Süleymanin Məsəlləri 26
1 Yay fəslinə qar, biçinə yağış yaraşmadığı kimi Axmağa da şərəf yaraşmaz.
As dew in harvest, and as rain in summer, so honour is not [seemly] for a fool.
2 Sərçənin ora-bura uçduğu kimi, Qaranquşun gəlib-getdiyi kimi Nahaq qarğış da boşdur.
As birds and sparrows fly, so a curse shall not come upon any one without a cause.
3 Ata qamçı, eşşəyə noxta necə yaraşırsa, Axmağın kürəyinə də kötək elə yaraşır.
As a whip for a horse, and a goad for an ass, so [is] a rod for a simple nation.
4 Axmağa səfehliyinə görə cavab vermə, Yoxsa ona bənzərsən.
Answer not a fool according to his folly, lest you become like him.
5 Axmağa səfehliyinə görə elə bir cavab ver ki, Öz gözündə hikmətli görünməsin.
Yet answer a fool according to his folly, lest he seem wise in his own conceit.
6 Kim ki axmaq vasitəsilə xəbər göndərir, Öz ayaqlarını kəsib ziyan çəkənə bənzəyir.
He that sends a message by a foolish messenger procures for himself a reproach from his own ways.
7 Axmağın ağzından çıxan məsəl Topalın ayağının axsamağına bənzəyir.
[As well] take away the motion of the legs, as transgression from the mouth of fools.
8 Axmağı tərifləmək Sapanda qoyulan daşa bənzəyir.
He that binds up a stone in a sling, is like one that gives glory to a fool.
9 Sərxoş tikanlı budağı əlində tutduğu kimi Axmaq da məsəl çəkər.
Thorns grow in the hand of a drunkard, and servitude in the hand of fools.
10 Axmağı, hər yoldan ötəni muzdla tutan Hamını yaralayan naşı oxatan kimidir.
All the flesh of fools endures much hardship; for their fury is brought to nothing.
11 Hansı axmaq öz səfehliyini təkrarlayırsa, Qusduğuna qayıdan itə oxşayır.
As when a dog goes to his own vomit, and becomes abominable, so is fool who returns in his wickedness to his own sin. [There is a shame that brings sin: and there is a shame [that is] glory and grace.]
12 Öz gözündə hikmətli sayılanı görmüsənmi? Axmağa ondan artıq ümid var.
I have seen a man who seemed to himself to be wise; but a fool had more hope than he.
13 Tənbəl deyər: «Yolda aslan var, Şir küçələri dolanır».
A sluggard when sent on a journey says, [There is] a lion in the ways, and [there are] murderers in the streets.
14 Qapı öz oxu üstündə necə fırlanırsa, Tənbəl də yatağında elə fırlanır.
As a door turns on the hinge, so does a sluggard on his bed.
15 Tənbəl əlini qabda olana batırar, Ağzına aparmağa ərinər.
A sluggard having hid his hand in his bosom, will not be able to bring it up to his mouth.
16 Tənbəl öz gözündə Ağıllı cavab verən yeddi nəfərdən də çox hikmətli görünər.
A sluggard seems to himself wiser than one who most satisfactorily brings back a message.
17 Ona aid olmayan münaqişəyə qarışan Elə bil küçədəki iti qulaqlarından tutur.
As he that lays hold of a dog's tail, so is he that makes himself the champion of another's cause.
18 Odlu, öldürücü oxlar atan dəli necədirsə,
As those who need correction put forth [fair] words to men, and he that first falls in with the proposal will be overthrown;
19 Qonşusunu aldadıb «zarafat etdim» deyən də elədir.
so are all that lay wait for their own friends, and when they are discovered, say, I did it in jest.
20 Odun qurtaranda ocaq sönər, Qeybətçi olmayan yerdə dava bitər.
With much wood fire increases; but where there is not a double-minded man, strife ceases.
21 Necə ki kömür köz salar, odun alışar, Davakar adam da münaqişəni bu cür alovlandırar.
A hearth for coals, and wood for fire; and railing man for the tumult of strife.
22 Qeybətçinin sözləri şirin tikələrə bənzər, Mədənin ən dərin yerlərinə düşər.
The words of cunning knaves are soft; but they strike [even] to the inmost parts of the bowels.
23 Hərarətli dili, şər dolu ürəyi olan insan Gümüşü suya çəkilmiş saxsı qaba oxşayır.
Silver dishonestly given is to be considered as a potsherd: smooth lips cover a grievous heart.
24 Düşmən kinini dili altında gizlədər, Qəlbində hiyləsini saxlar.
A weeping enemy promises all things with his lips, but in his heart he contrives deceit.
25 Onun mehriban danışığına inanma, Qəlbinə yeddi cür iyrənclik doldurub.
Though [your] enemy entreat you with a loud voice, consent not: for there are seven abominations in his heart.
26 Nifrətini fırıldaqla gizlətsə də, Şəri camaat qarşısında üzə çıxar.
He that hides enmity frames deceit: but being easily discerned, exposes his own sins in the public assemblies.
27 Quyu qazan özü quyuya düşər, Daş isə onu yuvarlayanın üstünə gələr.
He that digs a pit for his neighbour shall fall into it: and he that rolls a stone, rolls it upon himself.
28 Yalan danışan dil sancdığı adamlara nifrətini göstərər, Yaltaqlanan ağız hər yanı xarabaya çevirər.
A lying tongue hates the truth; and an unguarded mouth causes tumults.
