Mərsiyələr 3
1 Rəbbin qəzəb dəyənəyindən Mən əzab çəkirəm,
Já jsem muž okoušející trápení od metly rozhněvání Božího.
2 O məni apardı, İşıqda deyil, qaranlıqda gəzdirdi.
Zahnal mne, a uvedl do tmy a ne k světlu.
3 Bütün gün – dəfələrlə qaldırdığı əli Mənə qarşıdır.
Toliko proti mně se postavuje, a obrací ruku svou přes celý den.
4 Ətimi, dərimi çürütdü, Sümüklərimi sındırdı.
Uvedl sešlost na tělo mé a kůži mou, a polámal kosti mé.
5 Məni əzabla, cəfa ilə sarıdı, Mühasirəyə saldı.
Zastavěl mne a obklíčil přeodpornou hořkostí.
6 Çoxdan ölüb-gedənlər kimi Məni zülmətdə yaşatdı.
Postavil mne v tmavých místech jako ty, kteříž již dávno zemřeli.
7 Ətrafımı hər tərəfdən hasara aldı, Məni zəncirləyib, qaça bilmirəm.
Ohradil mne, abych nevyšel; obtížil ocelivý řetěz můj.
8 Fəryad edib mən imdad istəyərkən O, duamın qarşısına sədd çəkdi.
A jakžkoli volám a křičím, zacpává uši před mou modlitbou.
9 Yonma daşlarla yollarımı kəsdi, Onları dolaşdırdı.
Ohradil cesty mé tesaným kamenem, a stezky mé zmátl.
10 Mənə ayı kimi pusqu düzəldir, Gizlənib aslan kimi məni güdür.
Jest nedvěd číhající na mne, lev v skrejších.
11 Yoldan sürükləyib məni parçaladı, Çarəsiz hala saldı.
Cesty mé stočil, anobrž roztrhal mne, a na to mne přivedl, abych byl pustý.
12 Kamanının yayını çəkdi, Məni Özü üçün bir hədəf etdi.
Natáhl lučiště své, a vystavil mne za cíl střelám.
13 Çəkib oxdanından ox atdı, Böyrəyimə sapladı.
Postřelil ledví má střelami toulu svého.
14 Gün boyu xalqımın gülüş hədəfinə döndüm, Məzhəkəli nəğmə ilə məni ələ salırlar.
Jsem v posměchu se vším lidem svým, a písničkou jejich přes celý den.
15 O, acı otlardan mənə doyunca yedirtdi, Yovşan suyunu içirtdi.
Sytí mne hořkostmi, opojuje mne pelynkem.
16 Dişlərimi çınqılla qırdı, Kül içində məni diz çökdürtdü.
Nadto potřel o kameníčko zuby mé, vrazil mne do popela.
17 Salamatlıqdan canımı uzaq etdi, Yaxşılığı unutdum.
Tak jsi vzdálil, ó Bože, duši mou od pokoje, až zapomínám na pohodlí,
18 Dedim: «Üzərimdən əzəmətim getdi, Rəbdən ümidim kəsildi».
A říkám: Zahynulatě síla má i naděje má, kterouž jsem měl v Hospodinu.
19 Əzabımı və sərgərdanlığımı, Acı yovşanı və zəhəri yada sal.
A však duše má rozvažujíc trápení svá a pláč svůj, pelynek a žluč,
20 Daim onları xatırlayıram, Ona görə köksümdən ürəyim üzülür.
Rozvažujíc to ustavičně, ponižuje se ve mně.
21 Amma bunları yada salarkən Məndə ümid yaranır.
A přivodě sobě to ku paměti, (naději mám),
22 Rəbbin məhəbbətinə görə məhv olmadıq, Çünki mərhəməti tükənməzdir.
Že veliké jest milosrdenství Hospodinovo, když jsme do konce nevyhynuli. Nepřestávajíť zajisté slitování jeho,
23 Hər səhər bunlar təzələnir, Sənin sədaqətin böyükdür.
Ale nová jsou každého jitra; převeliká jest pravda tvá.
