< المَزامِير 124 >

تَرْنِيمَةُ الْمَصَاعِدِ. لِدَاوُدَ لَوْ لَمْ يَكُنِ الرَّبُّ مَعَنَا لِيَقُلْ إِسْرَائِيلُ، ١ 1
Canticum graduum. Nisi quia Dominus erat in nobis, dicat nunc Israel:
لَوْ لَمْ يَكُنِ الرَّبُّ مَعَنَا، عِنْدَمَا قَامَ النَّاسُ عَلَيْنَا. ٢ 2
nisi quia Dominus erat in nobis, Cum exurgerent homines in nos,
لابْتَلَعُونَا وَنَحْنُ أَحْيَاءُ، عِنْدَمَا احْتَدَمَ غَضَبُهُمْ عَلَيْنَا، ٣ 3
forte vivos deglutissent nos: Cum irasceretur furor eorum in nos,
وَلَجَرَفَتْنَا الْمِيَاهُ، وَلَطَمَا السَّيْلُ عَلَيْنَا، ٤ 4
forsitan aqua absorbuisset nos.
وَلَطَغَتِ الْمِيَاهُ العَاتِيَةُ عَلَى أَنْفُسِنَا. ٥ 5
Torrentem pertransivit anima nostra: forsitan pertransisset anima nostra aquam intolerabilem.
مُبَارَكٌ الرَّبُّ الَّذِي لَمْ يَجْعَلْنَا فَرِيسَةً لأَسْنَانِ أَعْدَائِنَا. ٦ 6
Benedictus Dominus qui non dedit nos, in captionem dentibus eorum.
نَجَتْ نُفُوسُنَا كَالْعُصْفُورِ مِنْ فَخِّ الصَّيَّادِينَ: انْكَسَرَ الْفَخُّ وَنَجَوْنَا. ٧ 7
Anima nostra sicut passer erepta est de laqueo venantium: Laqueus contritus est, et nos liberati sumus.
عَوْنُنَا بِاسْمِ الرَّبِّ صَانِعِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ. ٨ 8
Adiutorium nostrum in nomine Domini, qui fecit cælum et terram.

< المَزامِير 124 >