Aisaia 17

1 Hina Gode da amane sia: i “Dama: sagase da moilai bai bagadedafa agoane bu hame ba: mu. E da wadela: lesi dagoi, isu legesu agoane ba: mu.

De godsspraak over Damascus en Samaria: Zie, Damascus wordt uit de rij der steden gevaagd, En Samaria zal enkel puinhopen worden;

2 Silia moilai bai bagade huluane da wadela: lesi dagoiba: le, amo ganodini fa: no ahoanu dunu da hamedafa esalumu. Sibi amola bulamagau fawane da amo ganodini gisi manu, amola amo enoga sefasimu da hamedei ba: mu.

Hun steden worden voor eeuwig verlaten, En zijn voor de kudden bestemd, Die er ongestoord zullen liggen.

3 Isala: ili fi amo gaga: mu da hamedei ba: mu, amola Silia hina bagade da Dama: sagase moilai bai bagade ganodini hame ba: mu. Silia dunu bagahamedafa esalebe da Isala: ili dunu defele, gogosia: i dafawane ba: mu. Na, Hina Gode Bagadedafa, da sia: i dagoi.”

In Efraïm zal geen vesting meer zijn, Geen koningschap meer in Damascus; Met Arams resten zal het gaan Als met de glorie van Israëls zonen: Is de godsspraak van Jahweh der heirscharen!

4 Hina Gode da amane sia: i, “Isala: ili fi da wali gasa bagade. Be eso da misunu, amoga ilia gasa da ebelei dagoi ba: mu, amola ilia bagade gagui hou da afadenene, hamedafa gagui agoane ba: mu.

En het zal gebeuren op die dag, Dat de glorie van Jakob zal tanen, Het vet van zijn lichaam zal slinken.

5 Isala: ili da gagoma ifabi Lefa: ime soge ganodini amoga gagoma da faili, hedofale, nabado agoane dialebe agoane ba: mu.

Het zal zijn, of een maaier de halmen grijpt, En zijn arm er de aren van afsnijdt; Of men aren leest in het Refaïm-dal,

6 Dunu bagahame fawane esalebe ba: mu. Isala: ili soge da olife ifa amoga fage huluane da fai dagoi, be ifa gadodili fage afae afae o dudu amoda amoga fage afae afae dialebe, ea dunu fi da agoaiwane ba: mu. Na, Isala: ili Hina Gode, da sia: i dagoi.”

Of een restje blijft hangen, als men olijven afslaat: Twee, drie olijven nog hoog in de top, Vier of vijf aan de takken der bomen: Is de godsspraak van Jahweh, Israëls God!

7 Amo eso da doaga: sea, Isala: ili dunu da ilia Hahamosu dunu, Hadigi Isala: ili Gode Ema sinidigili, E da ili fidima: ne Ema adole ba: mu.

Op die dag zullen de mensen naar hun Schepper opzien, Met hun ogen staren naar Israëls Heilige;

8 Ilia da wali ‘oloda’ ilia loboga hamoi (amo da ogogosu uda ‘gode’ liligi A: sela dawa: digisu liligi amola amoga gabusiga: manoma gobemusa: hamoi) amoga dafawaneyale dawa: sa. Be amo esoga ilia da amo hou fisimu.

Niet meer omkijken naar de altaren, Het werk hunner handen; Niet omzien naar wat hun vingers hebben gemaakt, Naar heilige palen en zonnezuilen.

9 Amo eso da doaga: sea, noga: le gaga: i moilai da fisi dagoi ba: mu. Amola Haifa: ide amola A: moulaide dunu da musa: Isala: ili dunuma hobea: iba: le, ilia moilai bai bagade da fisi dagoi amola wadela: lesi dagoi ba: i, amo defele, Isala: ili moilai bai bagade da wadela: lesi dagoi ba: mu.

Op die dag liggen uw steden verlaten, Als de ruïnen der Chiwwieten en Amorieten, Waaruit zij gevlucht zijn voor Israëls zonen, En die een woestenij zijn geworden.

10 Isala: ili fi dunu! Dilia da Gode, dilia Gaga: su dunu, E da igi bagadedafa agoane dili gaga: sa, amo dilia da gogolei. Be Ema mae dawa: le, dilia da ga fi ogogosu ‘gode’ liligi ilima sia: ne gadomusa: , sema ifabi bugisa.

Want gij hebt vergeten den God van uw heil, Hebt niet gedacht aan de Rots van uw redding! In plaats daarvan hebt ge wellust-tuinen geplant, En uitheemse stekken gepoot.

11 Be fedege agoane, amo bugi da hahabe dilia bugi amo ganodini sono heda: le, fage legela: loba, dilia da fage faimu hame ba: la: loba. Be bidi hamosu amola maedafa uhima: ne se nabasu fawane ba: mu.

Wel groeiden ze reeds op de dag van het planten, Bloeiden al ‘s morgens, toen ze door u zijn gepoot: Maar weg is de oogst op de dag van het onheil, Een ongeneeslijke smart!

12 Gasa bagade dunu fifi asi gala da gasa bagade fili, gegemusa: manebeba: le, hano wayabo bagade ea gafului bagade sia: defele naba.

Ha, het woelen van machtige volken, Die razen als het bruisen der zee; Het tieren der naties, Die bulderen als geweldige wateren!

13 Ilia da hano gafului foga ahoabe defele manebe, be Gode da gagabole sia: beba: le, ilia da sinidigili hobeasa. Ilia da osobo su o gisi bioi, foga mini asi, amo ea ahoabe defele ba: sa.

Maar al brullen de volken als machtige wateren: Hij dreigt ze, ver vluchten ze weg; Opgejaagd als het kaf in de wan voor de wind, Als wolken stof voor de storm.

14 Daeya ilia manebeba: le, dunu huluane da beda: i bagade. Be hahabe doaga: sea, ilia da asi dagoi ba: mu. Nowa da ninia soge wadela: lesili, liligi huluane lamusa: dawa: sea, da agoaiwane wadela: lesili hamedafa ba: mu.

Tegen de avond brengen ze schrik, Maar vóór de morgen zijn ze verdwenen: Dit is het deel van die ons plunderen, Het lot van die ons beroven.