Əyyub 19
1 Əyyub belə cavab verdi:
И отвечал Иов и сказал:
2 «Nə vaxtadək məni üzəcəksiniz, Məni sözlə əzəcəksiniz,
доколе будете мучить душу мою и терзать меня речами?
3 On dəfədir ki, məni təhqir edirsiniz, Utanmadan mənə kəskin sözlər söyləyirsiniz.
Вот, уже раз десять вы срамили меня и не стыдитесь теснить меня.
4 Həqiqətən, azıb yanlış yola düşmüşəmsə, Səhvim öz üstümdə qalır.
Если я и действительно погрешил, то погрешность моя при мне остается.
5 Özünüzü, həqiqətən, məndən üstün tutursunuz, Eybimi üzümə vurursunuz.
Если же вы хотите повеличаться надо мною и упрекнуть меня позором моим,
6 Amma bilin ki, Allah mənə haqsızlıq etdi, Hər tərəfdən məni toruna saldı.
то знайте, что Бог ниспроверг меня и обложил меня Своею сетью.
7 Budur, “Zorakılıqdır!” deyə bağırıram, Bir cavab verən yoxdur, Kömək üçün nalə çəkirəm, ədalət yoxdur.
Вот, я кричу: обида! и никто не слушает; вопию, и нет суда.
8 Keçə bilmirəm, yollarıma sədd çəkilib, Yollarımı qaranlığa salıb.
Он преградил мне дорогу, и не могу пройти, и на стези мои положил тьму.
9 Şərəfimi əynimdən soyundurub, Başımdan tacı götürüb.
Совлек с меня славу мою и снял венец с головы моей.
10 O məni hər tərəfdən yıxdı, əldən gedirəm, Ümidimi ağac kimi kökündən qopartdı.
Кругом разорил меня, и я отхожу; и, как дерево, Он исторг надежду мою.
11 Mənə qarşı qəzəbi od tutub yandı, Məni Özünə düşmən saydı.
Воспылал на меня гневом Своим и считает меня между врагами Своими.
12 Orduları üstümə gəlir, Mənə qarşı torpaq qalağı düzəldir, Çadırımın ətrafında ordugah qurur.
Полки Его пришли вместе и направили путь свой ко мне и расположились вокруг шатра моего.
13 Qardaşlarımı məndən uzaqlaşdırdı, Tanışlarım mənə yad oldu.
Братьев моих Он удалил от меня, и знающие меня чуждаются меня.
14 Qohumlarım məni tərk eləyib, Yaxın dostlarım məni unudub.
Покинули меня близкие мои, и знакомые мои забыли меня.
15 Evimin sakinləri və kənizlər Məni özgə sayır, Onların gözündə yad olmuşam.
Пришлые в доме моем и служанки мои чужим считают меня; посторонним стал я в глазах их.
16 Qulumu çağırıram, Ağız açıb yalvarsam belə, cavab almıram.
Зову слугу моего, и он не откликается; устами моими я должен умолять его.
17 Nəfəsimdən arvadımın da zəhləsi gedir, Qardaşlarım məndən iyrənir.
Дыхание мое опротивело жене моей, и я должен умолять ее ради детей чрева моего.
18 Mənə hətta kiçik uşaqlar xor baxır, Ayağa duranda məni ələ salırlar.
Даже малые дети презирают меня: поднимаюсь, и они издеваются надо мною.
19 Bütün səmimi dostlarım belə, məndən ikrah edir, Əzizlərim belə, əleyhimə çıxır.
Гнушаются мною все наперсники мои, и те, которых я любил, обратились против меня.
20 Bir dəri, bir sümük qalmışam, Ölüm kandarına çatmışam.
Кости мои прилипли к коже моей и плоти моей, и я остался только с кожею около зубов моих.
21 Aman, ey dostlarım, aman, Allahın əli məni vurdu!
Помилуйте меня, помилуйте меня вы, друзья мои, ибо рука Божия коснулась меня.
22 Niyə məni Allah kimi qovursunuz? Niyə mənim ətimdən doymursunuz?
Зачем и вы преследуете меня, как Бог, и плотью моею не можете насытиться?
23 Kaş ki sözlərim yazılaydı, Kitaba köçürüləydi,
О, если бы записаны были слова мои! Если бы начертаны были они в книге
24 Dəmir qələmlə, qurğuşunla Əbədi qalmaq üçün bir qayaya həkk olaydı.
резцом железным с оловом, - на вечное время на камне вырезаны были!
25 Amma mən bilirəm ki, Satınalanım yaşayır, Axırda O, yer üzərində dayanacaq.
А я знаю, Искупитель мой жив, и Он в последний день восставит из праха распадающуюся кожу мою сию,
26 Dərim yox olandan sonra Bədən alıb Allahı görəcəyəm.
и я во плоти моей узрю Бога.
27 Mən Ona baxacağam, Başqası yox, mən öz gözlərimlə görəcəyəm. Budur, ürəyim həsrətdən üzülür!
Я узрю Его сам; мои глаза, не глаза другого, увидят Его. Истаивает сердце мое в груди моей!
28 Mənim üçün “Bəs onu necə qovaq? Bədbəxtliyin kökü ondadır” desəniz,
Вам надлежало бы сказать: зачем мы преследуем его? Как будто корень зла найден во мне.
29 Qılıncdan qorxmalısınız, Çünki qılınc cəzası qəzəblə gəlir. Onda ədalətin var olduğunu görəcəksiniz».
Убойтесь меча, ибо меч есть отмститель неправды, и знайте, что есть суд.
