Йов 21
1 Тогава Иов в отговор рече:
Job vastasi ja sanoi:
2 Слушайте внимателно говоренето ми, И с това ме утешавайте.
Kuulkaat visusti minun puhettani, ja antakaat neuvoa teitänne.
3 Потърпете ме, и аз ще говоря; А след като изговоря, присмивайте се.
Kärsikäät minua, että minä myös puhuisin: ja kuin minä puhunut olen, pilkkaa sitte.
4 За човека ли се оплаквам аз? А как да се не утесни духът ми?
Puhunko minä ihmisen kanssa? miksi ei minun henkeni pitäisi tästä murehtiman?
5 Погледнете на мене, и почудете се, И турете ръка на устата си.
Katsokaat minun päälleni, ja hämmästykäät, ja pankaat kätenne suun eteen.
6 Само да си наумя тия въпроси ужасявам се, И трепет обзема снагата ми.
Koska minä sitä ajattelen, niin minä peljästyn, ja vavistus tulee minun lihani päälle.
7 Защо живеят нечестивите, Остаряват; даже стават и много силни.
Miksi jumalattomat elävät, tulevat vanhaksi ja lisääntyvät tavarassa?
8 Чадата им се утвърждават заедно с тях пред лицето им, И внуците им пред очите им.
Heidän siemenensä on pysyväinen heidän ympärillänsä, ja heidän sikiänsä ovat läsnä heitä.
9 Домовете им са свободни от страх; И Божията тояга не е върху тях.
Heidän huoneensa ovat vapaat pelvosta, ja Jumalan vitsa ei ole heidän päällänsä.
10 Говедата им се гонят и не напразно; Юницата им се тели, и не помята.
Heidän sonninsa päästetään, ja ei käy väärin, heidän lehmänsä poikivat, ja ei ole hedelmättömät.
11 Пущат чадата си като овце; И децата им скачат.
Heidän nuoret lapsensa käyvät ulos niinkuin lauma, ja heidän lapsensa hyppäävät.
12 Пеят при музиката на тъпанчето и арфата, И веселят се при звука на свирката.
He riemuitsevat trumpuilla ja kanteleilla, ja iloitsevat huiluilla.
He vanhenevat hyvissä päivissä, ja menevät silmänräpäyksessä helvettiin. (Sheol h7585)
14 Все пак казват Богу: Оттегли се от нас, Защото не искаме да знаем пътищата Ти.
Jotka sanovat Jumalalle: mene pois meidän tyköämme; sillä emme tahdo tietää sinun tietäs.
15 Що е Всемогъщият, та да Му служим? И какво се ползваме, като Го призоваваме?
Kuka on Kaikkivaltias, että meidän pitää häntä palveleman? eli mitä meidän siitä hyvää on, että me häntä rukoilemme?
16 Ето, щастието им не е в тяхна ръка; Далеч да бъде от мене мъдруването на нечестивите!
Mutta katso, heidän tavaransa ei ole heidän kädessänsä: jumalattomain neuvo pitää kaukana minusta oleman.
17 Колко често изгасва светилникът на нечестивите, И дохожда бедствието им върху тях! Бог им разпределя болезни в гнева Си.
Kuinka jumalattoman kynttilä sammuu, ja heidän kadotuksensa tulee heidän päällensä? Hänen pitää jakaman surkeutta vihassansa.
18 Те са като плява пред вятъра, И като прах от плява, който вихрушката отвява.
Heidän pitää oleman niinkuin korsi tuulessa, ja niinkuin akanat, jotka tuulispää vie salaisesti pois.
19 Думате, Бог пази наказанието на тяхното беззаконие за чадата им. По-добре нека въздаде на сами тях, за да го усещат;
Jumala säästää hänen onnettomuutensa hänen lapsillensa; koska hän maksaa hänelle, silloin hänen pitää tietämän.
20 Собствените им очи нека видят гибелта им, И сами те нека пият от гнева на Всемогъщия.
Hänen silmänsä pitää näkemän hänen kadotuksensa, ja Kaikkivaltiaan vihasta pitää hänen juoman.
21 Защото какво наслаждение от дома си има нечестивият след себе си, Когато се преполови числото на месеците му?
Sillä mitä hän tottelee hänen huonettansa hänen jälkeensä? Ja hänen kuukauttensa luku tuskin tulee puolillensa.
22 Ще научи ли някой Бога на знание, Тъй като Той съди високите?
Kuka tahtoo opettaa Jumalaa, joka korkiatkin tuomitsee?
23 Един умира в пълно благополучие, Като е във всичко охолен и спокоен;
Tämä kuolee vauraana ja terveenä, rikkaana ja onnellisena.
24 Ребрата му са покрити с тлъстина, И костите му са напоени с мозък.
Hänen piimäastiansa ovat täynnä rieskaa, ja hänen luunsa ovat täynnä ydintä.
25 А друг умира в душевна горест, Като никога не е ял с весело сърце.
Mutta toinen kuolee murheellisella mielellä, ja ei koskaan syönyt ilossa.
26 Заедно лежат в пръстта, И червеи ги покриват.
Ja he makaavat ynnä maassa, ja madot peittävät heidät.
27 Ето, зная мислите ви И хитруванията ви за съсипването ми.
Katso, minä tunnen teidän ajatuksenne ja teidän väärän aivoituksenne minua vastaan.
28 Защото думате: Где е къщата на княза? И где е шатърът, гдето живееха нечестивите?
Sillä te sanotte: kussa ruhtinaan huone on? ja kussa ovat majat, joissa jumalattomat asuiva?
29 Не сте ли попитали минаващите през пътя? И не разбирате ли бележитите им примери,
Ettekö ole tutkineet vaeltavaisilta? ja ettekö tiedä hänen merkkejänsä?
30 Че нечестивият се пази за ден на погибел, И че в ден на гняв ще бъде закаран?
Sillä paha säästetään kadotuksen päivään, ja hän pysyy hamaan vihan päivään asti.
31 Кой ще изяви пред лицето му неговия път? И кой ще му въздаде за онова, което е сторил?
Kuka sanoo hänen edessänsä hänen tiensä? ja kuka kostaa hänelle sen minkä hän tehnyt on?
32 Но и той ще бъде донесен в гроба, И ще пази над гробницата си.
Mutta hän viedään hautaan, ja täytyy joukossa pysyä.
33 Буците на долината ще му бъдат леки; И всеки човек ще отиде подир него, Както безбройни са отишли преди него,
Ojan multa kelpasi hänelle, ja kaikki ihmiset viedään hänen perässänsä; ja ne jotka ovat hänen edellänsä olleet, ovat epälukuiset.
34 Как, прочее, ми давате празни утешения, Тъй като в отговорите ви остава само лъжа?
Miksi te minua lohdutatte turhaan? ja teidän vastauksenne löydetään vääräksi.
