< Zəbur 107 >

1 Rəbbə şükür edin, ona görə ki yaxşıdır, Çünki məhəbbəti əbədidir!
Tacken HERREN, ty han är god, ty hans nåd varar evinnerligen.
2 Qoy belə söyləsin Rəbbin xilas etdikləri, Düşmən əlindən qurtardıqları,
Så säge HERRENS förlossade, de som han har förlossat ur nöden,
3 Şərqdən, qərbdən, şimaldan və cənubdan – Ölkələrdən topladıqları.
de som han har församlat ifrån länderna, från öster och från väster, från norr och från havssidan.
4 Bəziləri səhrada, çöllükdə sərgərdan dolanırdılar, Yaşamaq üçün heç bir şəhər tapmırdılar.
De irrade omkring i öknen på öde stigar, de funno ingen stad där de kunde bo;
5 Aclıqdan, susuzluqdan Canlarının taqəti getmişdi.
de hungrade och törstade, deras själ försmäktade i dem.
6 Onlar dara düşəndə Rəbbə fəryad etdilər, Rəbb onları dərdlərindən qurtardı.
Men de ropade till HERREN i sin nöd, och han räddade dem ur deras trångmål.
7 Yaşamaq üçün onlar bir şəhərə çatanadək Onları düz yolla apardı.
Och han ledde dem på en rätt väg, så att de kommo till en stad där de kunde bo.
8 Rəbbə şükür etsinlər məhəbbətinə görə, Bəşər övladlarına göstərdiyi xariqələrinə görə!
De må tacka HERREN för hans nåd och för hans under med människors barn,
9 Çünki O, susuzlara doyunca su verər, Acları bol nemətlərlə bəslər.
att han mättade den försmäktande själen och uppfyllde den hungrande själen med sitt goda.
10 Bəziləri əsir düşüb zülmətdə yaşayırdı, Zəncirlənib qaranlıqda, əziyyətdə qalırdı.
De sutto i mörker och dödsskugga, fångna i elände och järnbojor,
11 Çünki Allahın sözlərinə qarşı çıxmışdılar, Haqq-Taalanın məsləhətinə xor baxmışdılar.
därför att de hade varit gensträviga mot Guds ord och hade föraktat den Högstes råd.
12 Ona görə ağır işlə onların ürəklərinə əzab verdi, Yıxılanda heç kim onlara kömək etmədi.
Han kuvade deras hjärtan med olycka; de kommo på fall och hade ingen hjälpare.
13 Onlar dara düşəndə Rəbbə fəryad etdilər, Rəbb onları dərdlərindən qurtardı.
Men de ropade till HERREN i sin nöd, och han frälste dem ur deras trångmål;
14 Onların buxovlarını qopardı, Zülmətdən, qaranlıqdan çıxardı.
han förde dem ut ur mörkret och dödsskuggan, och deras bojor slet han sönder.
15 Qoy şükür etsinlər Rəbbə məhəbbətinə görə, Bəşər övladlarına göstərdiyi xariqələrinə görə!
De må tacka HERREN för hans nåd och för hans under med människors barn,
16 Çünki O, tunc qapıları qırar, Dəmir cəftələri qoparar.
att han krossade kopparportarna och bröt sönder järnbommarna.
17 Bəzilərinin ağlı çaşıb üsyankar oldu, Təqsirləri onları zülmə saldı.
De voro oförnuftiga, ty de vandrade i överträdelse, och blevo nu plågade för sina missgärningars skull;
18 Hər yeməkdən iyrəndilər, Ölüm qapılarına yaxın gəldilər.
deras själ vämjdes vid all mat, och de voro nära dödens portar.
19 Dara düşərkən Rəbbə fəryad qopardılar, Rəbb onları dərdlərindən qurtardı.
Men de ropade till HERREN i sin nöd, och han frälste dem ur deras trångmål.
20 Kəlamını göndərib onlara şəfa verdi, Məzara düşməkdən onları xilas etdi.
Han sände sitt ord och botade dem och räddade dem från graven.
21 Rəbbə şükür etsinlər məhəbbətinə görə, Bəşər övladlarına göstərdiyi xariqələrinə görə!
De må tacka HERREN för hans nåd och för hans under med människors barn;
22 Qoy şükür qurbanlarını təqdim etsinlər, Əməllərinə mədh oxuyub bəyan etsinlər!
de må offra lovets offer och förtälja hans verk med jubel.
