Aisaia 46

1 Hina Gode da amane sia: sa, “Ba: bilone ilia ogogosu ‘gode’ da wadela: lesi dagoi. Musa: ilia da Ba: ile amola Nibou elama nodone sia: ne gadosu. Be wali ilia da amo liligi, dougi ilia baligi da: iya lidili legele, amo dougi da dioiwane ahoa.

Bel stuper, Nebo sig. Deira bilæte kjem til dyr og fe. De bar deim i høgtid, no legg de deim på dyr som ber seg trøytte av byrdi.

2 Loboga hamoi ‘gode’ liligi da ili gaga: mu hamedei. Ilia eno dunu amoga lale, gaguli asi dagoi ba: sa. Amalu, Ba: bilone fi ilia ‘gode’ da bu hame ba: mu.

Dei sig og stupar alle saman, dei kann ikkje berga byrdi, og sjølv lyt dei fara or landet.

3 Ya: igobe egaga fi! Na fi dunu amo da hame bogoi esala! Na sia: nabima! Dilia lalelegeloba amola fa: no, Na da dili asigiwane ouligisu.

Høyr på meg, du Jakobs hus, og heile du leivning av Israels hus! De som er borne frå moderliv og lyfte på hender frå moderfang.

4 Na da dilia Gode amola Na da dili asigiwane ouligimu. Dilia da: i hamone, dialuma hinabo da ahea: iai hamosea, Na da dili ouligimu. Na da dili hahamoi amola Na da dili ouligimu. Na da dili fidimu amola gaga: mu.” Hina Gode da amane sia: sa,

Til dykkar alderdom er eg den same, og til dei gråe hår skal eg bera dykk. Eg hev gjort det, og eg skal lyfta, eg skal bera og berga.

5 “Dilia da nowa dunuma Na defema: bela: ? Dunu eno afae da Na defele hame ba: mu.

Kven vil de likna meg med og setja meg jamsides med? Kven set de upp til jamliken min?

6 Dunu da ilia muni salasu doasili, gouli sogadigisa. Ilia da silifa ea dioi defei ba: sa. Ilia gouli hahamosu dunu amo ‘gode’ liligi loboga hamoma: ne, bidi iaha. Amasea, ilia da amo ‘gode’ liligi amoma beguduli amola sia: ne gadosa.

Dei rister gull utor pungen, veg upp sylv på vegti, leiger ein gullsmed til å laga ein gud, som dei bøygjer seg for og bed til.

7 Ilia amo ogogosu ‘gode’ liligi gaguia gadole, gisawane gaguli ahoa. Ilia da ea sogebi amoga ligisili, amola amogawi amo liligi da lela. E da ea gasaga eno sogebi amoga masunu gogolei. Dunu afae da ema sia: ne gadosea, e da bu adole imunu gogolesa, amola amo dunu gaga: mu gogolesa.

Dei tek han på nakken og ber honom burt og set honom på sin plass, so stend han der og flyt seg ikkje av flekken. Ropar ein til han, so svarar han ikkje, or naudi bergar han ikkje.

8 Dilia wadela: i hamosu dunu! Dawa: ma! Na musa: hamoi amo bu dawa: ma!

Tenk på det, og vert støde, de fråfalne, tak det til hjarta!

9 Hou hemonega hamoi amo bu dawa: ma! Ni fawane da Godedafa amola Na defele da ‘gode’ eno hame gala. Amo dilia dafawane dawa: le, sia: ma.

Tenk på det fyrste frå fordoms tid, at eg er Gud og ingen annan, ein Gud som ei hev sin like,

10 Musa: hemonega, Na da hobea misunu hou huluane dawa: i dagoi. Na da musa: hemonega, amo hou da wali doaga: i dagoi, amo da doaga: mu sia: i. Na da amane sia: i, ‘Na ilegesu da hame dafamu amola Na hamomu dawa: i liligi, da didili hamoi dagoi ba: mu.’

eg som frå upphavet enden varslar, og frå fordom det som ikkje endå hev hendt, eg som segjer: «Mi rådgjerd skal standa, og alt det eg vil, det gjer eg!»

11 Dunu da gusugoe amoga misa: ne Na da wele sia: nana. E da buhiba defele sa: ili, Na ilegei amo e da hamomu. Na da sia: i dagoi, amola Na sia: i huluane da hamoi dagoi ba: mu.

Eg som kallar ørnen frå aust, langt burtanfrå mannen som fullfører mi råd. Som eg hev sagt det, so let eg det koma, som eg hev tenkt det, eg set det i verk.

12 Dilia gasa fi hame nabasu dunu! Na sia: nabima! Dilia da hasalasu hou da gadenene hame agoane dawa: sa.

Høyr på meg, de stridlyndte, som er langt burte frå rettferd!

13 Be Na da hamobeba: le, amo hasalasu eso da hobeadafa hame. Amo eso da gadenenewane doaga: i dagoi. Na hasalasu ba: ma: ne, dilia bagade hame ouesalumu. Na da Yelusaleme gaga: mu. Amola amogawi, Na hamobeba: le, eno fifi asi gala da Isala: ili dunu fi ilima nodone dawa: mu.”

Eg fører hit mi rettferd, ho er ikkje langt burte, og mi frelsa skal ikkje drygja. Eg gjev frelsa i Sion og til Israel min herlegdom.