24 Öz-özümə deyirəm: «Rəbb mənim nəsibimdir», Ona görə Rəbbə ümid bəsləyirəm.
Díl můj jest Hospodin, říká duše má; protož naději mám v něm.
25 Rəbb Ona güvənənlərə, Onu axtaran könüllərə xeyirxahdır.
Dobrý jest Hospodin těm, jenž očekávají na něj, duši té, kteráž ho hledá.
26 Rəbbə ümid bəsləmək, Sakitcə bizə qurtuluş verməsini gözləmək nə yaxşıdır.
Dobré jest trpělivě očekávajícímu na spasení Hospodinovo.
27 Yaxşı olar ki, insan Boyunduruğunu gənc yaşından daşısın.
Dobré jest muži tomu, kterýž by nosil jho od dětinství svého,
28 Qoy susub tənha otursun, Axı Rəbb boynuna boyunduruq salıb.
Kterýž by pak byl opuštěn, trpělivě se má v tom, což na něj vloženo,
29 Üzünü yerə sürtsün, Bəlkə hələ ümid var.
Dávaje do prachu ústa svá, až by se ukázala naděje,
30 İzin versin, qoy sifətinə vursunlar, Qoy ona doyunca böhtan atsınlar.
Nastavuje líce tomu, kdož jej bije, a sytě se potupou.
31 Çünki Xudavənd əbədilik Bizi Özündən kənar etməz.
Neboť nezamítá Pán na věčnost;
32 Qəm-qüssə versə belə, Bol məhəbbətinə görə rəhmə gələr.
Nýbrž ačkoli zarmucuje, však slitovává se podlé množství milosrdenství svého.
33 Çünki ürəkdən istəyərək bəşər övladlarına əzab verməz, Heç kimi kədərləndirməz.
Netrápíť zajisté z srdce svého, aniž zarmucuje synů lidských.
34 Dünyadakı bütün əsirlərin ayaq altında əzilməsini,
Aby kdo potíral nohama svýma všecky vězně v zemi,
35 Haqq-Taalanın hüzurunda insanın Öz haqlarından məhrum olmasını,
Aby nespravedlivě soudil muže před oblíčejem Nejvyššího,
36 İnsanın ədalətdən məhrum olmasını Xudavənd heç görmürmü?
Aby převracel člověka v při jeho, Pán nelibuje.
37 Xudavənd əmr verməsə, Kimin dediyi həyata keçər?
Kdo jest, ješto když řekl, stalo se něco, a Pán nepřikázal?
38 Həm xeyir, həm də şər, Haqq-Taalanın əmri ilə gələr.
Z úst Nejvyššího zdali nepochází zlé i dobré?
39 Öz günahının cəzasından Sağ qalan insan niyə şikayətlənir?
Proč by tedy sobě stýskal člověk živý, muž nad kázní za hříchy své?
40 Qoy yollarımıza diqqətlə baxaq, Rəbbə yenidən üz tutaq.
Zpytujme raději a ohledujme cest našich, a navraťme se až k Hospodinu.
41 Göylərdəki Allaha əllərimizi, Həm də ürəklərimizi açaq.
Pozdvihujme srdcí i rukou svých k Bohu silnému v nebe.
42 Deyək: «Biz qanunsuzluq və üsyankarlıq etdik, Bunu bizə bağışlamadın».
Myť jsme se zpronevěřili, a zpurní jsme byli, protož ty neodpouštíš.
43 Qəzəbə bürünmüsən, bizi təqib etmisən, Aman vermədən öldürmüsən.
Obestřels se hněvem a stiháš nás, morduješ a nešanuješ.
44 Özünə buludlardan örtük çəkdin, Onların arasından dua keçmir.
Obestřels se oblakem, aby nemohla proniknouti k tobě modlitba.