23 Bəziləri gəmilərlə dənizlərdə üzdülər, Dəryalarda böyük işlər gördülər.
De foro på havet med skepp och drevo sin handel på stora vatten;
24 Orada Rəbbin əməllərinə, Dərin sularda etdiyi xariqələrinə şahid oldular.
där fingo de se HERRENS gärningar och hans under på havsdjupet.
25 Çünki Onun əmri ilə qasırğa qopdu, Dənizin dalğaları qalxdı.
Med sitt ord uppväckte han stormvinden, så att den hävde upp dess böljor.
26 Gəmiçilər göyə qalxıb dərinə enirdi, Qorxudan canları əldən gedirdi.
De foro upp mot himmelen, ned i djupen; deras själ upplöstes av ångest.
27 Onlar sərxoş kimi yırğalanıb-səndələyirdi, Ağıllarına heç bir çarə gəlmirdi.
De raglade och stapplade såsom druckna, och all deras vishet blev till intet.
28 Onlar dara düşəndə Rəbbə fəryad etdilər, Rəbb onları dərdlərindən qurtardı.
Men de ropade till HERREN i sin nöd, och han förde dem ut ur deras trångmål.
29 Qasırğanı yatırdı, sükut gətirdi, Dalğaları sakit etdi.
Han förbytte stormen i lugn, så att böljorna omkring dem tystnade.
30 Sakitlik yarananda onlar çox sevindilər, Rəbb də onları istədikləri limana çatdırdı.
Och de blevo glada att det vart stilla, och han förde dem till den hamn dit de ville.
31 Rəbbə məhəbbətinə görə, Bəşər övladlarına göstərdiyi xariqələrinə görə şükür etsinlər!
De må tacka HERREN för hans nåd och för hans under med människors barn;
32 Qoy Onu xalqın toplantısında ucaltsınlar, Ona ağsaqqallar məclisində həmd etsinlər!
de må upphöja honom i folkets församling och lova honom där de äldste sitta.
33 O, çayları qurudub səhra edər, Bulaqlar olan yeri quraq çölə döndərər,
Han gjorde strömmar till öken, källsprång till torr mark,
34 Orada yaşayanların pisliyinə görə Münbit torpağı şoranlığa çevirər.
bördigt land till salthed, för dess inbyggares ondskas skull.
35 Səhranı gölməçəyə döndərər, Quraq torpaqdan bulaqlar çıxardar.
Han gjorde öknen till en vattenrik sjö och torrt land till källsprång.
36 Oranı verər ki, aclar məskən salsınlar, Yaşamaq üçün özlərinə şəhər qursunlar,
Och han lät de hungrande bo där, och de byggde en stad där de kunde bo.
37 Tarlanı əksinlər, üzümlüklər salsınlar. Bol məhsul götürsünlər.
De besådde åkrar och planterade vingårdar, som gåvo dem sin frukt i avkastning.
38 Onun xeyir-duası ilə törəyib artırlar, Heyvanlarının sayı azalmır.
Han välsignade dem, och de förökades storligen, och deras boskapshjordar lät han icke förminskas.
39 Sonra əzabdan, darlıqdan, bəlalardan Onlar azalıb alçaldılan an
Väl blevo de sedan ringa och nedböjda, i det olycka och bedrövelse tryckte dem,
40 Rəbb əsilzadələrin üstünə həqarət yağdırar, Onları sonsuz çöldə sərgərdan dolandırar.
men han som utgjuter förakt över furstar och låter dem irra omkring i väglösa ödemarker,
41 Amma fəqiri zülm altından qaldırar, Övladlarını sürü kimi çoxaldar.
han upphöjde då den fattige ur eländet och lät släkterna växa till såsom fårhjordar.
42 Bunu görən əməlisalehlər şad olar, Fitnə söyləyən ağızlarsa yumular.
De redliga se det och glädja sig, och all orättfärdighet måste tillsluta sin mun.
43 Kimin ağlı varsa, qoy buna fikir versin, Qoy Rəbbin məhəbbətini dərk etsin!
Den som är vis, han akte härpå och besinne HERRENS nådegärningar.

< Zəbur 107 >