinsa ovat rauhassa, kauhuista kaukana; ei satu heihin Jumalan vitsa.
10 Говедата им се гонят и не напразно; Юницата им се тели, и не помята.
Hänen sonninsa polkee eikä turhaan, hänen lehmänsä poikii eikä kesken.
11 Пущат чадата си като овце; И децата им скачат.
Poikansa he laskevat ulos niinkuin lammaslauman, heidän lapsensa hyppelevät leikiten.
12 Пеят при музиката на тъпанчето и арфата, И веселят се при звука на свирката.
He virittävät laulujaan vaskirummun ja kanteleen kaikuessa ja iloitsevat huilun soidessa.
He viettävät päivänsä onnessa, mutta äkkiä heidät säikähytetään alas tuonelaan. (Sheol h7585)
14 Все пак казват Богу: Оттегли се от нас, Защото не искаме да знаем пътищата Ти.
Ja kuitenkin he sanoivat Jumalalle: 'Mene pois meidän luotamme, sinun teistäsi emme tahdo tietää.
15 Що е Всемогъщият, та да Му служим? И какво се ползваме, като Го призоваваме?
Mikä on Kaikkivaltias, että häntä palvelisimme? Ja mitä hyötyä meillä on siitä, että häntä rukoilemme?'
16 Ето, щастието им не е в тяхна ръка; Далеч да бъде от мене мъдруването на нечестивите!
Katso, heidän onnensa ei ole heidän omassa kädessänsä. Jumalattomain neuvo olkoon minusta kaukana.
17 Колко често изгасва светилникът на нечестивите, И дохожда бедствието им върху тях! Бог им разпределя болезни в гнева Си.
Kuinkapa usein jumalattomain lamppu sammuu ja heidät yllättää heidän turmionsa? Kuinkapa usein hän jakelee arpaosat vihassansa?
18 Те са като плява пред вятъра, И като прах от плява, който вихрушката отвява.
Ovatko he niinkuin tuulen vietävät oljet, niinkuin akanat, jotka tuulispää tempaa mukaansa?
19 Думате, Бог пази наказанието на тяхното беззаконие за чадата им. По-добре нека въздаде на сами тях, за да го усещат;
Jumala muka säästää hänen lapsilleen hänen onnettomuutensa. Kostakoon hän hänelle itselleen, niin että hän sen tuntee.
20 Собствените им очи нека видят гибелта им, И сами те нека пият от гнева на Всемогъщия.
Nähköön hän perikatonsa omin silmin, juokoon itse Kaikkivaltiaan vihan.
21 Защото какво наслаждение от дома си има нечестивият след себе си, Когато се преполови числото на месеците му?
Sillä mitä hän välittää perheestänsä, jälkeensä jäävistä, kun hänen kuukausiensa luku on täysi!
22 Ще научи ли някой Бога на знание, Тъй като Той съди високите?
Onko opetettava ymmärrystä Jumalalle, hänelle, joka taivaallisetkin tuomitsee?
23 Един умира в пълно благополучие, Като е във всичко охолен и спокоен;
Toinen kuolee täydessä onnessansa, kaikessa rauhassa ja levossa;
24 Ребрата му са покрити с тлъстина, И костите му са напоени с мозък.
hänen astiansa ovat maitoa täynnä, ja hänen luunsa juotetaan ytimellä.
25 А друг умира в душевна горест, Като никога не е ял с весело сърце.
Toinen kuolee katkeralla mielellä, saamatta onnea maistaa.
26 Заедно лежат в пръстта, И червеи ги покриват.
Yhdessä he panevat maata multaan, ja madot peittävät heidät.
27 Ето, зная мислите ви И хитруванията ви за съсипването ми.
Katso, minä tunnen teidän ajatuksenne ja juonet, joilla mielitte sortaa minut.
28 Защото думате: Где е къщата на княза? И где е шатърът, гдето живееха нечестивите?
Kun sanotte: 'Missä on nyt mahtimiehen talo, missä maja, jossa jumalattomat asuivat?'
29 Не сте ли попитали минаващите през пътя? И не разбирате ли бележитите им примери,
niin ettekö ole kysyneet maita kulkeneilta? Ette voi kieltää, mitä he ovat todeksi nähneet,
30 Че нечестивият се пази за ден на погибел, И че в ден на гняв ще бъде закаран?
että paha säästetään onnettomuuden päivältä, vihan päivältä hänet saatetaan suojaan.
31 Кой ще изяви пред лицето му неговия път? И кой ще му въздаде за онова, което е сторил?
Kuka puhuu hänelle vasten kasvoja hänen vaelluksestaan, kuka kostaa hänelle, mitä hän on tehnyt?
32 Но и той ще бъде донесен в гроба, И ще пази над гробницата си.
Hänet saatetaan kalmistoon, ja hänen hautakumpuansa vaalitaan.
33 Буците на долината ще му бъдат леки; И всеки човек ще отиде подир него, Както безбройни са отишли преди него,
Kepeät ovat hänelle laakson turpeet. Kaikki ihmiset seuraavat hänen jäljessänsä, niinkuin epälukuiset ovat kulkeneet hänen edellänsä.
34 Как, прочее, ми давате празни утешения, Тъй като в отговорите ви остава само лъжа?
Kuinka tuotte minulle niin turhaa lohdutusta? Entä vastauksenne-niistä jää pelkkä petollisuus jäljelle."
