याकूब 1
1 अवं याकूब, ज़ै परमेशर ते प्रभु यीशु मसीहेरे दास आईं। अवं तैन 12 यहूदी गोत्रां केरे विश्वासी लोकन ज़ैना तितर बितर भोइतां सारे दुनियाई मां रातन, तैन जो नमस्कार लिखताईं।
Jakob, Guds og den Herres Jesu Kristi Tjener, hilser de tolv Stammer i Adspredelsen.
2 हे मेरे ढ्लाव ते बेइनव, ज़ैखन तुसन पुड़ अलग-अलग किसमां केरि अज़मैइशां एज्जन, त एस खुशारी गल समझ़ा,
Mine Brødre! agter det for idel Glæde, naar I stedes i mange Haande Prøvelser,
3 किजोकि तुस ज़ानतथ, तुश्शे विश्वासेरे परखे गाने सेइं इन साबत भोते, कि तुस हेजू तगर भी परमेशरे पुड़ भरोसो रखतथ, ते तुस मुशकलन सबरी सेइं झ़ल्लेले।
vidende, at eders Tros Prøve virker Udholdenhed;
4 पन मुशकलन मां सबर केरनि शिख्खा, कि तुस आत्मिकता मां मज़बूत ते सिद्ध भोते गाथ, ते तुसन मां कोन्ची रोड़ी गल्लरी घटी न भोए।
men Udholdenheden bør medføre fuldkommen Gerning, for at I kunne være fuldkomne og uden Brøst, saa I ikke staa tilbage i noget.
5 पन अगर तुसन मरां कोन्ची अक्लारी घटी भोए, त तै परमेशरे करां मग्गे, ज़ै बगैर दोष लेइतां सेब्भन खुशी सेइं देते, त मगने बाले दित्ती गाली।
Men dersom nogen af eder fattes Visdom, han bede derom til Gud, som giver alle gerne og uden Bebrejdelse, saa skal den gives ham.
6 पन विश्वासे सेइं मग्गे, ते शक न केरे। किजोकि शक केरनेबालो समुन्द्रेरी छ़ेल्ली केरो ज़ेरोए, ज़ैना हवाई सेइं च़ेलतिन ते उछ़ड़तिन।
Men han bede i Tro, uden at tvivle; thi den, som tvivler, ligner en Havets Bølge, der drives og kastes af Vinden.
7 एरो मैन्हु इन न समझ़े, कि मीं प्रभु करां किछ मैलेलू।
Ikke maa nemlig det Menneske mene, at han skal faa noget af Herren,
8 ई मैन्हु दूमन्नोए ते एपनी सैरी गल्लन मां चंचल आए।
en tvesindet Mand, som han er, ustadig paa alle sine Veje.
9 गरीब विश्वासी ढ्ला खुश भोए, किजोकि परमेशरे तैसेरी आदर कियोरीए।
Men den Broder, som er ringe, rose sig af sin Højhed,
10 ते धनी विश्वासी अपने घटिया हालती पुड़ खुश भोए, किजोकि घासेरे फूड़ोवेंरो ज़ेरो मिटी गातो।
den rige derimod af sin Ringhed; thi han skal forgaa som Græssets Blomst.
11 दिहाड़ो निसते बड़ी धुप पेतीए, ते घासे शुकाते, ते तैसेरू फूड़ोंव झ़ैड़ी गाते, ते तैसेरी शोभा गाती रहतीए; तेन्च़रे दौलतमन्द ढ्ला भी अपने कम्मन मां मैरी गानेन।
Thi Solen staar op med sin Hede og hentørrer Græsset, og dets Blomst falder af, og dens Skikkelses Ynde forsvinder; saaledes skal ogsaa den rige visne paa sine Veje.
12 धने तै मैन्हु, ज़ै अज़मैइशी मां मज़बूत रहते; किजोकि तै अपनो विश्वास साबत केरतां ज़िन्दगरू तैन इनाम हासिल केरेलो, ज़ेसेरो वादो प्रभुए तैन सेइं कियोरोए, ज़ैना तैस सेइं प्यार केरतन।
Salig den Mand, som holder Prøvelse ud; thi naar han har staaet Prøve, skal han faa Livets Krans, som Herren har forjættet dem, der elske ham.
13 ज़ैखन कोन्चेरी अज़मैइश भोए, त तै इन न ज़ोए, कि मेरी अज़मैइश परमेशरेरी तरफां भोतीए। न बुरी गल्लन सेइं परमेशरेरी अज़मैइश भोइ बटतीए, ते न तै बुरी गल्लन सेइं केन्चेरी अज़मैइश केरते।
Ingen sige, naar han fristes: „Jeg fristes af Gud”; thi Gud kan ikke fristes af det onde, og selv frister han ingen;
14 पन हर कोई अपने खुवैइशन मां खिचोइतां, ते फेसतां अज़मैइशी मां गाते।
men enhver fristes, naar han drages og lokkes af sin egen Begæring;
15 ते फिरी बुरू केरनेरी खुवैइशरो नितीजो ई भोते, कि मैन्हु बुरी चीज़ां केरतन, ते आखरी मां तैन हमेशारी सज़ा मैलतीए।
derefter, naar Begæringen har undfanget, føder den Synd, men naar Synden er fuldvoksen, føder den Død.