45 Xalqlar arasında Bizi zibilə, tullantıya çevirmisən.
Za smeti a povrhel položil jsi nás u prostřed národů těchto.
46 Bütün düşmənlərimizin bizə qarşı Ağızları açıldı.
Rozdírají na nás ústa svá všickni nepřátelé naši.
47 Dəhşət və çuxur, Məhv və qırğın birlikdə başımıza gəldi.
Strach a jáma potkala nás, zpuštění a setření.
48 Qırılan əziz xalqıma görə Gözlərimdən sel kimi yaş axdı.
Potokové vod tekou z očí mých pro potření dcery lidu mého.
49 Dinmədən, dayanmadan Gözlərimdən yaş axacaq,
Oči mé slzí bez přestání, proto že není žádného odtušení,
50 Rəbb göylərdən aşağıya baxana qədər, Olanları görənə qədər.
Ažby popatřil a shlédl Hospodin s nebe.
51 Şəhərimdəki hər qızın taleyini görərkən Ürəyimi kədər bürüyür.
Oči mé rmoutí duši mou pro všecky dcery města mého.
52 Nahaq yerə mənə düşmən olanlar Məni quş tək ovladılar.
Loviliť jsou mne ustavičně, jako ptáče, nepřátelé moji bez příčiny.
53 Quyuya salıb məni öldürmək istədilər, Daşqalaq etdilər.
Uvrhli do jámy život můj, a přimetali mne kamením.
54 Sular başımdan aşdı, Dedim: «Ömrüm sona çatdı».
Rozvodnily se vody nad hlavou mou, řekl jsem: Jižtě po mně.
55 Ya Rəbb, ismini O quyunun dibindən səslədim.
Vzývám jméno tvé, ó Hospodine, z jámy nejhlubší.
56 «Qulağını tıxama, fəryadımı dinlə» deyərkən Səsimi eşitdin.
Hlas můj vyslýchával jsi; nezacpávejž ucha svého před vzdycháním mým a voláním mým.
57 Səni çağıranda yanıma gəldin, Mənə «qorxma» söylədin.
V ten den, v němž jsem tě vzýval, přicházeje, říkávals: Neboj se.
58 Ey Xudavənd, mənim əməlimə baxdın, Həyatımı satın aldın.
Pane, zasazuje se o při duše mé, vysvobozoval jsi život můj.
59 Ya Rəbb, başıma gətirdikləri şəri gördün, Bu iş barədə hökmünü ver.
Vidíš, ó Hospodine, převrácenost, kteráž se mně děje, dopomoziž mi k spravedlnosti.
60 Mənə bəslədikləri kini, Mənə qarşı qurulan fəndləri gördün.
Vidíš všecko vymstívání se jejich, všecky úklady jejich proti mně.
61 Ya Rəbb, mənə etdikləri həqarəti eşitdin, Əleyhimə fənd qururlar.
Slýcháš utrhání jejich, ó Hospodine, i všecky obmysly jejich proti mně,
62 Əleyhdarlarımın pıçıltısını, Gün boyu mənə qarşı mırıltısını eşitdin.
Řeči povstávajících proti mně, a přemyšlování jejich proti mně přes celý den.
63 Onların oturuşuna-duruşuna bax, Onlara məzhəkə nəğməsi olmuşam.
Pohleď, jak při sedání jejich i povstání jejich jsem písničkou jejich.
64 Ya Rəbb, onların əllərinin əməllərinə görə Əvəzini verəcəksən.
Dej jim odplatu, Hospodine, podlé díla rukou jejich.
65 Onların qəlbini inadkar et, Qoy lənətin onların üstünə gəlsin.
Dej jim zatvrdilé srdce a prokletí své na ně.
66 Ya Rəbb, qəzəbinlə onları qov, Səma altından məhv edib at!
Stihej v prchlivosti, a vyhlaď je, ať nejsou pod nebem tvým.
