Əyyub 9
1 Əyyub belə cavab verdi:
And Job answereth and saith: —
2 «Belə olduğunu, həqiqətən, bilirəm. Amma Allah qarşısında insan necə haqlı çıxa bilər?
Truly I have known that [it is] so, And what — is man righteous with God?
3 Əgər Onunla kimsə mübahisə etmək istəsə, Onun min sualına bir cavab tapa bilməz.
If he delight to strive with Him — He doth not answer him one of a thousand.
4 Hikməti dərin, gücü tükənməyən Odur. Ona qarşı duranlardan kim sağ qalıb?
Wise in heart and strong in power — Who hath hardened toward Him and is at peace?
5 Allah dağları yerindən oynadar, Dağlar heç bilməz. Qəzəbi ilə onları alt-üst edər.
Who is removing mountains, And they have not known, Who hath overturned them in His anger.
6 Dünyanı yerindən oynadar, Dirəklərini lərzəyə salar.
Who is shaking earth from its place, And its pillars move themselves.
7 Əmr etsə, günəş doğmaz, Ulduzların işığını örtüb möhürlər.
Who is speaking to the sun, and it riseth not, And the stars He sealeth up.
8 Odur təkbaşına göyləri sərən, Dəniz dalğalarının üstündə gəzən.
Stretching out the heavens by Himself, And treading on the heights of the sea,
9 Odur Böyük Ayı, Orion, Ülkər bürclərini, Cənub bürclərini yaradan.
Making Osh, Kesil, and Kimah, And the inner chambers of the south.
10 Odur dərk etmədiyimizdən də böyük işlər görən, Saysız xariqələr göstərən.
Doing great things till there is no searching, And wonderful, till there is no numbering.
11 Bax yanımdan elə keçər ki, Onu görə bilmərəm, Elə keçib gedər ki, heç hiss etmərəm.
Lo, He goeth over by me, and I see not, And He passeth on, and I attend not to it.
12 Nə isə tutub apararsa, kim Ona mane ola bilər? Kim Ona “Nə edirsən?” deyə bilər?
Lo, He snatches away, who bringeth it back? Who saith unto Him, 'What dost Thou?'
13 Allah qəzəbini geri döndərməz, Rahavın köməkçiləri belə, ayağı altda qalar.
God doth not turn back His anger, Under Him bowed have proud helpers.
14 Belə isə Ona necə cavab verə bilərəm? Hüzurunda necə söz tapa bilərəm?
How much less do I — I answer Him? Choose out my words with Him?
15 Günahsız olsam belə, Ona cavab verə bilmərəm, Rəhm etsin deyə Hökmdarıma yalvarmalıyam.
Whom, though I were righteous, I answer not, For my judgment I make supplication.
16 Onu çağıranda O mənə cavab versə belə, Yenə inanmıram ki, O, səsimi eşidir.
Though I had called and He answereth me, I do not believe that He giveth ear [to] my voice.
17 Çünki tufanla məni əzir, Nahaq yerə yaralarımı çoxaldır,
Because with a tempest He bruiseth me, And hath multiplied my wounds for nought.
18 Məni nəfəs almağa qoymur, Məni acılarla cana doydurur,
He permitteth me not to refresh my spirit, But filleth me with bitter things.
19 İş qüvvədədirsə, O qüvvəlidir, İş ədalətdədirsə, kim Onu hakimin qarşısına apara bilər?
If of power, lo, the Strong One; And if of judgment — who doth convene me?
20 Mən günahsız olsam belə, dilim məni ittiham edər, Kamil olsam belə, məni təqsirkar çıxarar.
If I be righteous, Mine mouth doth declare me wicked, Perfect I am! — it declareth me perverse.
21 Kamil olsam da, bir şey deyiləm, Öz həyatıma xor baxıram.
Perfect I am! — I know not my soul, I despise my life.
22 Hamısı birdir, ona görə deyirəm: “O həm kamili, həm də günahkarı yox edir”.
It is the same thing, therefore I said, 'The perfect and the wicked He is consuming.'
23 Əgər qəfil ölüm gəlsə, Günahsızların əzabına gülür.
If a scourge doth put to death suddenly, At the trial of the innocent He laugheth.
24 Dünya pislərə təslim edilib, Dünya hakimlərinin gözünü bağlayan Odur. O deyilsə, bəs kimdir?
Earth hath been given Into the hand of the wicked one. The face of its judges he covereth, If not — where, who [is] he?
25 Günlərim sürətlə qaçır, çapardan sürətlidir, Bir xeyir tapmadan qaçırlar.
My days have been swifter than a runner, They have fled, they have not seen good,
26 Qamış qayıq kimi keçib gedirlər Ovunun üstünə şığıyan qartal kimidirlər.
They have passed on with ships of reed, As an eagle darteth on food.
27 Bu şikayətimi unutmaq istəsəm, Sifətimin ifadəsini dəyişib ürəyimin açılmasını istəsəm,
Though I say, 'I forget my talking, I forsake my corner, and I brighten up!'
28 Bu əziyyətdən yenə vahimələnərəm, Məni günahsız saymayacağını bilərəm.
I have been afraid of all my griefs, I have known that Thou dost not acquit me.
29 Madam ki yenə günahkar çıxacağam, Boş yerə niyə belə zəhmət çəkim?
I — I am become wicked; why [is] this? [In] vain I labour.
30 Əgər qar suyu ilə yuyunsam, Əllərimi gilabı ilə yusam,
If I have washed myself with snow-water, And purified with soap my hands,
31 Yenə də məni çirkaba batırarsan, Paltarlarım belə, məndən iyrənir.
Then in corruption Thou dost dip me, And my garments have abominated me.
32 O mənim kimi insan olmadığına görə Ona cavab verə bilmirəm, məhkəməyə birgə gedə bilmirəm.
But if a man like myself — I answer him, We come together into judgment.
33 Kaş aramızda bir hakim olaydı, Əlini ikimizin də üzərinə qoyaydı.
If there were between us an umpire, He doth place his hand on us both.
34 Allah Öz dəyənəyini üstümdən götürəydi, Dəhşəti ilə məni vahimələndirməyəydi.
He doth turn aside from off me his rod, And His terror doth not make me afraid,
35 O zaman Ondan qorxmadan danışardım, Amma bu vəziyyətdə heç nə edə bilmirəm.
I speak, and do not fear Him, But I am not right with myself.