16 हे मेरे ट्लारे ढ्लाव ते बेइनव, धोखो न खाथ।
Farer ikke vild, mine elskede Brødre!
17 किजोकि हर रोड़ू वरदान, ते हर रोड़ू दान इश्शे बाजी परमेशरेरे तरफां आए, ज़ैनी सैरी लोआं (यानी दिहाड़ी चाँदनी, तारे) बनेइं। परमेशर हमेशा अक्कां ज़ेरो आए, तै छावरो ज़ेरो न बेदलो।
Al god Gave og al fuldkommen Gave er ovenfra og kommer ned fra Lysenes Fader, hos hvem der ikke er Forandring eller skiftende Skygge.
18 तैने अपने मेर्ज़ी सेइं असन सच़्च़ेरे वचने ज़िरिये सेइं नव्वीं ज़िन्दगी दित्ती, ताके अस तैसेरी सच़नाईं मरां फसलारे ज़ेरे पेइले फल भोम।
Efter sin Villie fødte han os ved Sandheds Ord, for at vi skulde være en Førstegrøde af hans Skabninger,
19 मेरे ट्लारे ढ्लाव ते बेइनव, ई गल तुस ज़ानतथ, एल्हेरेलेइ हर कोई मैन्हु शुन्नेरे लेइ हुशार ते ज़ोने मां पत्रोवं भोए, ते सरकी मां ढिल्लो भोए।
I vide det, mine elskede Brødre. Men hvert Menneske være snar til at høre, langsom til at tale, langsom til Vrede;
20 किजोकि ज़ैखन मैन्हु सरकी मां भोए त तै धार्मिकतारू कम न केरि बटे ज़ैस सेइं परमेशर खुश भोए।
thi en Mands Vrede udretter ikke det, som er ret for Gud.
21 एल्हेरेलेइ सारी गंदगी ते दुष्ट दूर केरतां, तैन परमेशरेरू वचन नेरमी सेइं कबूल केरे, ज़ैन दिले मां छ़ड्डू जेव, ज़ैन तुश्शे प्राणन मुक्ति देइ बटते।
Derfor, aflægger alt Smuds og Levning af Slethed, og modtager med Sagtmodighed Ordet, som er indplantet i eder, og som formaar at frelse eders Sjæle.
22 पन परमेशरेरे वचने पुड़ च़लनेबाला बना, ते सिर्फ शुन्ने बाले नईं, ज़ैना अपने आपे धोखो देतन।
Men vorder Ordets Gørere og ikke alene dets Hørere, hvormed I bedrage eder selv.
23 किजोकि ज़ै परमेशरेरू वचन शुन्ने बालो भोए, ते तैस पुड़ च़लने बालो न भोए, त तै तैस मैनेरो ज़ेरोए, ज़ै अपनू तुतर शीशे मां हेरते।
Thi dersom nogen er Ordets Hører og ikke dets Gører, han ligner en Mand, der betragter sit legemlige Ansigt i et Spejl;
24 ते तै अपनो आप हेरतां च़लो गाते, ते तैखने बिसरते कि अवं केरो थियो।
thi han betragter sig selv og gaar bort og glemmer straks, hvordan han var.
25 पन ज़ै मैन्हु कानूने ध्यान सेइं पढ़ते, ज़ै पूरे तरीके सेइं असन आज़ादी देते, सिर्फ शुने न पन तेन्च़रे कम केरते, तै अपने कम्मे मां बरकत हासिल केरेलो।
Men den, som skuer ind i Frihedens fuldkomne Lov og holder ved dermed, saa han ikke bliver en glemsom Tilhører, men en Gerningens Gører, han skal være salig i sin Gerning.
26 अगर कोई अपनो आप भक्त समझ़े, ते अपनि ज़िभी कैबू मां न रख्खे, तै अपने आपे धोखो देते, ते तैसेरी भक्ति बेफैइदी आए।
Dersom nogen synes, at han dyrker Gud, og ikke holder sin Tunge i Tømme, men bedrager sit Hjerte, hans Gudsdyrkelse er forgæves.
27 इश्शे बाजी परमेशरेरे नेड़े शुद्ध ते रोड़ी भक्ति ई आए, कि बे सहारां ते विधवां केरे मुसीबती मां खबर नी गाए, ते अपनो आप दुनियारे बुरे सुभावेरे अस्सरे करां दूर रखम।
En ren og ubesmittet Gudsdyrkelse for Gud og Faderen er dette, at besøge faderløse og Enker i deres Trængsel, at holde sig selv uplettet af Verden.
